Жыццё Ісуса Хрыста
| Жыццё Ісуса Хрыста паводле Евангелляў |
|---|
 |
Асноўнымі крыніцамі інфармацыі пра зямное жыццё Ісуса Хрыста з’яўляюцца чатыры кананічныя Евангеллі Новага Запавету. Аднак і іншыя часткі Новага Запавету, напрыклад, Лісты апостала Паўла, якія былі, верагодна, напісаны яшчэ за дзесяцігоддзі перад Евангеллямі, уключаюць у сябе спасылкі на ключавыя эпізоды Яго жыцця, такія як Тайная вячэра. Кніга Дзеянняў апосталаў (1:1-11) распавядае пра Узнясенне больш, чым Евангеллі.
Генеалогія і нараджэнне Ісуса апісаны ў двух з чатырох Евангелляў: ад Матфея і Лукі. Лука і Матфей апісваюць, што Ісус нарадзіўся ў Віфлееме, у Іўдзеі, ад маці, якая была нявінніцай. Згодна з Евангеллем ад Матфея, вешчуны прыйшлі па святлу зоркі ў Віфлеем, каб прынесці дары Ісусу, народжанаму Цару Іўдзейскаму. Цар Ірад загадвае забіць усіх дзяцей мужчынскага полу ва ўзросце да двух гадоў у Віфлееме, разлічваючы такім чынам забіць і Ісуса, але Святое сямейства бяжыць у Егіпет, а затым асядае ў Назарэце.
У Евангеллях служэнне Ісуса пачынаецца з Яго хрышчэння Янам Хрысціцелем ва ўзросце каля трыццаці гадоў. Затым Ісус пачынае прапаведаваць у Галілеі і збірае вучняў. Пасля абвяшчэння Ісуса Хрыстом тры вучні становяцца сведкамі Яго ператварэння. Пасля смерці Яна Хрысціцеля і Праабражэння Ісус пачынае Свой апошні шлях у Іерусалім, прадказаўшы там Сваю смерць. Ісус робіць трыумфальны ўезд у Іерусалім, дзе мае дыспуты з фарысеямі і настаўнікамі закону, і адзін з Яго вучняў згаджаецца выдаць Яго за трыццаць срэбранікаў.
Паводле Евангелляў, у канцы апошняга тыдня ў Іерусаліме Ісус мае Таемную вячэру з вучнямі, на наступны дзень Ён быў выданы, арыштаваны і асуджаны. Судовы працэс у рэшце рэшт заканчваецца Яго распяццем і смерцю. Праз тры дні пасля пахавання Ён уваскрос і з’яўляўся Сваім вучням на працягу 40 дзён, пасля чаго ўзнёсся на Нябёсы.