Новы Час (газета)

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Новы Час
Novy Chas logo.jpg
Фармат A3
Галоўны рэдактар Колб Аксана Мікалаеўна
Заснавана 2002
Галоўны офіс Flag of Belarus.svg Беларусь: Мінск
Сайт: novychas.info

«Новы Час» — агульнапалітычная штотыднёвая газета, заснавана Мінскай гарадской арганізацыяй ТБМ імя Ф. Скарыны. Выдаецца з сакавіка 2002 г. Наклад газеты складае 7000 асобнікаў (2015).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першы выпуск выдання выйшаў у сакавіку 2002 г. 7 сакавіка 2014 г. газета змяніла лагатып, а таксама дадала ў афармленне чырвоны колер[1]. Юбілейны 500-й выпуск выйшаў 16 верасня 2016 г.

22 сакавіка 2017 г. РУП «Белсаюздрук» падпісала дамову на распаўсюджванне газеты «Новы Час» праз сваю гандлёвую сетку. 8 красавіка 2017 г. газета з'явілася ў шапіках «Белсаюздрука» ў Мінску і Мінскай вобласці, а таксама з'явілася магчымасць афармлення падпіскі на газету праз каталог РУП «Белпошта»[2].

У 2018 г. газета апублікавала серыю артыкулаў Дзяніса Івашына «Хто і як павінен будаваць» (№ 24 (587) аб магчымых уладальніках рэстаранна-забаўляльнага комплексу «Поедем поедим» каля мемарыяла Курапаты. У жніўні 2018 г. уладальнік А. Ізраілевіч «Поедем поедим» падаў у суд на газету аб абароне гонару, годнасці і дзелавой рэпутацыі[3], і патрабаваў кампенсацыю ад «Новага часу» 40.000 BYN і 1.000 BYN ад Дзяніса Івашына. У верасні 2018 г. суд Савецкага раёна Мінска, выслухаўшы ўсе довады за і супраць, адмовіў Ізраілевічу у задавальненні пазовы і пастанавіў пакрыць адказчыкам паслугі адвакатаў — 600 BYN[4].

Змест[правіць | правіць зыходнік]

Газета-штотыднёвік «Новы Час» з'яўляецца адным з нешматлікіх рэспубліканскіх выданняў, якое выдаецца цалкам на беларускай мове. У выданні надаецца значная ўвага нацыянальнай культурнай і гістарычнай тэматыцы, газета актыўна прапагандуе палітыку кіраўніцтва беларускай дзяржавы ў той частцы, якая накіравана на захаванне і ўмацаванне незалежнасці Рэспублікі Беларусь, а таксама на захаванне і распаўсюджванне беларускай мовы[5].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

У 2009 г. газета атрымала прэмію імя Герда Буцэрыўса «Вольная прэса Ўсходняй Еўропы» (Gerd Bucerius-Forderpreis Freie Presse Osteuropas) у памеры 30000 еўра. Намінавалі газету на прэмію: міністр замежных спраў Германіі Гернот Эрлер, Беларуская асацыяцыя журналістаў, Саюз беларускіх пісьменнікаў і беларускае інфармацыйнае агенцтва БелаПАН[6]. Цырымонія ўручэння ўзнагароды адбылася ў сталіцы Нарвегіі Осла ў Нобелеўскім інстытуце[7][8].

Галоўны рэдактар газеты Аляксей Кароль стаў пераможцам міжнароднага конкурсу журналістаў імя Найта (Knight International Journalism Award) за 2008 г., які праводзіцца Міжнародным цэнтрам для журналістаў (ICFJ)[9][10].

Галоўныя рэдактары[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ «Новы час» змяніў дызайн. Наша Ніва (11 сакаваіка 2014). Праверана 12 лютага 2018.
  2. ↑ Коровенкова Т. "Белсоюзпечать" подписала договор на распространение газеты "Новы час". БелаПАН (22 сакавіка 2017). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіа 2017. Праверана 8 красавіа 2017.
  3. ↑ Бізнэсмэн Ізраілевіч падаў у суд на газету «Новы час» за расследаванні пра рэстаран у Курапатах. Наша Ніва (8 кастрычніка 2018). Праверана 19 верасня 2018.
  4. ↑ Не виноваты они // БелГазета. — 2018. — № 34 (1160). — 18 сентября. — С. 2.
  5. ↑ Начался сбор подписей за включение еженедельника «Новы час» в государственную систему распространения прессы. Наша Ніва (22 лютага 2017). Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2017. Праверана 6 красавіка 2017.
  6. ↑ Preisträger 2009 (ням.) . ZEIT-Stiftung. Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2013. Праверана 9 ліпеня 2013.
  7. ↑ "Новы час" уганараваны прэміяй. Радыё «Свабода» (19 лютага 2009). Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2017. Праверана 17 студзеня 2017.
  8. ↑ Недзяржаўная газета "Новы час" атрымала прэмію нямецкага фонда "Цайт". Euroradio (4 ліпеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2017. Праверана 17 студзеня 2017.
  9. ↑ Dawn Arteaga Belarus’ Pioneering Editor and Ugandan Human Rights Reporter Named 2008 Knight International Journalism Award Winners (англ.) . News. Міжнародны цэнтр для журналістаў (3 ліпеня 2008). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2013. Праверана 17 ліпеня 2013.
  10. ↑ Марина Рахлей Алексей Король: лучше не премии получать, а жить в свободной стране (руск.) . БелаПАН (4 ліпеня 2008). Праверана 17 ліпеня 2013.
Беларускія перыядычныя выданні 1945—2016
1945—1950
1950—1960
1960—1970
1980—1990
1990—2000
Автобизнес-Weekly (1993) • Банкаўскі веснік (1992) • Белорусская деловая газета • Белорусы и рынок (1990) • Вольнае Глыбокае (1994) • Народная газета (1990) • Наша слова (1990) • Паляўнічы і рыбалоў (1990) • Свабода (1990) • Беларуская думка (1991) • Культура (1991) • Наша ніва (1991) • Полацак (1991) • Пралеска (1991) • Рэспубліка (1991) • Magazyn Polski (1992) • Адукацыя і выхаванне (1992) • Пагоня (1992) • Першацвет (1992) • Беларуская мінуўшчына (1993) • Беларускі гістарычны часопіс (1993) • Ave Maria (1994) • Прессбол • Віцебскі сшытак (1995) • Народная воля (1995) • Рэгіянальная газета (1995) • Армия (1996)• Фрагменты (1996) • Słowo Ojczyste (1997) • Гісторыя: праблемы выкладання (1997) • Славянскі набат (1997) • Слова Жыцця (1997) • Царква (1995) • Газета Слонімская (1997) • ARCHE Пачатак (1998) • Дзіда (1998) • Архівы і справаводства (1999)
2000—2016
* — у тым ліку лацінкай
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Новы_Час_(газета)&oldid=3209538"