Люцынскі павет: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 14: | Радок 14: | ||
}} |
}} |
||
'''Лю́цынскі павет''' — адміністрацыйная адзінка ў складзе [[Пскоўская губерня|Пскоўскай]] і [[Полацкая губерня|Полацкай губерняў]], [[Полацкае намесніцтва|Полацкага намесніцтва]], [[Беларуская губерня|Беларускай]] і [[Віцебская губерня|Віцебскай]] губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - [[Горад Лудза|горад Люцын]]. |
'''Лю́цынскі павет''' — адміністрацыйная адзінка ў складзе [[Пскоўская губерня|Пскоўскай]] і [[Полацкая губерня|Полацкай губерняў]], [[Полацкае намесніцтва|Полацкага намесніцтва]], [[Беларуская губерня|Беларускай]] і [[Віцебская губерня|Віцебскай]] губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - [[Горад Лудза|горад Люцын]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] быў утвораны ў [[1772]] годзе пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|1-га падзелу Рэчы Паспалітай]]. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да [[Беларуская губерня|Беларускай губерні]], а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да [[Латвія|Латвіі]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[латышы|латышоў]] - 64,2%; [[беларусы|беларусаў]] - 85,7%; [[рускія|рускіх]] - 7,1%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 4,9%; [[палякі|палякаў]] - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал. |
||
== Адміністрацыйны падзел == |
== Адміністрацыйны падзел == |
||
Радок 70: | Радок 76: | ||
| с. Брыгі |
| с. Брыгі |
||
|} |
|} |
||
⚫ | |||
⚫ | Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] быў утвораны ў [[1772]] годзе пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|1-га падзелу Рэчы Паспалітай]]. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да [[Беларуская губерня|Беларускай губерні]], а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да [[Латвія|Латвіі]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[латышы|латышоў]] - 64,2%; [[беларусы|беларусаў]] - 85,7%; [[рускія|рускіх]] - 7,1%; [[яўрэі|яўрэяў]] - 4,9%; [[палякі|палякаў]] - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал. |
||
== Сучаснае становішча == |
== Сучаснае становішча == |
Версія ад 00:54, 8 студзеня 2016
Люцынскі павет | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна | Расійская імперыя | ||
Уваходзіць у | Віцебская губерня | ||
Адміністрацыйны цэнтр | Люцын | ||
Дата ўтварэння | 1772 | ||
Дата скасавання | 1920 | ||
Насельніцтва | 128 200 жыхароў (1 897) | ||
Плошча | 5,2 тыс. км² | ||
Лю́цынскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Цэнтр - горад Люцын.
Гісторыя
Люцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да Латвіі.
Насельніцтва
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.[1] У тым ліку латышоў - 64,2%; беларусаў - 85,7%; рускіх - 7,1%; яўрэяў - 4,9%; палякаў - 2,2%. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал.
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 16 валасцей:
Воласць | Валасны цэнтр |
---|---|
Балцінаўская | акалодак Балцінаў |
Балоўская | акалодак Балоўск |
Дамапольская | в. Бяляўская |
Зальміуская | в. Рогаўка |
Звірдзінская | маёнтак Пагулянкі |
Істрская | м. Старая Слабада |
Корсаўская | акалодак Корсаўка |
Ляндскаронская | в. Полішчына |
Марыенгаўзенская | акалодак Марыенгаўзен |
Міхайлаўская | в. Мярзінка |
Нерзенская | с. Нерза |
Посіньская | с. Посінь |
Пылдзенская | в. Вяжэнкі |
Рунданская | с. Рунданы |
Эверэмуйжская | маёнтак Эверэмуйжа |
Янавольская | с. Брыгі |
Сучаснае становішча
У цяперашні час тэрыторыя павета (у межах на 1917 г.) уваходзіць у склад Латвіі.
Вядомыя асобы
- Карл Багдановіч (1864—1947) — расійскі і польскі геолаг і падарожнік. Акадэмік Польскай Акадэміі навук.
- Мікалай Зарэмба (1821—1879) — расійскі музычны педагог (нарадзіўся ў маёнтку Азупіна)
- Мікола Панькоў (1911—1995) — беларускі грамадска-культурны дзеяч, выдавец, бібліёграф
- Ілля Чашнік (1902-1929) — савецкі мастак і дызайнер
Спасылкі
- Старыя карты Люцынскага павета на сайце "Литера Ру"
- Мапа Люцынскага павета (1820) на Radzima.net
- Праваслаўныя цэрквы Люцынскага павета на сайце Згуртавання Беларускай Шляхты