Хендрык Крум

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Хендрык Крум
Поўнае імя эст.: Hendrik Krumm
Дата нараджэння 21 снежня 1934(1934-12-21)
Месца нараджэння
Дата смерці 12 красавіка 1989(1989-04-12) (54 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна Сцяг Эстоніі Эстонія Сцяг СССР СССР
Жонка Katrin Karisma[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі
Пеўчы голас тэнар
Інструменты вакал[d]
Калектывы Эстонскі тэатр оперы і балета
Узнагароды
Народны артыст СССР— 1980

Хе́ндрык Крум (эст.: Hendrik Krumm; 21 снежня 1934, в. Лейзі, востраў Саарэмаа, Эстонія — 12 красавіка 1989, Талін, Эстонская ССР, СССР) — эстонскі спявак (тэнар), педагог. Народны артыст СССР (1980). Лаўрэат Прэміі імя Г. Отса (1983).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Хендрык Крум нарадзіўся 21 снежня 1934 года ў вёсцы Лейзі павета Саарэмаа ў Эстоніі.

Вучыўся ў сярэдняй школе ў Лейзі, займаўся лёгкай атлетыкай. У 1953 годзе скончыў сярэднюю музычную школу ў Таліне. Да вучобы ў кансерваторыі некаторы час вучыўся скульптуры ў Дзяржаўным інстытуце мастацтваў Эстонскай ССР. У 1963 годзе скончыў Талінскую кансерваторыю па класе А. Ардэра.

З 1956 года артыст хору Эстонскага радыё. З 1957 года артыст хору, з 1961 і да канца жыцця саліст Эстонскага тэатра оперы і балета ў Таліне[1].

У 19651968 гадах стажыраваўся ў міланскім тэатры «Ла Скала» ў Італіі), дзе вучыўся ў Джэнара Бара, вучня Э. Каруза.

Вёў канцэртную дзейнасць. Выступаў як камерны спявак. У рэпертуары рамансы Г. В. Свірыдава і С. В. Рахманінава. Удзельнічаў у выкананні аратарыяльна-кантатных твораў — рэквіема Дж. Вердзі, оперы-араторыі «Цар Эдып» І. Ф. Стравінскага.

Спяваў на сцэне Вялікага тэатра ў Маскве. Гастраляваў паводле гарадоў СССР і за мяжой (Фінляндыя, Польшча, Італія, Венгрыя, Швецыя, ЗША, Японія, Канада і інш.)[2].

Выступаў у якасці опернага рэжысёра («Баль-маскарад» Дж. Вердзі (1985), «Кармэн» Ж. Бізэ). З 1976 года выкладаў у Талінскай кансерваторыі, з 1981 года дацэнт.

Дэпутат Вярхоўнага Савета Эстонскай ССР 10-га склікання.

Памёр 12 красавіка 1989 года ў Таліне падчас хірургічнай аперацыі з-за тромбу ў сэрца. Пахаваны на Лясных могілках.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Сярод партый: Юла («Вікерцы» Э. Аава), Неэме («Агні помсты» Э. Капа), Крысціян («Сірано дэ Бержэрак» Э. Тамберга), Вадэмон («Іаланта» П. Чайкоўскага), Лыкаў («Царская нявеста» М. Рымскага-Корсакава), Радамес, Рычард, Манрыка («Аіда», «Баль-маскарад», «Трубадур» Дж. Вердзі), Эдгар («Лючыя дзі Ламермур» Г. Даніцэці), Сяргей («Кацярына Ізмайлава» Д. Шастаковіча).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]