Гімн Партугаліі

Песня Партугаліі, Партугалка
A Portuguesa
Аўтар слоў	Энрыкі Лопіш ды Мендонса, 1890
Кампазітар	Альфрэда Кейль, 1890
Краіна	Партугалія
Зацверджаны	5 кастрычніка 1910 (дэ-факта) 19 ліпеня 1911 (дэ-юрэ)

Дзяржаўны гімн Партугаліі, парт.: «A Portuguesa» («Песня Партугаліі», «Партугалка») напісаны ў 1890 годзе і афіцыйна зацверджаны ў якасці дзяржаўнага гімна 19 ліпеня 1911. У 1957 зацверджаны сучасны варыянт гімна (занесеныя малаважныя змены ў параўнанні з першапачатковым варыянтам).

Тэкст: Энрыкі Лопіш ды Мендонса
Музыка: Альфрэда Кейль

Арыгінал на партугальскай

Пераклад на беларускую

I Heróis do mar, nobre povo, Nação valente, imortal, Levantai hoje de novo O esplendor de Portugal! Entre as brumas da memória, Ó Pátria, sente-se a voz Dos teus egrégios avós, Que há-de guiar-te à vitória! Coro: Às armas, às armas! Sobre a terra, sobre o mar, Às armas, às armas! Pela Pátria lutar! Contra os canhões, marchar, marchar! II Desfralda a invicta Bandeira, À luz viva do teu céu! Brade a Europa à terra inteira: Portugal não pereceu Beija o solo teu jucundo O Oceano, a rugir d'amor, E teu braço vencedor Deu mundos novos ao Mundo! Coro III Saudai o Sol que desponta Sobre um ridente porvir; Seja o eco de uma afronta O sinal do ressurgir. Raios dessa aurora forte São como beijos de mãe, Que nos guardam, nos sustêm, Contra as injúrias da sorte. Coro

I Героі мора, люд шляхетны, Смелы народ, які не паканаць, Сёння нам выпаў выклік новы, О, Партугаліі веліч паўставай! Сярод гісторыі імглы, Айчызна, чуй жа галасы Продкаў, што даўно былі І вядуць цябе да перамогі! Прыпеў: Да зброі, да зброі! На моры і на зямлі, Да зброі, да зброі! Уставай, Айчызну барані! Маршам пад шквал гармат ідзі! II Разгорнем сцяг непаражоны У жывым святле нашых нябёс. Крыкні Еўропе, усім на свеце, Што Партугалію ніхто не перамог! Твае радасныя землі Пяшчотна цалуе акіян; І сваёй рукою слаўнай Сусвету даеш светы новыя! Прыпеў III Вітайце сонца на світанні, Яно нясе вясёлыя часы; Няхай сігналам адраджэння Стане рэха злоснае ганьбы! Сіла гэтых прамянёў Як маці шчырая любоў Гоіць раны і бронь дае, Калі нас лёс няшчасны пахісне. Прыпеў