Уша (Маладзечанскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Уша
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 128 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1773
Паштовыя індэксы
222323
Аўтамабільны код
5
СААТА
6238817151
Уша на карце Беларусі ±
Уша (Маладзечанскі раён) (Беларусь)
Уша (Маладзечанскі раён)
Уша (Маладзечанскі раён) (Мінская вобласць)
Уша (Маладзечанскі раён)

Уша́[1] (трансліт.: Uša, руск.: Уша) — вёска ў Маладзечанскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Красненскага сельсавета.

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 25 км на паўднёвы ўсход ад горада Маладзечна, 53 км ад Мінска, на р. Уша (прыток Віліі).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1720 годзе згадваецца як вёска ў складзе маёнтка Дубрава ў Мінскім ваяводстве ВКЛ[2]. У XVIII стагоддзі вёска, шляхецкая ўласнасць у Менскім ваяводстве Вялікага Княства Літоўскага. У 1782 годзе цэнтр аднайменнага маёнтка, уладанне З. Гужынскага. Меліся капліца, бровар.

Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у Расійскай імперыі. У 1800 годзе вёска, 20 двароў, 208 жыхароў і 3 жыхары ваколічнай шляхты, уласнасць А. Свентаржыцкага, у Вілейскім павеце Мінскай губерні. Дзейнічала драўляная Ільінская праваслаўная царква. У 1897 годзе вёска (40 двароў, 248 жыхароў, царква), чыгуначная станцыя (3 двары, 54 жыхары, буфет), 3 маёнткі (126 жыхароў), фальварак (1 двор, 11 жыхароў), у Краснасельскай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні. У 1904 годзе пачала дзейнічаць школа граматы.

Савецкая ўлада абвешчана ў лістападзе 1917 года. З лютага да снежня 1918 года пад германскай акупацыяй. 25 сакавіка 1918 года тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Са снежня 1918 года адноўлена савецкая ўлада, з 1 студзеня 1919 года тэрыторыя ў складзе БССР, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны з ліпеня 1919 года да ліпеня 1920 года і з кастрычніка 1920 года занята польскімі войскамі.

З 1921 года вёска, фальваркі і засценак у складзе Польскай Рэспублікі, належалі да Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Краснае[3].

З 1939 года ў БССР, з 12 кастрычніка 1940 года ў Радашковіцкім раёне Вілейскай вобласці. З канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года акупіравана нацыстамі. З 20 верасня 1944 года ў Маладзечанскай вобласці. З 20 студзеня 1960 года ў Маладзечанскім раёне Мінскай вобласці.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1782 год — 65 жыхароў, 11 двароў.
  • 1866 год — 174 жыхары, 15 двароў[4].
  • 1921 год — 303 жыхары, 52 двары[5].
  • 1931 год — 334 жыхары, 59 двароў[6].
  • 2001 год — 237 жыхароў, 122 гаспадаркі.
  • 2010 год — 174 жыхары, 83 гаспадаркі.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Ву́ша
  2. НГАБ у Мінску, ф. 1727, воп. 1, спр. 8, с. 1380
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58.
  4. http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/851
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]