Антананары́ву[3] (Antananarivo), раней Тананарывэ — сталіцаМадагаскара і правінцыі Антананарыву. Знаходзіцца ў цэнтральнай частцы вострава на вышыні 1400 м над узроўнем мора. Насельніцтва налічвае 1,4 млн чалавек. Гэта самы вялікі горад на востраве, з’яўляецца адміністрацыйным, эканамічным, навуковым цэнтрам краіны. Мае развітыя харчовую і тытунёвую прамысловасці. Мясцовыя жыхары называюць горад «Тана».
Назва Антанарыву азначае «Горад тысячы ваяроў». У каланіяльныя часы і ў першыя гады незалежнасці, ужывалася назва Тананарывэ (Tananarive).
Чыгунка злучае горад з усходнім узбярэжжам, раёнам возера Алаотра і з горадам Анцырабэ. Ёсць міжнародны аэрапорт.
Антананарыва была заснавана ў 1625 годзе. У 1797 годзе стала сталіцай каралеўства народа Мерына. Доўгі час у горадзе не было каменных будынкаў за выключэннем каралеўскага палацу Рува. Дзякуючы заваяванням караля Радамі І хутка стала сталіцай амаль усяго вострава. У 1895 годзе горад быў заняты французамі, якія далучылі яго да пратэктарату Мадагаскар.
Антанари́ву, Тананариве // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 42. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
Антанари́ву, Тананариве // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 32. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
Антанари́ву, Тананариве // Т. 2. Ангола — Барзас. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 49. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)