ФК Удзінезэ

Удзінезэ
Поўная назва	Udinese Calcio SpA
Заснаваны	1896
Горад	Удзінэ, Італія
Стадыён	Стадыа Фрыулі Умяшчальнасць: 25 144
Уладальнік	Джампаала Поца[d]
Прэзідэнт	Франка Салдаці[d]
Галоўны трэнер	Андрэа Саціль[d]
Чэмпіянат	Серыя A
2021/22	12 месца
Сайт	Афіцыйны сайт
Асноўная форма Гасцявая форма Рэзервовая форма

«Удзінезэ» (італ.: Udinese Calcio) — італьянскі футбольны клуб з горада Удзінэ. Клуб быў заснаваны ў 1896 годзе, такім чынам з’яўляючыся другім найстарэйшым клубам у Італіі пасля «Джэноа».

Традыцыйная хатняя форма каманды ёсць кашуля ў чорна-белую палоску, чорныя шорты і белыя шкарпэткі. Клуб гуляе на «Стадыа Фрыулі», які здольны змясціць 41 652 заўзятараў, хоць у цяперашні час гэты паказчык абмяжоўваецца да 30 900. Клуб мае сваё лічбавае тэлебачанне, якое вяшчае ў рэгіёне Фрыулі-Венецыя-Джулія. Клуб мае вялікую колькасць прыхільнікаў у Фрыулі і суседніх раёнах.

Гісторыя

Раннія гады

«Удзінезэ» быў заснаваны ў 1896 годзе годзе як частка Удзінезскага таварыства гімнастыкі і фехтавання. У сваім першым годзе, клуб перамог у розыгрышу трафея «Torneo FNGI» ў Трэвіза разбіўшы «Ферару» з лікам 2:0, аднак гэты тытул не прызнаецца ў якасці афіцыйнага.

5 ліпеня 1911 года некаторыя гімнасты Удзінезэ на чале з Луіджы Даль Дана, заснавалі клуб «Удзінезэ», які далучыўся да Італьянскай федэрацыі футбола. Новая каманда дэбютавала ў таварыскім матчы супраць «Ювентус Пальманова», і перамагла з лікам 6:0.

Толькі ў 1912—1913 гадах «Удзінезэ» ўпершыню прыняў удзел у чэмпіянаце пад эгідай італьянскай футбольнай асацыяцыі. У гэтым годзе яны былі залічаны ў турнір «Campionato Veneto di Promozione», які складаўся ўсяго з трох каманд (астатнімі былі «Петрарка» і «Падуя»). З двума перамогамі супраць «Падуі» (3:1 і 5:0), Удзінезэ скончыў турнір на другім месцы, прапусціўшы наперад «Петрарку» і прабіўшыся, такім чынам, у лігу «Prima Categoria». У «Prima Categoria», Удзінезэ не здолеў выйсці на нацыянальны ўзровень.

1920-я гады

Сезон 1920/21, які скончыўся для клуба няўдала ў «Eliminatoria Veneta», быў незабыўны, бо менавіта ў ім за клуб дэбютаваў Джына Белота, які па-ранейшаму з’яўляецца іграком, які адгуляў найбольшую колькасць сезонаў за клуб, гэта значыць 17. У 1922 годзе, «Удзінезэ», скарыстаўшыся адсутнасцю мацнейшых на той час клубаў краіны ў розыгрышу першага Кубка Італіі, дасягнуў фіналу нацыянальнага кубка, дзе саступіў клуба «Вада» з лікам 1:0. У лізе, тым годам, «Удзінезэ» заняў другое месца ў сваёй кваліфікацыйнай групе «Girone Eliminatorio Veneto», што дазволіла яну застацца ў вышэйшым дывізіёне на наступны сезон, нягледзячы на рэфармаванне чэмпіянату, якое прывяло да скарачэння колькасці каманд.

Сезон 1922/23 быў катастрафічным для клуба, бо яны занялі ў сваёй групе апошняе месца і вылецелі ў другі дывізіён. Да таго ж каманда рызыкавала ў 1923 годзе быць ліквідаванай з-за запазычанасці. 24 жніўня 1923 года клуб «Удзінезэ» быў вылучаны з «Удзінезэ Фрыулі», і клуб быў вымушаны стварыць бюджэт. На шчасце, уся пазыка была выплачана прэзідэнтам клуба Алесандра Дэль Торса пасля продажу ім некаторых сваіх карцінаў. Такім чынам клуб здолеў заявіцца ў другі дывізіён, у якім у выніку заняў чацвёртае месца на наступны год.

Склад

Станам на сакавік 2023 года.

№ Паз. Імя Нар. 1 Бр Марка Сільвестры 1991 2 Аб Фесці Эбаселе 2002 3 Аб Адам Мазіна 1994 4 ПА Сандзі Лоўрыч 1998 5 ПА Талгай Арслан 1990 7 Нап Айзек Саксес 1996 9 Нап Бету 1998 10 Нап Жэрар Дэўлафеу 1994 11 ПА Уолас 1995 13 Аб Дэстыні Удожы 2002 14 Аб Джэймс Абанква 2004 15 Аб Леанарду Бута 2002 18 Аб Неўэн Перэс 2000

№ Паз. Імя Нар. 19 Аб Кінгслі Эхізібу 1995 20 Бр Даніэле Падэлі 1985 23 Аб Энца Эбос 1999 24 ПА Лазар Самарджыч 2002 26 Нап Флар’ян Тавен 1993 29 Аб Яка Біёл 1999 30 Нап Ілія Нестароўскі 1990 37 ПА Раберта Перэйра (капітан) 1991 39 Нап Вівалду Семеду 2005 50 Аб Радрыгу Бекан 1996 67 Аб Аксель Гесан 2004 70 ПА Сімонэ Пафундзі 2006 Аб Марвін Зегелар 1990

Спасылкі

• Афіцыйны сайт (італ.) (англ.) (ісп.)
• Канал «Удзінезэ» на YouTube