Флюарыт
| Флюарыт | |
|---|---|
 |
|
| Крышталі флюарыту (блакітны) і пірыту (залацісты) | |
| Формула | Фтарыд кальцыя CaF2 |
| Сінгонія | Кубічная |
| Колер | Белы ці бясколерны, фіялетавы, сіні, сіне-зялёны, жоўты, карычнева-жоўты ці чырвоны |
| Колер рысы | Белая |
| Бляск | Шкляны |
| Цвёрдасць | 4 |
| Спайнасць | Дасканалая па {111} |
| Шчыльнасць | 3,18 г/см³ |
| Паказчык пераламлення | 1,433—1,435 |
Флюары́т (ад лац.: fluor цячэнне), плавікавы шпат, мінерал, які належыць да фтарыдаў, фтарыд кальцыю CaF2, можа ўтрымліваць дамешкі рэдказямельных элементаў (з утрыманнем ітрыю — ітрафлюарыт).
Утварае кубічныя крышталі, іх зросткі, зярністыя, валакністыя, масіўныя агрэгаты, зямлістыя масы. Празрысты ў дыяпазоне хваляў 0,125—10 мкм. Колер жоўты, зялёны, фіялетавы, чорны, бясколерны і інш. Малекулярная маса 78,08. Цвёрдасць 4, шчыльнасць ад 2,95 да 3,8 г/см³. Тэмпература плаўлення 1360 °C.
Трапляецца ў магматычных пародах, гідратэрмальных жылах, даламітах, вапняках. Радовішчы флюарыту ёсць у Расіі, ЗША, Украіне, Германіі, Вялікабрытаніі і інш.
Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]
Флюарыт выкарыстоўваецца ў металургіі ў якасці крыніцы фтору і яго злучэнняў, у шкляной прамысловасці. Чысты флюарыт выкарыстоўваецца пры вырабе аптычных лінз і прызмаў. Флюарыт, актываваны прымесямі, у т.л. рэдказямельнымі элементамі, выкарыстоўваецца ў лазернай тэхніцы для пераўтварэння інфрачырвонага выпраменьвання ў бачнае святло. Таксама флюарыт выкарыстоўваецца ў якасці фотахромнага матэрыялу, цвёрдых электралітаў з высокай электраправоднасцю і інш.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Физический энциклопедический словарь / Гл. ред. А. М. Прохоров. Ред. кол. Д. М. Алексеев, А. М. Бонч-Бруевич, А. С. Боровик и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — 982 с. — 100 000 экз.(руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Флюорит // Артыкул на ХиМиК.ру (руск.)
- Василькова Н. Н. Флюорит (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
Шаблон:Злучэнні кальцыю Шаблон:Злучэнні фтору
