Кунілінгус

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жанчына робіць кунілінгус іншай жанчыне

Кунілі́нгус (лац.: cunnus — вонкавыя жаночыя палавыя органы + лац.: lingo — лізаць) — сексуальная практыка, якая ажыццяўляецца ў дачыненні да жанчыны шляхам уздзеяння на клітар і вульву губамі, языком або зубамі партнёра[1][2]. Клітар ёсць найбольш сексуальна адчувальнай часткай жаночых палавых органаў, і яго стымуляцыя можа прывесці да сексуальнага ўзбуджэння жанчыны або дасягнення аргазму[3][4][5].

Кунілінгус можа быць сексуальна ўзбуджальным для ўдзельнікаў і можа быць выкананы сексуальным партнёрам у якасці прэлюдыі для стымулявання ўзбуджэння перад іншымі сексуальнымі дзеяннямі (напрыклад, вагінальным або анальным палавым актам)[1][6] або як самастойны сексуальны акт[1][2]. Кунілінгус выклікае рызыку заражэння інфекцыямі, якія перадаюцца палавым шляхам, але рызыка перадачы пры аральным сексе, асабліва перадачы ВІЧ, значна ніжэйшая, чым пры вагінальным або анальным сексе[7][8].

Аральны секс часта табуяваны[1], але ў бальшыні краін няма законаў, якія забараняюць гэтую практыку. Як правіла, гетэрасексуальныя пары не лічаць што кунілінгус можа закрануць цнатлівасць аднаго з партнёраў, у той час як лесбійскія пары звычайна разглядаюць яго як форму страты цнатлівасці[9][10][11]. У людзей таксама могуць узнікаць негатыўныя пачуцці з нагоды выканання або атрымання кунілінгуса або яны могуць адмаўляцца ад гэтага[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б в г д Janell L. Carroll (2009). Sexuality Now: Embracing Diversity. Cengage Learning. pp. 265–267. ISBN 978-0-495-60274-3. Архівавана з арыгінала 13 October 2013. Праверана 29 August 2013.
  2. а б Wayne Weiten, Margaret A. Lloyd, Dana S. Dunn, Elizabeth Yost Hammer (2008). Psychology Applied to Modern Life: Adjustment in the 21st century. Cengage Learning. p. 422. ISBN 978-0-495-55339-7. Архівавана з арыгінала 7 July 2014. Праверана 26 February 2011.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: ужыванне параметра authors (link)
  3. Rodgers, Joann Ellison (2003). Sex: A Natural History. Macmillan. pp. 92–93. ISBN 978-0805072815. Архівавана з арыгінала 18 March 2015. Праверана 4 September 2014.
  4. Greenberg, Jerrold S.; Bruess, Clint E.; Conklin, Sarah C (2010). Exploring the Dimensions of Human Sexuality. Jones & Bartlett Learning. pp. 95–96. ISBN 978-0-7637-7660-2. Архівавана з арыгінала 9 July 2014. Праверана 15 November 2012.
  5. Carroll, Janell L. (2012). Sexuality Now: Embracing Diversity. Cengage Learning. pp. 110–111. ISBN 978-1-111-83581-1. Архівавана з арыгінала 15 June 2013. Праверана 12 September 2012.
  6. What is oral sex?. NHS Choices. NHS (15 студзеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 1 October 2010.
  7. Dianne Hales (2008). An Invitation to Health Brief 2010-2011. Cengage Learning. pp. 269–271. ISBN 978-0495391920. Архівавана з арыгінала 21 September 2021. Праверана 29 August 2013.
  8. William Alexander, Helaine Bader, Judith H. LaRosa (2011). New Dimensions in Women's Health. Jones & Bartlett Publishers. p. 211. ISBN 978-1449683757. Архівавана з арыгінала 15 July 2014. Праверана 29 August 2013.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: ужыванне параметра authors (link)
  9. See pages 11 Архівавана 14 жніўня 2020 года. and 47-49 Архівавана 1 снежня 2016 года. for male virginity, how gay and lesbian individuals define virginity loss, and for how the majority of researchers and heterosexuals define virginity loss/"technical virginity" by whether or not a person has engaged in vaginal sex. Laura M. Carpenter (2005). Virginity lost: An Intimate Portrait of First Sexual Experiences. NYU Press. pp. 295 pages. ISBN 978-0-8147-1652-6. Архівавана з арыгінала 28 April 2021. Праверана 9 October 2011.
  10. Bryan Strong, Christine DeVault, Theodore F. Cohen (2010). The Marriage and Family Experience: Intimate Relationship in a Changing Society. Cengage Learning. p. 186. ISBN 978-0-534-62425-5. Архівавана з арыгінала 24 July 2020. Праверана 8 October 2011. Most people agree that we maintain virginity as long as we refrain from sexual (vaginal) intercourse. But occasionally we hear people speak of 'technical virginity' [...] Data indicate that 'a very significant proportion of teens ha[ve] had experience with oral sex, even if they haven't had sexual intercourse, and may think of themselves as virgins' [...] Other research, especially research looking into virginity loss, reports that 35% of virgins, defined as people who have never engaged in vaginal intercourse, have nonetheless engaged in one or more other forms of heterosexual sexual activity (e.g., oral sex, anal sex, or mutual masturbation).{{cite book}}: Папярэджанні CS1: ужыванне параметра authors (link)
  11. Blank, Hanne (2008). Virgin: The Untouched History. Bloomsbury Publishing USA. p. 253. ISBN 978-1-59691-011-9. Архівавана з арыгінала 23 December 2021. Праверана 8 October 2011.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]