Люцынскі павет: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 14: Радок 14:
}}
}}
'''Лю́цынскі павет''' — адміністрацыйная адзінка ў складзе [[Пскоўская губерня|Пскоўскай]] і [[Полацкая губерня|Полацкай губерняў]], [[Полацкае намесніцтва|Полацкага намесніцтва]], [[Беларуская губерня|Беларускай]] і [[Віцебская губерня|Віцебскай]] губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - [[Горад Лудза|горад Люцын]].
'''Лю́цынскі павет''' — адміністрацыйная адзінка ў складзе [[Пскоўская губерня|Пскоўскай]] і [[Полацкая губерня|Полацкай губерняў]], [[Полацкае намесніцтва|Полацкага намесніцтва]], [[Беларуская губерня|Беларускай]] і [[Віцебская губерня|Віцебскай]] губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - [[Горад Лудза|горад Люцын]].

== Гісторыя ==
Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] быў утвораны ў [[1772]] годзе пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|1-га падзелу Рэчы Паспалітай]]. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да [[Беларуская губерня|Беларускай губерні]], а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да [[Латвія|Латвіі]].

== Насельніцтва ==
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[латышы|латышоў]] - 64,2%; [[беларусы|беларусаў]] - 85,7%; [[рускія|рускіх]] - 7,1%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 4,9%; [[палякі|палякаў]] - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал.
== Адміністрацыйны падзел ==
== Адміністрацыйны падзел ==
Радок 70: Радок 76:
| с. Брыгі
| с. Брыгі
|}
|}

== Гісторыя ==
Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] быў утвораны ў [[1772]] годзе пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|1-га падзелу Рэчы Паспалітай]]. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да [[Беларуская губерня|Беларускай губерні]], а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да [[Латвія|Латвіі]].

== Насельніцтва ==
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[латышы|латышоў]] - 64,2%; [[беларусы|беларусаў]] - 85,7%; [[рускія|рускіх]] - 7,1%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 4,9%; [[палякі|палякаў]] - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал.


== Сучаснае становішча ==
== Сучаснае становішча ==

Версія ад 00:54, 8 студзеня 2016

Люцынскі павет
Герб
Герб
Краіна  Расійская імперыя
Уваходзіць у Віцебская губерня
Адміністрацыйны цэнтр Люцын
Дата ўтварэння 1772
Дата скасавання 1920
Насельніцтва 128 200 жыхароў (1 897)
Плошча 5,2 тыс. км²
Люцынскі павет на карце

Лю́цынскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - горад Люцын.

Гісторыя

Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да Латвіі.

Насельніцтва

Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.[1] У тым ліку латышоў - 64,2%; беларусаў - 85,7%; рускіх - 7,1%; яўрэяў - 4,9%; палякаў - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал.

Адміністрацыйны падзел

У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 16 валасцей:

Воласць Валасны цэнтр
Балцінаўская акалодак Балцінаў
Балоўская акалодак Балоўск
Дамапольская в. Бяляўская
Зальміуская в. Рогаўка
Звірдзінская маёнтак Пагулянкі
Істрская м. Старая Слабада
Корсаўская акалодак Корсаўка
Ляндскаронская в. Полішчына
Марыенгаўзенская акалодак Марыенгаўзен
Міхайлаўская в. Мярзінка
Нерзенская с. Нерза
Посіньская с. Посінь
Пылдзенская в. Вяжэнкі
Рунданская с. Рунданы
Эверэмуйжская маёнтак Эверэмуйжа
Янавольская с. Брыгі

Сучаснае становішча

У цяперашні час тэрыторыя павета (у межах на 1917 г.) уваходзіць у склад Латвіі.

Вядомыя асобы

  • Карл Багдановіч (1864—1947) — расійскі і польскі геолаг і падарожнік. Акадэмік Польскай Акадэміі навук.
  • Мікалай Зарэмба (1821—1879) — расійскі музычны педагог (нарадзіўся ў маёнтку Азупіна)
  • Мікола Панькоў (1911—1995) — беларускі грамадска-культурны дзеяч, выдавец, бібліёграф
  • Ілля Чашнік (1902-1929) — савецкі мастак і дызайнер

Спасылкі

Зноскі