Электроніка
Электро́ніка – падзел тэхнікі, які займаецца вытворчасцю, перасылкай і пераўтварэннем сігналаў з дапамогай дроту, электрычнасці ці электрамагнітнага поля; навука аб выкарыстанні электрычных прылад, а таксама падзел фізікі, які разглядае працэсы, што адбываюцца пры пераносе зараджаных часціц праз розныя асяроддзі.
Гісторыя электронікі
[правіць | правіць зыходнік]Гістарычна электроніка з'явілася як радыётэхнікі – першымі электрычнымі прыладамі былі радыёперадатчыкі і радыёпрыймальнікі ў часы Першай Сусветнай вайны[крыніца?]. Электроніка развіваецца з дапамогай электратэхнікі, электрахіміі, інфарматыкі, тэлекамунікацыі і г.д.
На сучасным этапе электроніка развіваецца ў разнастайных кірунках, з прычыны вялікай запатрабаванасці ў сучасным жыцці. Акрамя радыётэхнікі асноўнымі кірункамі з'яўляюцца таксама оптаэлектроніка, тэлекамунікацыя, лічбавая электроніка, мікраэлектроніка, лазеры. Свой высокі ўзровень развіцця электроніка дасягнула дзякуючы дасягненням у фізіцы (паўправаднікі, оптыка, магнетызм), хіміі і матэматыцы.
Электронныя кампаненты
[правіць | правіць зыходнік]Пасіўныя элементы
[правіць | правіць зыходнік]Актыўныя элементы
[правіць | правіць зыходнік]- Вакуумныя
- Цвёрдацельныя