Уільям Пол Цёрстан

Уільям Пол Цёрстан
англ.: William Paul Thurston
Дата нараджэння	30 кастрычніка 1946(1946-10-30)
Месца нараджэння	Вашынгтон, акруга Калумбія, ЗША
Дата смерці	21 жніўня 2012(2012-08-21)[…] (65 гадоў)
Месца смерці	Рочэстэр, акруга Манро[d], штат Нью-Ёрк, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Дзеці	Дылан Пол Цёрстан[d]
Род дзейнасці	матэматык, таполаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тапалогія і матэматыка
Месца працы	Прынстанскі ўніверсітэт Каліфарнійскі ўніверсітэт у Дэйвісе Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі Карнельскі ўніверсітэт Інстытут перспектыўных даследаванняў[d] Масачусецкі тэхналагічны інстытут
Альма-матар	Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі Новы каледж Фларыды[d]
Навуковы кіраўнік	Морыс Хірш[d]
Вядомыя вучні	Томас Эрнст Вальдэмар Эрландсан[d]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Узнагароды	прэмія Веблена па геаметрыі[d] (1976) прэмія Алана Уотэрмана[d] (1979) Філдсаўская прэмія (1982) Q126416289? (1986) прэмія Джозефа Дуба[d] (2005) прэмія Стыла за плённы ўклад у даследаванні[d] (2012)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уільям Пол Цёрстан (англ.: William Paul Thurston; 30 кастрычніка 1946, Вашынгтон — 21 жніўня 2012, Рочэстэр) — амерыканскі матэматык, адзін з піянераў маламернай тапалогіі, лаўрэат прэміі Філдса (1982).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і інжынера-фізіка Лабараторый Бэла і швачкі. У 1967 годзе скончыў Нью-каледж у Фларыдзе, у дыпломнай працы прадставіў інтуіцыянісцкія асновы тапалогіі. Па заканчэнні каледжа паступіў ва Універсітэт Каліфорніі ў Берклі; студэнтам удзельнічаў у дэманстрацыях супраць В’етнамскай вайны. У 1972 годзе пад кіраўніцтвам Морыса Хірша абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Слаенні 3-мнагастайнасці, якія з’яўляюцца расслаеннямі на акружнасці».

Пасля абароны правёў год у Інстытуце вышэйшых даследаванняў у Прынстане, пасля чаго запрошаны ў Масачусецкі тэхналагічны інстытут на пасаду дацэнта. У 1974 годзе атрымаў пасаду прафесара ў Прынстанскім універсітэце, дзе ў другой палове 1970-х — пачатку 1980-х гадоў атрымаў асноўныя вынікі ў маламернай тапалогіі.

У 1982 годзе стаў лаўрэатам Філдсаўскай прэміі, у намінацыі адзначаўся рэвалюцыйны ўклад у двухмерную і трохмерную тапалогію, які паказаў новыя ўзаемасувязі паміж аналізам, тапалогіяй і геаметрыяй, а таксама дэманстрацыю таго, што вялікі клас 3-мнагастайнасцей валодае гіпербалічнай структурай.

У 1992 годзе вярнуўся ў Берклі, заняўшы пасаду дырэктара мясцовага Інстытута матэматычных даследаванняў. У перыяд 1996—2003 гадоў быў прафесарам у Каліфарнійскім універсітэце ў Дэйвісе. З 2003 года — прафесар матэматыкі і інфарматыкі ў Карнельскім універсітэце.

У 2011 годзе перанёс аперацыю па выдаленні меланомы, пазбавіўшыся правага вока, аднак працягваў працу, актыўна ўдзельнічаў у канферэнцыях. Памёр у 2012 годзе ў выніку наступстваў ракавага захворвання.