Каўказская вайна: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др Lamberd перанёс старонку Каўказская вайна у Руска-Каўказская вайна: правільна Тэг: першае рэдагаванне |
Няма тлумачэння праўкі Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз мабільную версію сайта |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[File:Sturm aul Gimry 1891.jpg|thumb|Штурм аўла.]] |
[[File:Sturm aul Gimry 1891.jpg|thumb|Штурм аўла.]] |
||
'''Каўказская вайна''' '''(1817—1864)''' — ваенны канфлікт паміж [[Расійская імперыя|Расійскай імперыяй]] і горнымі раёнамі [[Паўночны Каўказ|Паўночнага Каўказа]]. |
'''Руска-Каўказская вайна''' '''(1817—1864)''' — ваенны канфлікт паміж [[Расійская імперыя|Расійскай імперыяй]] і горнымі раёнамі [[Паўночны Каўказ|Паўночнага Каўказа]]. |
||
Напачатку XIX ст. былі далучаны да Расіі [[Картлі-Кахецінскае царства]] (1801—1810 гг.), а таксама [[Азербайджанскія ханствы|ханствы Паўночнага Азербайджана]] (1805—1813 гг.). Аднак паміж набытымі землямі і Расіяй ляжалі землі якія прысягнулі Расіі, але дэ-факта заставаліся амаль-што незалежнымі. Выправіць гэтае становішча Расія справбавала з дапамагой ваеннай моцы, на што атрымала разлютаваны супраціў. |
Напачатку XIX ст. былі далучаны да Расіі [[Картлі-Кахецінскае царства]] (1801—1810 гг.), а таксама [[Азербайджанскія ханствы|ханствы Паўночнага Азербайджана]] (1805—1813 гг.). Аднак паміж набытымі землямі і Расіяй ляжалі землі якія прысягнулі Расіі, але дэ-факта заставаліся амаль-што незалежнымі. Выправіць гэтае становішча Расія справбавала з дапамагой ваеннай моцы, на што атрымала разлютаваны супраціў. |
||
| Радок 7: | Радок 7: | ||
З сярэдзіны 1830-х гг. канфлікт абвастрыўся ў сувязі з узнікненнем у Чачні і Дагестане рэлігійна-палітычнага руху пад сцягам [[газават]]а, якое атрымала маральную і ваенную падтрымку [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]], а падчас [[Крымская вайна|Крымскай вайны]] — і [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]. Супраціў горцаў Чачні і Дагестана быў зламаны толькі ў [[1859]] г., яны здаліся. Вайна ж з адыгскімі плямёнамі Заходняга Каўказа працягвалася да 1864 г. і скончылася высяленнем часткі адыгаў у Асманскую імперыю, або на раўнінныя землі Прыкубання. |
З сярэдзіны 1830-х гг. канфлікт абвастрыўся ў сувязі з узнікненнем у Чачні і Дагестане рэлігійна-палітычнага руху пад сцягам [[газават]]а, якое атрымала маральную і ваенную падтрымку [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]], а падчас [[Крымская вайна|Крымскай вайны]] — і [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]. Супраціў горцаў Чачні і Дагестана быў зламаны толькі ў [[1859]] г., яны здаліся. Вайна ж з адыгскімі плямёнамі Заходняга Каўказа працягвалася да 1864 г. і скончылася высяленнем часткі адыгаў у Асманскую імперыю, або на раўнінныя землі Прыкубання. |
||
== Гл. таксама == |
== Гл. таксама == |
||
* [[Імам Шаміль]] |
* [[Імам Шаміль]] |
||
Версія ад 22:05, 25 сакавіка 2019
Руска-Каўказская вайна (1817—1864) — ваенны канфлікт паміж Расійскай імперыяй і горнымі раёнамі Паўночнага Каўказа.
Напачатку XIX ст. былі далучаны да Расіі Картлі-Кахецінскае царства (1801—1810 гг.), а таксама ханствы Паўночнага Азербайджана (1805—1813 гг.). Аднак паміж набытымі землямі і Расіяй ляжалі землі якія прысягнулі Расіі, але дэ-факта заставаліся амаль-што незалежнымі. Выправіць гэтае становішча Расія справбавала з дапамагой ваеннай моцы, на што атрымала разлютаваны супраціў.
Пасля пакарэння Вялікай Кабарды (1825 г.) галоўнымі супернікамі расійскіх войскаў сталі адыгі Чарнаморскага ўзбярэжжа і Прыкубання, Карачай і Балкарыя на Цэнтральным Каўказе, а на ўсходзе — горцы, якія аб'ядналіся ў ваенна-тэакратычную ісламскую дзяржаву -Імамат Дагестана і Чачні, якое ўзначаліў Імам Шаміль. На гэтым этапе Каўказская вайна пераплялася з вайной Расіі супраць Персіі.
З сярэдзіны 1830-х гг. канфлікт абвастрыўся ў сувязі з узнікненнем у Чачні і Дагестане рэлігійна-палітычнага руху пад сцягам газавата, якое атрымала маральную і ваенную падтрымку Асманскай імперыі, а падчас Крымскай вайны — і Вялікабрытаніі. Супраціў горцаў Чачні і Дагестана быў зламаны толькі ў 1859 г., яны здаліся. Вайна ж з адыгскімі плямёнамі Заходняга Каўказа працягвалася да 1864 г. і скончылася высяленнем часткі адыгаў у Асманскую імперыю, або на раўнінныя землі Прыкубання.
