Перайсці да зместу

Агнешка Бругер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Агнешка Бругер
ням.: Agnieszka Brugger
член бундэстага Германіі[d]
27 кастрычніка 2009 — 22 кастрычніка 2013
член бундэстага Германіі[d]
22 кастрычніка 2013 — 24 кастрычніка 2017
член бундэстага Германіі[d]
24 кастрычніка 2017 — 26 кастрычніка 2021
член бундэстага Германіі[d]
з 26 кастрычніка 2021

Нараджэнне 8 лютага 1985(1985-02-08)[1] (39 гадоў)
Імя пры нараджэнні польск.: Agnieszka Malczak
Муж невядома[2]
Веравызнанне каталіцтва
Партыя
Член у
Адукацыя
Сайт agnieszka-brugger.de
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Агнешка Бругер (ням.: Agnieszka Brugger; у дзявоцтве Малчак (польск.: Agnieszka Malczak), нар. 8 лютага 1985, Лягніца, Польская Народная Рэспубліка) – нямецкі палітык партыі Саюз 90/Зялёныя. Дэпутат Бундэстага 17, 18, 19 скліканняў.

Асабістае жыццё і адукацыя

[правіць | правіць зыходнік]

Яе бацькі пераехалі з Лягніцы ў Дортмунд у 1989 годзе. У Дортмундзе Малчак скончыла Малінкрадцкую гімназію-прыватную сярэднюю школу, якой кіруе рымска-каталіцкая Падэрборнская архідыяцэзія  (польск.). Вывучала паліталогію ў Цюбінгенскім універсітэце. Абралася шлюбам 3 снежня 2011 года і змяніла прозвішча на Бругер[3].

Палітычная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

З 2005 па 2007 год Бругер была членам Агульнага студэнцкага камітэта  (укр.) Цюбінгенскага ўніверсітэта. З 2007 па 2009 год кіравала «Grüne Jugend  (ням.)», моладзевай арганізацыяй Саюзу 90/Зялёных, у Бадэн-Вюртэмбергу.

Бругер была абрана дэпутатам Бундэстага на выбарах 2009 года. З таго часу яна займае пасаду прэс-сакратара сваёй парламенцкай групы ў Камітэце абароны і Падкамітэце па раззбраенні, кантролю над узбраеннямі і нераспаўсюджанні зброі.

У якасці члена Камітэта па абароне Бругер шмат падарожнічала, каб наведаць войскі Бундэсверу ў іх місіях за мяжой, у тым ліку ў рамках Шматбаковай інтэграванай місіі ААН па стабілізацыі ў Малі  (польск.) (2015 год) і Германскай інтэрвенцыі супраць Ісламскай дзяржавы на авіябазе Інджырлік  (укр.) (2016 год)[4].

У выніку беспаспяховых перамоваў аб стварэнні кааліцыйнага ўрада як з хрысціянскімі дэмакратамі (Хрысціянска-дэмакратычным саюзам і Хрысціянска-сацыяльным саюзам у Баварыі), так і са Свабоднай дэмакратычнай партыяй па выніках парламенцкіх выбараў 2017 года Бругер уваходзіла ў францыю Саюзу 90/Зялёных з 14 чалавек. У пачатку 2018 года яна стала часткай кіраўніцтва сваёй парламенцкай групы вакол сустаршыняў Катрын Гёрынг-Экарт і Антона Хофрайтэра  (ням.). У гэтай якасці яна курыруе ініцыятывы групы па замежных справах, абароне і палітыцы развіцця.

Іншыя віды дзейнасці

[правіць | правіць зыходнік]

Палітычныя пазіцыі

[правіць | правіць зыходнік]

У мінулым Бругер галасавала за ўдзел Германіі ў міратворчых місіях Арганізацыі Аб’яднаных Нацый, а таксама ў міратворчых і ваенных місіях Еўрапейскага Саюза, замацаваных Арганізацыяй Аб’яднаных Нацый на афрыканскім кантыненце, напрыклад, у Малі (Навучальная місія Еўрапейскага Саюза ў Малі  (польск.) (2013, 2014, 2015, 2016 і 2017 годы) і Шматбаковая інтэграваная місія ААН па стабілізацыі ў Малі  (польск.) (2013, 2014, 2015, 2016, 2017 і 2018 годы), ЦАР (2014) і Ліберыі (2015).

Па Лівіі, Судану, Паўднёваму Судану і Самалі Бругер мае змешаную гісторыю галасавання. Яна выступала супраць удзелу Германіі ў аперацыі «Сафія»  (індан.), устрымалася ад галасавання наконт місій у Дарфуры (Судан) (2017), Паўднёвым Судане (2017) пасля таго, як раней галасавала за абедзве місіі (2010, 2011, 2012, 2013, 2014 і 2015 годы). З 2009 года рэгулярна ўстрымлівалася ад галасавання наконт падаўжэння мандата місіі аперацыі «Аталанта»  (укр.). Яна таксама галасавала супраць удзелу Германіі ў навучальнай місіі Еўрапейскага Саюза ў Самалі  (ням.) (2016 і 2017) або ўстрымалася (2015).

23 лістапада 2020 года ўзяла шэфства над Марфай Рабковай, актывісткай праваабарончага цэнтра «Вясна» і беларускай палітычнай зняволенай[7][8].

Зноскі

  1. Stammdaten aller Abgeordneten des Deutschen Bundestages Праверана 13 красавіка 2018.
  2. http://www.bundestag.de/bundestag/abgeordnete18/biografien/B/brugger_agnes/258170
  3. Agnieszka Malczak hat geheiratet (ням.)(недаступная спасылка). Schwäbische Zeitung  (ням.) (8 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2021. Праверана 2 лістапада 2020.
  4. Kritik von Teilnehmer: Deutsche Türkei-Delegation "zu defensiv" Der Spiegel, October 8, 2016.
  5. Advisory Board, Федэральная акадэмія палітыкі бяспекі  (ням.)
  6. Gründungsmitglieder Інстытут мадэрнізму салідарнасці  (ням.)
  7. Bundestagsabgeordnete übernehmen Patenschaften für Marfa Rabkova, Raman Bahnavets und Stanislau Mikhailau (ням.). Libereco – Partnership for Human Rights (23 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 27 ліпеня 2021. Праверана 27 ліпеня 2021.
  8. У Марфы Рабковай і яшчэ васьмі палітвязняў з’явіліся еўрапейскія «хросныя» . Новы Час (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 27 ліпеня 2021. Праверана 27 ліпеня 2021.