Васіль Міхайлавіч Васкабойнікаў

Васіль Міхайлавіч Васкабойнікаў
Васіль Міхайлавіч Васкабойнікаў
Дата нараджэння	9 жніўня 1923
Месца нараджэння	Лэбэдын, Лэбэдынскі раён, Сумская акруга[d], Харкаўская губерня, УССР, СССР;
Дата смерці	5 мая 1997 (73 гады)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская вобласць, Беларусь;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	ветэрынар
Навуковая сфера	ветэрынарыя
Месца працы	Смаленскі зоаветэрынарны інстытут, Віцебская дзяржаўная акадэмія ветэрынарнай медыцыны
Навуковая ступень	доктар ветэрынарных навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Харкаўская дзяржаўная зоаветэрынарная акадэмія;

Васіль Міхайлавіч Васкабо́йнікаў^[1] (9 жніўня 1923 — 5 мая 1997) — вучоны ў галіне ветэрынарыі, доктар ветэрынарных навук (1967), прафесар (1968).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Лэбэдын, Сумская акруга, Украінская ССР (зараз горад у Сумскай вобласці Украіны). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1948 годзе скончыў Харкаўскі зоаветэрынарны інстытут і навучаўся ў аспірантуры пры ім. У 1951 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. У сакавіку — верасні 1955 г. дацэнт курса аператыўнай хірургіі ў Смаленскім зоаветэрынарным інстытуце^[2]. З верасня 1955 г. у Віцебскім ветэрынарным інстытуце, са снежня 1963 па чэрвень 1973 г. на пасадзе прарэктара па навуковай рабоце^[2]. У 1966 годзе абараніў дысертацыю на званне доктара ветэрынарных навук, у 1968 годзе зацверджаны ў навуковым званні прафесара. У 1971—1991 гг. загадчык кафедры акушэрства, гінекалогіі і біятэхналогіі размнажэння жывёл імя Я. Р. Губарэвіча^[2].

Памёр В. М. Васкабойнікаў 5 мая 1997 г. Пахаваны ў Віцебску.

Навуковая і грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

В. М. Васкабойнікаву належаць навуковыя працы па барацьбе з ялавасцю і бясплоднасцю кароў, укараненню ў жывёлагадоўлі штучнага асемянення. Займаўся распрацоўкай метадаў дыягностыкі і лячэння гінекалагічных захворванняў сельскагаспадарчых жывёл, даследаваннямі фізіялогіі і паталогіі родаў. Аўтар 132 навуковых прац і 2 манаграфій^[2].

Сярод апублікаванага:

Материалы по изучению физиологии и патологии сократительной способности матки, как обоснование к применению рациональных методов лечения коров при некоторых гинекологических заболеваниях: автореферат диссертации на … доктора ветеринарных наук / В. М. Воскобойников. — Витебск, 1966.
Борьба с яловостью коров — Мн., 1976. (разам з К. Д. Валюшкіным і А. С. Церашэнкавым)^[1]
Маститы коров. — Мн., 1981.

Вучоны з’яўляўся членам Віцебскага абласнога таварыства «Веды». За актыўны ўдзел у ВДНГ СССР атрымаў 4 сярэбраныя і 2 бронзавыя медалі, граматы і дыпломы^[2]. Супрацоўнічаў з вучонымі Балгарыі і Чэхаславакіі.

Зноскі

↑ ^а ^б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Кафедра акушерства, гинекологии и биотехнологии размножения животных имени Я. Г. Губаревича (руск.) // Афіцыйны сайт ВДАВМ

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4). — С. 31.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Кафедра акушерства, гинекологии и биотехнологии размножения животных имени Я. Г. Губаревича (руск.) // Афіцыйны сайт УА «Віцебская ордэна «Знак Пашаны» дзяржаўная акадэмія ветэрынарнай медыцыны»

[БЭ4-1] а ^б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4.

[vsavm-2] а ^б ^в ^г ^д Кафедра акушерства, гинекологии и биотехнологии размножения животных имени Я. Г. Губаревича (руск.) // Афіцыйны сайт ВДАВМ

[1]

[2]