Эро́тыка (ад грэч.: Erotika - любоўны пачатак[1]) — мастацтва перадачы сексуальныхэмоцыяў. Найбольш часта эротыка выяўляецца з дапамогай выяўленчага мастацтва, літаратуры і песень. Паводзіны асоб намаляваных у эратычным творы могуць быць звязаны як з шчырым, амаль чароўным пачуццём кахання, так і са звычайнай сексуальнай пажадлівасцю. У адрозненне ад парнаграфіі, эротыка не акцэнтуе графічныя дэталі палавых органаў і палавога акту. У эротыцы часта прысутнічае элемент недамоўленасці, няскончанасці сюжэта — канчатак адлюстроўванай любоўнай прэлюдыі, яе дэталізацыя аддаецца на водкуп уяўленню гледача, чытача або слухача. Тым не менш эротыка часам узбуджае ўяўленне больш, чым парнаграфія. Эратычныя творы могуць падвяргацца цэнзуры (гл. Мараль, Ханжаства).
Афрадыта — старажытнагрэчаская багіня кахання і прыгажосці (Венера ў старажытных рымлян).
Эрат, Эрас — старажытнагрэчаскае бажаство, бог кахання і жарсці (Купідон у рымлян). Толькі традыцыя класічнай паэзіі робіць яго такім, робіць Эрата сынам Зеўса, спараджэннем Ірыды і Зефіра, сынам Афрадыты і Арэса.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эротыка
