Ленін (Жыткавіцкі раён): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.2) (робат дадаў: ru:Ленин (Житковичский район) |
др clean up using AWB (7893) |
||
Радок 65: | Радок 65: | ||
|add3 = |
|add3 = |
||
}} |
}} |
||
'''Ле́нін''' — [[вёска]] ў [[Жыткавіцкі раён|Жыткавіцкім раёне]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]], на правым беразе [[Случ]]ы, на 9-м кіламетры шашы [[Мікашэвічы]] — [[Салігорск]] ({{таблічка-by|Р|23}}), за кіламетраў пятнаццаць ад Мікашэвічаў. Уваходзіць у склад і з'яўляецца цэнтрам [[Ленінскі сельсавет, Жыткавіцкі раён|Ленінскага |
'''Ле́нін''' — [[вёска]] ў [[Жыткавіцкі раён|Жыткавіцкім раёне]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]], на правым беразе [[Случ]]ы, на 9-м кіламетры шашы [[Мікашэвічы]] — [[Салігорск]] ({{таблічка-by|Р|23}}), за кіламетраў пятнаццаць ад Мікашэвічаў. Уваходзіць у склад і з'яўляецца цэнтрам [[Ленінскі сельсавет, Жыткавіцкі раён|Ленінскага сельсавета]]. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
У прывілеі [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] князю [[ |
У прывілеі [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] князю [[Юрый Алелькавіч|Юр'ю Алелькавічу]] ад [[1568]] г. на заснаванне мястэчка згадваецца яго назва — Ленін (упершыню ў пісьмовых крыніцах). |
||
Заснавальнік мястэчка, князь [[Слуцк]]і, удзельнік [[Лівонская вайна|Лівонскае вайны]] [[ |
Заснавальнік мястэчка, князь [[Слуцк]]і, удзельнік [[Лівонская вайна|Лівонскае вайны]] [[Юрый Алелькавіч]] пры атрыманні прывілея на разбудову мястэчка верагодна ўжо меў у спадчыне гэтыя землі са згаданым тапонімам. Ягоны бацька, таксама Юрый Алелькавіч, князь Слуцкі, удзельнік [[Аршанская бітва|Аршанскай бітвы]] [[1514]] года, быў жанаты з Аленай, народжанай [[Радзівіл]]. Магчыма менавіта для яе стары пан Алелькавіч зрабіў той легендарны падарунак — сядзібу з імём каханай князёўны Алены. |
||
У спісах населеных пунктаў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» — мястэчка ў глыбіні [[Беларускае Палессе|Беларускага Палесся]]. Згодна з гістарычнымі даведкамі 5-га тома «Геаграфічнага слоўніка», выдадзенага ў Польшчы ў [[1884]], «Ленін — мястэчка з абшчынным кіраваннем. З першай чвэрці [[19 стагоддзе|XIX ст.]] стала ўласнасцю князёў [[Вітгенштэйны|Вітгенштэйнаў]]. Мястэчка мае 75 пасёлкаў-двароў, мост на Случы. Абшчына складаецца з 13 вясковых старастваў, 40 вёсак і налічвае 1729 сялян мужчынскага полу…» |
У спісах населеных пунктаў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» — мястэчка ў глыбіні [[Беларускае Палессе|Беларускага Палесся]]. Згодна з гістарычнымі даведкамі 5-га тома «Геаграфічнага слоўніка», выдадзенага ў Польшчы ў [[1884]], «Ленін — мястэчка з абшчынным кіраваннем. З першай чвэрці [[19 стагоддзе|XIX ст.]] стала ўласнасцю князёў [[Вітгенштэйны|Вітгенштэйнаў]]. Мястэчка мае 75 пасёлкаў-двароў, мост на Случы. Абшчына складаецца з 13 вясковых старастваў, 40 вёсак і налічвае 1729 сялян мужчынскага полу…» |
||
У адпаведнасці з [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскім дагаворам]] паміж [[СССР]] і [[Польшча]]й [[1921]] году Ленін да [[17 верасня]] [[1939]] года знаходзіўся пад уладай белага арла. Палякі мала надавалі яму ўвагі, таму што Ленін быў на самым |
У адпаведнасці з [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскім дагаворам]] паміж [[СССР]] і [[Польшча]]й [[1921]] году Ленін да [[17 верасня]] [[1939]] года знаходзіўся пад уладай белага арла. Палякі мала надавалі яму ўвагі, таму што Ленін быў на самым края крэсаў, неаднаразова спрабавалі перайменаваць яго. Ленін быў цэнтрам Ленінскай гміны — ніжэйшай адміністрацыйнай адзінкі — [[Палескае ваяводства|Палескага ваяводства]]. У савецкі час хоць і існаваў з [[1940]] да [[1961]] год [[Ленінскі раён, Пінская вобласць|Ленінскі раён]], адміністрацыйным цэнтрам яго былі [[Мікашэвічы]]. Дашчэнту зруйнаваны, спалены нямецка-фашысцкімі захопнікамі, Ленін з мястэчка паступова пераўтварыўся ў звычайную вёску. Фашысты знішчылі амаль усё насельніцтва, усіх да аднаго з больш як 2000 яўрэяў, якія складалі большасць жыхароў. Гэта была самая страшная трагедыя, якую давялося перажыць мястэчку за ўсю гісторыю яго існавання. Мэмарыял ахвярам [[Галакост]]у можна пабачыць пры ўваходзе на старажытныя юдэйскія могілкі. Яны ўнікальныя і самі сабой. Старыя надмагіллі там — драўляныя. Сотні помнікаў, выразаных з тоўстага дрэва. Гэткіх драўляных яўрэйскіх надмагілляў, густа спярэшчаных тэкстамі і разьбою, няма больш нідзе ў Беларусі. |
||
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы. |
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы. |
||
Радок 100: | Радок 100: | ||
| [[1994]] || || 893 || 320 |
| [[1994]] || || 893 || 320 |
||
|} |
|} |
||
== Інфармацыя для турыстаў == |
== Інфармацыя для турыстаў == |
||
Радок 106: | Радок 105: | ||
=== Помнікі === |
=== Помнікі === |
||
На вясковых могілках пахавана 1200 мірных жыхароў, расстраляных [[16 лютага]] [[1943]] |
На вясковых могілках пахавана 1200 мірных жыхароў, расстраляных [[16 лютага]] [[1943]] года ў час карнай экспедыцыі. У [[1964]] годзе на магіле пастаўлена стэла: «16 лютага 1943 года фашысцкія варвары спалілі звыш 1200 мірных грамадзян г.п. Ленін». |
||
=== Страчаная спадчына === |
=== Страчаная спадчына === |
||
Радок 128: | Радок 127: | ||
== Выбітныя асобы == |
== Выбітныя асобы == |
||
{{зноскі}} |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{Зноскі}} |
|||
== |
== Спасылкі == |
||
* [http://www.radzima.org/pub/miesta.php?lang=by&miesta_id1=hozcleni Ленін] на [[Radzima.org]] |
* [http://www.radzima.org/pub/miesta.php?lang=by&miesta_id1=hozcleni Ленін] на [[Radzima.org]] |
||
Версія ад 22:40, 19 жніўня 2012
Вёска
Ленін
| ||||||||||||||||||||||||
Ле́нін — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці, на правым беразе Случы, на 9-м кіламетры шашы Мікашэвічы — Салігорск (Р23), за кіламетраў пятнаццаць ад Мікашэвічаў. Уваходзіць у склад і з'яўляецца цэнтрам Ленінскага сельсавета.
Гісторыя
У прывілеі Жыгімонта Аўгуста князю Юр'ю Алелькавічу ад 1568 г. на заснаванне мястэчка згадваецца яго назва — Ленін (упершыню ў пісьмовых крыніцах).
Заснавальнік мястэчка, князь Слуцкі, удзельнік Лівонскае вайны Юрый Алелькавіч пры атрыманні прывілея на разбудову мястэчка верагодна ўжо меў у спадчыне гэтыя землі са згаданым тапонімам. Ягоны бацька, таксама Юрый Алелькавіч, князь Слуцкі, удзельнік Аршанскай бітвы 1514 года, быў жанаты з Аленай, народжанай Радзівіл. Магчыма менавіта для яе стары пан Алелькавіч зрабіў той легендарны падарунак — сядзібу з імём каханай князёўны Алены.
У спісах населеных пунктаў Расійскай імперыі, якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» — мястэчка ў глыбіні Беларускага Палесся. Згодна з гістарычнымі даведкамі 5-га тома «Геаграфічнага слоўніка», выдадзенага ў Польшчы ў 1884, «Ленін — мястэчка з абшчынным кіраваннем. З першай чвэрці XIX ст. стала ўласнасцю князёў Вітгенштэйнаў. Мястэчка мае 75 пасёлкаў-двароў, мост на Случы. Абшчына складаецца з 13 вясковых старастваў, 40 вёсак і налічвае 1729 сялян мужчынскага полу…»
У адпаведнасці з Рыжскім дагаворам паміж СССР і Польшчай 1921 году Ленін да 17 верасня 1939 года знаходзіўся пад уладай белага арла. Палякі мала надавалі яму ўвагі, таму што Ленін быў на самым края крэсаў, неаднаразова спрабавалі перайменаваць яго. Ленін быў цэнтрам Ленінскай гміны — ніжэйшай адміністрацыйнай адзінкі — Палескага ваяводства. У савецкі час хоць і існаваў з 1940 да 1961 год Ленінскі раён, адміністрацыйным цэнтрам яго былі Мікашэвічы. Дашчэнту зруйнаваны, спалены нямецка-фашысцкімі захопнікамі, Ленін з мястэчка паступова пераўтварыўся ў звычайную вёску. Фашысты знішчылі амаль усё насельніцтва, усіх да аднаго з больш як 2000 яўрэяў, якія складалі большасць жыхароў. Гэта была самая страшная трагедыя, якую давялося перажыць мястэчку за ўсю гісторыю яго існавання. Мэмарыял ахвярам Галакосту можна пабачыць пры ўваходзе на старажытныя юдэйскія могілкі. Яны ўнікальныя і самі сабой. Старыя надмагіллі там — драўляныя. Сотні помнікаў, выразаных з тоўстага дрэва. Гэткіх драўляных яўрэйскіх надмагілляў, густа спярэшчаных тэкстамі і разьбою, няма больш нідзе ў Беларусі.
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы.
Назва
Ёсць легенда, якую нельга, аднак, лічыць даставернай: была быццам у мясцовага памешчыка дачка Лена, якая ўтапілася ў Случы, і засмучаны бацька ў гонар яе назваў пасяленне Леніна.
У часы панавання палякаў назва паселішча была заменена на Саснковічы, генерал быў у іх, пагранічных войск, — Саснковіч, а то раней спрабавалі даць назву Згарэлае.
У савецкія часы — гарадскі пасёлак, цэнтр раёну, а потым вёска Леніна, па другіх дакументах — Лінін, і зусім рэдка сустракалася сапраўдная назва Ленін.
І нарэшце ў лютым 1975 года адбылася афіцыйная змена тапаніма — пасёлак зноў пачаў называцца Ленін, што адпавядала гістарычнай аб'ектыўнасці.
Насельніцтва
Год | Селішча | Колькасць насельніцтва | Двароў |
---|---|---|---|
1886 | 204 | 22 | |
1908 | мястэчка | 980[1] | - |
1909 | 1019[2] | 196 | |
1994 | 893 | 320 |
Інфармацыя для турыстаў
На старых праваслаўных могілках, у сасновым бары, ацалеў цікавы помнік драўлянай архітэктуры: капліца ў гонар скасавання прыгону ў 1861 годзе. Будынак спарахнеў амаль дашчэнту за паўтара стагоддзі, але яшчэ стаіць.
Помнікі
На вясковых могілках пахавана 1200 мірных жыхароў, расстраляных 16 лютага 1943 года ў час карнай экспедыцыі. У 1964 годзе на магіле пастаўлена стэла: «16 лютага 1943 года фашысцкія варвары спалілі звыш 1200 мірных грамадзян г.п. Ленін».
Страчаная спадчына
- Сінагога
- Сядзіба Радзівілаў
- Царква Нараджэння Божай Маці
Вуліцы
- 17-га верасня вуліца
- Інтэрнацыянальная вуліца
- Камсамольская вуліца
- Ленінская вуліца
- Лясная вуліца
- Міра вуліца
- Моладзевая вуліца
- Першамайская вуліца
- Рэвалюцыйная вуліца
- Садовая вуліца
- Савецкая вуліца
Выбітныя асобы
Зноскі
Спасылкі
- Ленін на Radzima.org