Руслан Ігаравіч Белагорцаў
Руслан Ігаравіч Белагорцаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 28 верасня 1945 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2005 |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Узнагароды |
Руслан Ігаравіч Белагорцаў (28 верасня 1945, Новасібірск — 2005) — беларускі архітэктар[1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў Новасібірску. Бацька — архітэктар Ігар Белагорцаў, а маці — выкладчык па спецыяльнасці інжынер-сантэхнік[2]. Скончыў БПІ ў 1969 годзе. Працаваў архітэктарам, галоўным спецыялістам па архітэктуры, загадчыкам аддзела планіроўкі і забудовы сельскіх населеных пунктаў, намеснікам дырэктара па навуковай рабоце БелНДІдзіпрасельбуда[3]. У 1978—2005 гадах выкладаў у архітэктурным факультэце БПІ[3]. Удзельнічаў у распрацоўцы праектаў планіроўкі і забудовы вёсак Мінскай вобласці[1].
З 1986 года інструктар аддзела будаўніцтва і гарадской гаспадаркі ЦК КПБ, з 1989 года намеснік старшыні Дзяржбуда БССР. З 1994 года намеснік старшыні Камітэта архітэктуры, горадабудаўніцтва і землеўпарадкавання Мінскага гарвыканкама, з 1997 г — Галоўны саветнік упраўлення будаўніцтва Апарату Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь[3].
У 2004 годзе быў прызначаны галоўным архітэктарам Мінска — старшынёй Камітэта архітэктуры і горадабудаўніцтва Мінскага гарвыканкама[3].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1980 года. З 1986 года — сакратар праўлення Саюза архітэктараў БССР. Член КПСС з 1981 года. Пражываў у г. Мінску[4].
Архітэктурная творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Асноўныя працы: праекты планіроўкі і забудовы сельскіх пасёлкаў — Натальеўск Чэрвеньскага (1971—1973), Крупіца Мінскага (1972—1982, з В. Н. Емяльянавым[4]), Агарэвічы Ганцавіцкага (1972—1982), Ваверка Лідскага (1973—1980), Лошніца Барысаўскага (1973−1980), Доры Валожынскага раёна (1985—1986, у сааўтарстве)[3].
Навуковая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Аўтар навуковых прац па архітэктуры вёскі, планіроўцы і забудове сельскіх населеных месцаў[1].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Лаўрэат прэміі Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Рэспублікі Беларусь імя У. А. Караля (1999)[5]. Узнагароджаны сярэбраным (1982), бронзавым (1980) медалямі ВДНГ СССР, дыпломам II ступені ВДНГ БССР (1982)[4].
Зноскі
- ↑ а б в Белогорцев, Руслан Игоревич (архитектор ; 1945—2005)
- ↑ Руслан Игоревич Белогорцев: «…Видеть в городе живой растущий организм»
- ↑ а б в г д Руслан Игоревич Белогорцев
- ↑ а б в Белогорцев Руслан Игоревич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
- ↑ Белогорцев Руслан Игоревич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Минская область : энциклопедия. Т. 1. — Минск, 2007.
- Белогорцев Руслан Игоревич // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- Белогорцев Руслан Игоревич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Нарадзіліся 28 верасня
- Нарадзіліся ў 1945 годзе
- Нарадзіліся ў Новасібірску
- Памерлі ў 2005 годзе
- Выпускнікі БНТУ
- Супрацоўнікі Дзіпрасельбуда
- Выкладчыкі БНТУ
- Супрацоўнікі Камітэта архітэктуры і горадабудаўніцтва Мінгарвыканкама
- Лаўрэаты прэміі Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Рэспублікі Беларусь імя У. А. Караля
- Асобы
- Архітэктары паводле алфавіта
- Архітэктары Беларусі
- Галоўныя архітэктары Мінска
- Архітэктары XX стагоддзя