Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі

	Палітыка
	Расія
	; Артыкул — частка серыі:; Палітычная сістэма; Расіі
	Палітычная сістэма Канстытуцыя Расіі Папраўкі; Прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін; Адміністрацыя прэзідэнта; Урад Старшыня Урада Міхаіл Мішусцін; ; Міністр замежных спраў Сяргей Лаўроў; ; Міністр абароны Сяргей Шайгу; ; Савет бяспекі; Федэральны сход Савет Федэрацыі Члены СФ; Старшыня СФ Валянціна Матвіенка; ; ; Дзяржаўная дума Дэпутаты Дзярждумы; Старшыня Дзярждумы Вячаслаў Валодзін; ; ; Судовая сістэма Канстытуцыйны суд; Вярхоўны суд; Вышэйшы арбітражны суд; Пракуратура; Федэратыўны лад Рэспублікі; Краі; Вобласці; Гарады федэральнага значэння; Аўтаномная вобласць; Аўтаномныя акругі; Выбары Палітычныя партыі; Рэферэндумы: 17 сакавіка 1991; ; 25 красавіка 1993; ; 12 снежня 1993; ; Парламенцкія выбары: 1990 • 1993 • 1995 • 1999 • 2003 • 2007 • 2011 • 2016 • 2021; ; Прэзідэнцкія выбары: 1991 • 1996 • 2000 • 2004 • 2008 • 2012 • 2018 • 2024; ; Унутраная палітыка; Знешняя палітыка; Знешнеэканамічная палітыка; Ваеннае становішча; Міжнародныя арганізацыі;

Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі
Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі
	скарочана — Мінабароны Расіі
	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
	; Эмблема
	; Сцяг
Агульная інфармацыя
Краіна	Расія
Юрысдыкцыя	Расія
Дата стварэння	20 жніўня 1991 года
Папярэдняе ведамства	Міністэрства абароны СССР
Вышэйшае ведамства	Прэзідэнт Расіі
Штаб-кватэра	г. Масква, вул. Знаменка, д. 19; 55°44′59″ пн. ш. 37°36′06″ у. д.HGЯO
Колькасць супрацоўнікаў	каля 1 млн чал. (асабовы склад)
Гадавы бюджэт	1 376,5 млрд руб. (2009)
Міністр	Сяргей Кужугетавіч Шайгу
Начальнік Генеральнага штаба	Валерый Васілевіч Герасімаў
Падведамныя органы	Федэральная служба па ваенна-тэхнічным супрацоўніцтве; Федэральная служба па тэхнічным і экспартным кантролі; Расабаронзаказ; Спецбуд Расіі; Расабаронпастаўка; Абаронсэрвіс
Ключавы дакумент	Палажэнне «Аб Міністэрстве абароны Расійскай Федэрацыі»
Сайт	www.mil.ru

Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі (Мінабароны Расіі) — федэральны орган выканаўчай улады (федэральнае міністэрства), які праводзіць дзяржаўную палітыку і здзяйсняе дзяржаўнае кіраванне ў вобласці абароны, а таксама каардынуе дзейнасць федэральных міністэрстваў, іншых федэральных органаў выканаўчай улады і органаў выканаўчай улады суб'ектаў Расійскай Федэрацыі ў дачыненні да абароны дзяржавы.

У сістэме органаў ваеннага кіравання дзяржавы арганізацыя "Мінабароны Расіі" з'яўляецца органам кіравання іншай арганізацыяй Узброенымі Сіламі Расійскай Федэрацыі; мае выканаўчыя органы ў складзе органаў ваеннага кіравання, іншых органаў і падведамных арганізацый; узначальваецца Міністрам абароны Расійскай Федэрацыі; кіруецца Вярхоўным Галоўнакамандуючым Узброенымі Сіламі Расійскай Федэрацыі.

Код нумарных знакаў транспартных сродкаў Мінабароны Расіі — 35.^[3] Штатная колькасць грамадзянскага персаналу выканаўчага органа Мінабароны — Цэнтральнага Апарата на 2012 год складае 2629 чалавек^[4]

Міністры абароны Расіі

Павел Сяргеевіч Грачоў (1992-1996)

Гл. таксама

Зноскі

↑ Бюджэт Мінабароны Расіі будзе скарочаны ўсяго на 8 % — Куделина. РІА Навіны. 4 сакавіка 2009. (Праверана 27 жніўня 2009)
↑ Палажэнне «Аб Міністэрстве абароны Расійскай Федэрацыі» (зацверджана Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 16 жніўня 2004 г. № 1082) (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2010. Праверана 27 лістапада 2010.
↑ Коды нумарных знакаў ТС УС Расіі (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2022. Праверана 10 студзеня 2013.
↑ Даведка аб колькасці і аплаце працы грамадзянскіх служачых федэральных дзяржаўных органаў (цэнтральных апаратаў міністэрстваў і ведамстваў) у I паўгоддзі 2012 года Архівавана 5 лютага 2013.

Спасылкі

Коды нумарных знакаў ТС УС Расіі Архівавана 6 ліпеня 2022.
Афіцыйны сайт Міністэрствы абароны Архівавана 5 верасня 2016.
Прававыя акты Міністэрствы абароны РФ
Форум Міністэрствы абароны

[1] Бюджэт Мінабароны Расіі будзе скарочаны ўсяго на 8 % — Куделина. РІА Навіны. 4 сакавіка 2009. (Праверана 27 жніўня 2009)

[2] Палажэнне «Аб Міністэрстве абароны Расійскай Федэрацыі» (зацверджана Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 16 жніўня 2004 г. № 1082) (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2010. Праверана 27 лістапада 2010.

[3] Коды нумарных знакаў ТС УС Расіі (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2022. Праверана 10 студзеня 2013.

[4] Даведка аб колькасці і аплаце працы грамадзянскіх служачых федэральных дзяржаўных органаў (цэнтральных апаратаў міністэрстваў і ведамстваў) у I паўгоддзі 2012 года Архівавана 5 лютага 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

Г Р П Федэральныя органы выканаўчай улады Расіі (з 21 студзеня 2020 года)
Міністэрствы са службамі і агенцтвамі	МУС МНС МЗС (Рассупрацоўніцтва) Мінабароны (ФСВТС ФСТЭК) Мінюст (ФСВП ФССП)
Федэральныя службы	ДФС СЗР ФСБ Расгвардыя ФСА Расфінманіторынг
Федэральныя агенцтвы	Росархіў ГУСП Упраўленне справамі Прэзідэнта
Міністэрствы са службамі і агенцтвамі	Мінздар Мінкультуры Мінадукнавукі Мінпрыроды (Расгідрамет Распрыроднагляд Расводрэсурсы Раслясгас Раснетры) Мінпрамгандаль (Расстандарт) Мінасветы Мінусходразвіцця Мінсельгас (Рассельгаснагляд Расрыбалоўства) Мінспорт Мінбуд Мінтранс (Растранснагляд Расавіяцыя Расаўтадар Расчыгунка Расмаррачфлот) Мінпрацы (Распрацы) Мінфін (ФПС Расалкагольрэгуляванне ФМС Казначэйства Расмаёмасць) Мінкамсувязь (Раскамнагляд Расдрук Рассувязь) Мінэканамразвіцця (Расакрэдытацыя Расстат Распатэнт Распатэнт)
Федэральныя службы	ФАС Расрэестр Расспажыўнагляд Расздраўнагляд Расадукнагляд Растэхнагляд
Федэральныя агенцтвы	Расрэзерв ФМБА Расмоладзь Федэральнае агенцтва па справах нацыянальнасцей

Г Р П Краіны Еўропы: Міністэрства абароны
Азербайджан¹ Албанія Андора Аўстрыя Балгарыя Беларусь Бельгія Боснія і Герцагавіна Ватыкан Венгрыя Вялікабрытанія Германія Грузія Грэцыя Данія Ірландыя Ісландыя Іспанія Італія Казахстан² Кіпр¹ Латвія Літва Ліхтэнштэйн Люксембург Малдова Мальта Манака Нарвегія Нідэрланды Партугалія Паўночная Македонія Польшча Расія² Румынія Сан-Марына Сербія Славакія Славенія Турцыя² Украіна Фінляндыя Францыя Харватыя Чарнагорыя Чэхія Швейцарыя Швецыя Эстонія
Залежныя тэрыторыі
Азорскія астравы Аландскія астравы Гернсі Гібралтар Джэрсі Востраў Мэн Фарэрскія астравы Шпіцберген Ян-Маен
Непрызнаныя і часткова прызнаныя дзяржавы
Абхазія¹ Косава Паўднёвая Асеція¹ Прыднястроўе
¹ Часткова або цалкам у Азіі, у залежнасці ад праведзенай мяжы (en) ² У асноўным у Азіі

Г Р П Краіны Азіі: Міністэрства абароны
ААЭ Азербайджан Аман Арменія Афганістан Бангладэш Бахрэйн Бруней Бутан В’етнам Грузія Егіпет¹ Емен Ізраіль Індыя Інданезія Іарданія Ірак Іран Казахстан² Камбоджа Катар Кіпр Кыргызстан Кітай КНДР Кувейт Лаос Ліван Малайзія Мальдывы Манголія М’янма Непал Пакістан Рэспубліка Карэя Расія² Саудаўская Аравія Сінгапур Сірыя Таджыкістан Тайланд Туркменістан Турцыя² Узбекістан Усходні Тымор Філіпіны Шры-Ланка Японія
Непрызнаныя дзяржавы
Абхазія Кітайская рэспубліка (Тайвань) Палесцінская аўтаномія Паўднёвая Асеція Турэцкая Рэспубліка Паўночнага Кіпра
¹ У асноўным у Афрыцы ² Часткова ў Еўропе