Перайсці да зместу

Міхай Эмінэску

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 15 снежня 2022, была заснавана на гэтай версіі.
Міхай Эмінэску
Mihai Eminescu
Міхай Эмінэску 1869
Міхай Эмінэску 1869
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні Міхаіл Эміновіч
Дата нараджэння 15 студзеня 1850(1850-01-15)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 15 чэрвеня 1889(1889-06-15)[3] (39 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства Сцяг Румыніі Румынія
Бацька Gheorghe Eminovici[d]
Маці Raluca Eminovici[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці акцёр, празаік, журналіст, бібліятэкар, эсэіст, пісьменнік, паэт, палітык
Гады творчасці з 1866
Кірунак рамантызм
Жанр паэзія
Мова твораў румынская
Грамадская дзейнасць
Член у
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхай Эмінэску (рум.: Mihai Eminescu, /mi'haj e.mi'nes.ku/; сапраўднае прозвішча Эміновіч (Eminovici); 15 студзеня 1850, Баташані — 15 чэрвеня 1889, Бухарэст) — румынскі паэт, класік румынскай літаратуры.

Біяграфія

Нарадзіўся 15 студзеня 1850 года ў Баташані ў шматдзетнай сям'і.

Вучыцца Міхая Эмінэску накіравалі ў Чарнаўцы ў нямецкую гімназію. Першы надрукаваны верш паэта — «Ля магілы Арона Пумнула» быў надрукаваны ў 1866 годзе ў часопісе «Слёзы ліцэістаў». Не скончыўшы навучання ў гімназіі ў Чарнаўцах Міхай па патрабаванні бацькі з'язджае на вучобу ў Вену, дзе становіцца вольным слухачом універсітэта і вывучае філалогію, філасофію і юрыспрудэнцыю. У гэты перыяд аўтар выдае цыкл вершаў і патрыятычную паэму «эпігонаў».

Восенню 1872 года паэт перабраўся ў Берлін, дзе да верасня 1874 года слухаў цыкл лекцый пры Берлінскім універсітэце. У верасні 1874 года паэт пераязджае ў горад Ясы ў пошуках заробку, дзе ўладкоўваецца выкладчыкам у гімназію, адначасова бібліятэкарам і школьным інспектарам. Знясільваючая праца, матэрыяльныя цяжкасці і духоўная нездаволенасць прыводзяць паэта да дэпрэсіі і псіхічнай хваробы ў 1883 годзе, якая, нягледзячы на пэўнае ​​паляпшэнне пасля лячэння, будзе пераследваць яго да канца жыцця. У гэтым жа 1883 годзе выходзіць адзіная прыжыццёвая кніга вершаў Эмінэску. І хоць імя паэта адразу атрымала прызнанне, ён ужо быў не здольны гэта ўсвядоміць. Памёр Эмінэску ў псіхіятрычным шпіталі ў Бухарэсце 15 чэрвеня 1889 года.

Беларускія пераклады

Творы М. Эмінэску перакладалі на беларускую мову Станіслаў Шушкевіч, Рыгор Барадулін, Мікола Федзюковіч, Казімер Камейша, Таіса Бондар[4], Лявон Баршчэўскі, К. Коракс[5], Аксана Данільчык[6].

  • Паэма «Лучафэрул», выбр. вершы / Пераклад Р. Барадуліна // Анталогія малдаўскай паэзіі. Т.1. Мн., 2003.
  • Выбраная паэзія / Пераклад Р. Барадуліна, Л. Баршчэўскага, К. Коракс. Мн., 2017 («Паэты планеты»).
  • Выбраная паэзія: пераклад з румынскай / Міхай Эмінеску. — Мінск : Зміцер Колас, 2019. — 84, [1] с.

Зноскі

  1. ↑ (unspecified title) Праверана 24 кастрычніка 2018.
  2. ↑ ISFDB — 1995. Праверана 24 кастрычніка 2018.
  3. ↑ Eminecsu, Mihai, 1850-1889 // Olomouc City Library regional database Праверана 26 верасня 2024.
  4. ↑ Эмінэску Міхай
  5. ↑ Выбраная паэзія: пераклад з румынскай: [да 25-годдзя ўстанаўлення дыпламатычных адносінаў паміж Румыніяй і Рэспублікай Беларусь] / Міхай Эмінэску. - Мінск : Зміцер Колас, 2017. - 104, [1] с. - (Паэты планеты)
  6. ↑ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.

Спасылкі

commons: Міхай Эмінэску на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міхай_Эмінэску&oldid=4297072"