Уладзімір Ігнатавіч Анісковіч

Уладзімір Ігнатавіч Анісковіч
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Нісковіч У., Ігнацька А. і Нісковіч А.
Дата нараджэння	25 кастрычніка 1932(1932-10-25)
Месца нараджэння	Гасцілавічы, Лагойскі сельсавет, Лагойскі раён, БССР, СССР
Дата смерці	6 чэрвеня 2016(2016-06-06) (83 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Пахаванне	Мінск
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Альма-матар	факультэт журналістыкі БДУ
Месца працы	Першы Нацыянальны канал Беларускага радыё Нёман Літаратура і мастацтва Родная прырода Юнацтва Мінскі трактарны завод
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, літаратурны крытык, публіцыст
Гады творчасці	з 1965
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Саюз беларускіх пісьменнікаў
Прэміі

Уладзімір Ігнатавіч Анісковіч (нар. 25 кастрычніка 1932, в. Гасцілавічы Лагойскага раёна — 6 чэрвеня 2016) — беларускі літаратурны крытык, перакладчык.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў у 1950 годзе рамеснае вучылішча ў Мінску. У 1950—1958 працаваў токарам і наладчыкам на Мінскім трактарным заводзе. У 1952—1956 гадах служыў на Балтыйскім флоце, пасля ў 1958—1969 гадах працаваў вадзіцелем тралейбуса ў Мінску.

Скончыў у 1971 годзе завочна факультэт журналістыкі БДУ. У 1969—1971 гадах працаваў рэдактарам на Беларускім радыё. У 1971—1975 — літсупрацоўнік аддзела мастацтва і крытыкі часопіса «Нёман», у 1975—1982 гадах — загадчык аддзела крытыкі і бібліяграфіі газеты «Літаратура і мастацтва», у 1982—1984 — супрацоўнік часопіса «Родная прырода». З 1985 года — рэдактар выдавецтва «Юнацтва».

Член Саюза пісьменнікаў СССР і Беларусі з 1979 года.

Памёр 6 чэрвеня 2016 года ў Мінску, дзе і пахаваны (паводле інфармацыі В. Шніпа).

Творчасць

Дэбютаваў нарысам у 1965. Пераклаў з балгарскай мовы на беларускую раманы І. Давыдкава «Белы конь за акном» (1981) і А. Гуляшкі «Вандроўнік блукае па свеце» (1988), аповесці С. Страціева «Кароткае сонца» («Далягляды», 1979), Г. Мішава «Зроблена ў правінцыі» («Далягляды», 1981), П. Вежынава «Вышэй за ўсё» і «Бар’ер» (1983), П. Незнакомава «Таямнічы карабель» (зборнік «Такая любоў», 1987), паасобныя творы іншых аўтараў. Выйшлі таксама ў перакладзе з балгарскай мовы творы для дзяцей «Жыў-быў хлопчык» А. Стаянава (1970), «Незвычайныя прыгоды Ліска» Б. Апрылава (1977), «Цмок» Н. Хайтава (1978), «Неверагодныя прыгоды Жыўкі» М. Лакатніка (1981), «Маленькі вадалаз» Д. Цончава (1982), «Мы, верабейкі» І. Радзічкава (1983), «Пан Трымай Мой Парасон» І. Мілева (1986). Таксама пераклаў «Легенды і міфы Старажытнай Грэцыі» (1996).

Узнагароды і прэміі

• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1996, у аўтарскім калектыве) — за «Бiблiятэку дзіцячай літаратуры народаў СССР» у 15 тамах.
• Узнагароджаны медалём.

Літаратура

• Анісковіч Уладзімір // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
• Анісковіч Уладзімір // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.