Грамадзянская вайна ў Іраку

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку
Грамадзянская вайна ў Іраку
Асноўны канфлікт: Іракскі канфлікт
Al-Hashd Al-Sha'abi forces in Fallujah after defeating ISIL.jpg
Байцы праўрадавай групоўкі «Сілы народнай мабілізацыі» на танку падчас баёў за Фалуджу, 2016.
Дата з 15 снежня 2011 па 9 снежня 2017
Месца Ірак
Прычына Абвастрэнне становішча пасля вываду амерыканскіх войскаў
Вынік Разгром асноўных сіл ІДІЛ; барацьба з рэшткамі ІДІЛ працягваецца
Праціўнікі
Flag of Iraq.svg Ірак
Flag of the United States.svg ЗША
Flag of the United Kingdom.svg Вялікабрытанія
Flag of Canada.svg Канада
Flag of France.svg Францыя
Flag of Italy.svg Італія
Flag of Jordan.svg Іарданія
Flag of Kuwait.svg Кувейт
Flag of the Netherlands.svg Нідэрланды
Flag of Belgium (civil).svg Бельгія
Flag of Turkey.svg Турцыя
Flag of Denmark.svg Данія
Flag of Morocco.svg Марока
пры падтрымцы:
Flag of Iran.svg Іран[1][2]
Flag of Syria.svg Сірыя[3]
Flag of Russia.svg Расія[4][5]
Flag of Belarus.svg Беларусь[6][7]
Прыватныя ваенныя кампаніі[8] 		ShababFlag.svg Ісламская дзяржава
Flag of Ansar al-Islam.svg Ансар аль-Іслам

Flag of the Ba'ath Party.svg Баас
Ірак Свабодная армія Ірака[en]

Курдыстан Пешмерга
Flag of Kurdistan Workers' Party.svg Рабочая партыя Курдыстана

Суніцкія атрады

пры падтрымцы:
Flag of Saudi Arabia.svg Саудаўская Аравія

Шыіцкія атрады (з 2014 на баку ўрада)
пры падтрымцы: Flag of Iran.svg Іран

Агульныя страты
Па афіцыйных дадзеных, са снежня 2011 па снежань 2013[9][10]:
Страты паўстанцаў: 919 забіта, 3404 арыштавана, Страты ўрадавых сіл: 949 салдат і 1156 паліцэйскіх забіта, 1759 салдат і 2286 паліцэйскіх паранена, Страты сярод грамадзянскіх асоб: 6746—14855 забіта, 10511 паранена

Па афіцыйных дадзеных, са студзеня 2014 па снежань 2017[11]:
Страты ўрадавых сіл: 26000 забіта і 28000 паранена, Страты ісламістаў: 70000 забіта, Страты Ірана: 43 забіта, Страты НАТА: 61 забіта і 58 паранена, Страты курдскіx баевікоў: 1900 забіта і 10000 паранена, Страты сярод грамадзянскіх асоб: 67376 забіта

302—2633 наймітаў ПВК забіта за ўвесь час[12]

Commons-logo.svg Аўдыё, фота, відэа на Вікісховішчы

Грамадзянская вайна ў Іраку працягвалася з моманту вываду амерыканскіх войскаў у снежні 2011 года. Іракскія паўстанцкія групоўкі разгарнулі ўзброеную барацьбу супраць цэнтральнага іракскага ўрада і замежных прыватных ваенных кампаній, разгарэўся канфлікт паміж рознымі рэлігійнымі групамі. Пасля вываду амерыканскіх войскаў узровень гвалту вырас[13], групы баевікоў актывізавалі свае дзеянні супраць шыіцкай большасці насельніцтва з мэтай падрыву даверу ў шыітаў да ўрада і яго намаганням, накіраваным на абарону грамадзян уласнымі сіламі, без непасрэднага амерыканскага ўдзелу[14]. Узброеныя групоўкі ў Іраку арганізавалі «Свабодную армію Ірака[en]»[15][16] і ў цяперашні час падтрымліваюць сірыйскую апазіцыю ў барацьбе супраць урада Башара Асада[17].

У 2014—2015 гадах значную частку краіны захапілі баевікі Ісламскай дзяржавы, у тым ліку буйны горад Масул. Падчас гэтага яны часова аб’ядналіся з баасісцкай АЛНО і некаторымі суніцкімі атрадамі, але затым яны пачалі канфліктаваць. Гэта прымусіла летам 14-га года кааліцыю на чале з ЗША вярнуцца ў краіну. Аднак у большасці ўдзел замежных сіл абмяжоўваўся каардынацыяй дзеянняў, авіяпадтрымкай і правядзеннем спецаперацый[18]. Дзякуючы аб’яднанню розных іракскіх і замежныя сіл, атрымалася перайсці ў контрнаступленне, а ўжо летам 2017 года адбылося вызваленне Масула, пасля чаго IД у Іраку пачала слабець.

У Іраку ІД, нягледзячы на ​​паразу і страту кантролю над 99% тэрыторый (2018), усё яшчэ існуе — яна працягвае браць на сябе адказнасць за тэракты як у Іраку (яны ўсё яшчэ праводзяць каля 75 нападаў у месяц; а спробы арганізацыі тэрактаў у кастрычніку ў іракскіх правінцыях Салахадын і Кіркук высокія, як ніколі), так і іншых краінах. Так, амерыканскі аналітычны цэнтр CSIS паведаміў высновы свайго даследавання: ІД займаецца перагрупоўкай сіл у Іраку[19].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ The Official Website - United States Forces – Iraq (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 снежня 2017. Праверана 7 November 2014.
  2. ↑ Иран подтвердил авиаудары по боевикам в Ираке
  3. ↑ Сирия нанесла авиаудар по исламистам в Ираке
  4. ↑ Наше оружие снова в Ираке
  5. ↑ В Ираке заметили модифицированные комплексы "Корнет-Э"
  6. ↑ Беларусь вошла в список крупнейших мировых экспортеров оружия Архівавана 9 лютага 2020.
  7. ↑ Беларусь отремонтировала истребители для воюющего Ирака
  8. ↑ [1]
  9. ↑ Iraq Government Casualty Figures via AFP (Google Docs)
  10. ↑ en:Iraqi insurgency (2011–2013)
  11. ↑ en:Iraqi Civil War (2014–2017)
  12. ↑ Отсюда (В США подсчитали потери в Ираке и Афганистане) отнимает это: 4[2], [3], [4] Архівавана 4 кастрычніка 2012., DBA CUMULATIVE REPORT BY NATION (09/01/2001 - 3/31/2010),[5] Архівавана 29 верасня 2007.
  13. ↑ As bombs hit Baghdad, Iraq says about 69, 263 killed between 2004 and 2011. Al Arabiya News. Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2013.
  14. ↑ Suicide bomber kills 32 at Baghdad funeral march, Fox News (27 January 2012). Праверана 22 April 2012.
  15. ↑ Williams, Lauren Free Iraqi Army inspired by Syria war. The Daliy Star (10 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2013. Праверана 3 снежня 2012.
  16. ↑ Ruhayem, Rami Iraqis locked in rival sectarian narratives. BBC News (21 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2013. Праверана 3 снежня 2012.
  17. ↑ Salem, Paul INSIGHT: Iraq’s Tensions Heightened by Syria Conflict. Middle East Vocies -VOA (29 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2013. Праверана 3 лістапада 2012.
  18. ↑ https://youtu.ru/tQPQ0sod71A(недаступная спасылка)
  19. ↑ Почему Ирак отторг демократию по-американски(руск.) . vz.ru. Праверана 18 студзеня 2019.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Грамадзянская_вайна_ў_Іраку&oldid=4087378"