Жан-Анарэ Фраганар

Жан-Анарэ Фраганар
Жан-Анарэ Фраганар
	фр.: Jean-Honoré Fragonard
	; Аўтапартрэт
Дата нараджэння	5 красавіка 1732[…]
Месца нараджэння	Грас, акруга Грас[d], дэпартамент Прыморскія Альпы, Францыя;
Дата смерці	22 жніўня 1806[…] (74 гады)
Месца смерці	Парыж, дэпартамент Сена, Францыя[…];
Месца пахавання	царква Св. Роха[d];
Грамадзянства	Францыя; Каралеўства Францыя[d];
Жонка	Marie-Anne Fragonard[d]
Дзеці	Аляксандр-Эварыст Фраганар[d]
Род дзейнасці	мастак, мастак-гравёр, рысавальнік, ілюстратар, архітэктурны чарцёжнік
Жанр	жывапісец, гравёр
Вучоба	École royale des élèves protégés[d]; Французская акадэмія ў Рыме; Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў;
Мастацкі кірунак	Ракако
Уплыў	Жан Батыст Шардэн і Франсуа Бушэ
Уплыў на	Jean-Baptiste Le Brun[d]
Узнагароды	Рымская прэмія[d] (1752)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан-Анарэ́ Фрагана́р (фр.: Jean-Honoré Fragonard) (5 красавіка 1732 — 22 жніўня 1806) — французскі жывапісец і гравёр. Працаваў у стылі ракако. Стварыў больш 550 карцін (не лічачы рысункаў і гравюр).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Перш вучань Жан Батыста Шардэна, а потым Франсуа Бушэ. У 1752 за карціну «Ахвярапрынашэнне Іераваама» атрымаў Вялікую Рымскую прэмію і адправіўся ў Рым. У Рыме значны ўплыў аказалі на яго італьянскія майстры XVII стагоддзя Бароча, Салімена, П. да-Картона і асабліва Цьепала. Пасябраваўшы тут з жывапісцам Гюберам Раберам, ён зрабіў разам з ім і з таленавітым аматарам мастацтва Сен-Нонам паездку на поўдзень Італіі. Плодам гэтай паездкі было выданне уўража: «Voyage de Naples et de Sicile», у якім большасць рысункаў гравіравана Фраганарам. Па вяртанні ў Парыж ён выставіў у салоне 1765 г. карціну: «Смерць Карэза» (знаходзіцца ў Луўрскім музеі ў Парыжы), за якую каралеўская акадэмія мастацтваў прыняла яго ў свае члены.

Аднак неўзабаве пасля таго ён кінуў гістарычнай род жывапісу і, падпарадкаваўшыся густу таго часу, стаў пісаць ідэалістычныя жанры і пастаралі ў духу Вато і Бушэ, сцэны інтымнага жыцця пікантнага, часам бессаромна-эратычнага ўтрымання, дэкаратыўныя пано, партрэты, мініяцюры, акварэлі, пастэлі і па часах займацца афортным гравіраваннем. Творы яго ўвайшлі ў вялікую моду і прадаваліся па высокім кошце, дзякуючы чаму ён паспеў скласці сабе добрыя сродкі. Але рэвалюцыя разарыла яго, а класіцызм, паселены ў французскім мастацтве Ж.-Л. Давідам, пазбавіў яго ранейшай папулярнасці.

У 1793 годзе Фраганар з'ехаў з Парыжа ў Грас. Напачатку XIX стагоддзя ён вярнуўся ў Парыж, дзе памёр у 1806 годзе, амаль цалкам забыты.