Віктар Паўлавіч Качубей: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
+{{Кіраўнікі АУС Расіі}} |
абнаўленне дадзеных |
||
Радок 6: | Радок 6: | ||
Калі імператарам стаў [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандр I]], зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі ([[1802]]). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — [[Нягласны камітэт]], у працы якога таксама ўдзельнічалі граф [[Павел Аляксандравіч Строганаў|П. А. Строганаў]], князь [[Адам Ежы Чартарыйскі|А. Чартарыйскі]] і [[Мікалай Мікалаевіч Навасільцаў|М. М. Навасільцаў]] і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у [[1827]] годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць ([[1831]]). У [[1834]] годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу [[Аляксандра-Неўская лаўра|Аляксандра-Неўскай лаўры]]. |
Калі імператарам стаў [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандр I]], зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі ([[1802]]). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — [[Нягласны камітэт]], у працы якога таксама ўдзельнічалі граф [[Павел Аляксандравіч Строганаў|П. А. Строганаў]], князь [[Адам Ежы Чартарыйскі|А. Чартарыйскі]] і [[Мікалай Мікалаевіч Навасільцаў|М. М. Навасільцаў]] і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у [[1827]] годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць ([[1831]]). У [[1834]] годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу [[Аляксандра-Неўская лаўра|Аляксандра-Неўскай лаўры]]. |
||
{{ПА |
|||
|т= [[Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі]] |
|||
|ч=[[1802]]–[[1807]] |
|||
|пм=[[-]] |
|||
|нм=[[Аляксей Барысавіч Куракін]] |
|||
}} |
|||
{{ПА |
|||
|т= [[Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі]] |
|||
|ч=[[1819]]–[[1828]] |
|||
|пм=[[Осіп Пятровіч Казадаўлеў]] |
|||
|нм=[[Арсеній Андрэевіч Закрэўскі]] |
|||
}} |
|||
{{ПА |
{{ПА |
||
|т= [[Прэм'ер-міністр Расійскай імперыі]] |
|т= [[Прэм'ер-міністр Расійскай імперыі]] |
Версія ад 13:09, 9 кастрычніка 2010
Шаблон:Вызнч Шаблон:Вызн (11 (22) лістапада 1768 — 3 (15) чэрвеня 1834) — дыпламат і дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў Расійскай імперыі (у 1802—1807 і ў 1819—1828). У 1799 годзе узведзены ў графскую, а ў 1831 — княскую годнасць.
Выхоўваўся Андрэем Якаўлевічам Італінскім. Пачаткаў дыпламатычную кар'еру ў 1784 году ў рускай місіі ў Швецыі, затым служыў у Лондане, быў прызначаны надзвычайным пасланцам у Канстанцінопаль. Як дыпламат ён трымаўся «нацыянальнай сістэмы, заснаванай на карысці Расіі», жадаў, каб «усе дзяржавы шанавалі яе сяброўствам» і баяўся яе тэрытарыяльных пашырэнняў. Пасля ўступлення на прастол Паўла I быў узведзены ў графскую годнасць, але неўзабаве трапіў у няміласць.
Калі імператарам стаў Аляксандр I, зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі (1802). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — Нягласны камітэт, у працы якога таксама ўдзельнічалі граф П. А. Строганаў, князь А. Чартарыйскі і М. М. Навасільцаў і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання Мікалая I Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у 1827 годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць (1831). У 1834 годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу Аляксандра-Неўскай лаўры.