Каласняк пясчаны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Leymus arenarius)
Каласняк пясчаны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Leymus arenarius (L.) Hochst. (1848)

Сінонімы

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  503432
NCBI  220462
EOL  1115442
GRIN  t:102161
IPNI  407309-1
TPL  kew-422570

Каласня́к пясчаны[4][5] (Léymus arenárius) — від кветкавых травяністых раслін роду Каласняк (Leymus) сямейства Метлюжковыя (Poaceae).

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Каласняк пясчаны. Батанічная ілюстрацыя з кнігі Яна Копса «Flora Batava», 1800—1934

Шматгадовая травяністая расліна вышынёй 50—120[5] см з доўгім паўзучым карэнішчам. Сцябло прамастойнае, баразнаватае, шызае. Лісце буйное, сядзячае, простае, суцэльнае, шарока-лінейнае, з гладкім краем і завостранай верхавінкай, шурпатае зверху. Знізу на лістах выразныя жылкі і шызы налёт. Суквецце — шчыльны прамы колас. Кветкавыя каласкі складаюцца з 4—6 кветак, асцюкоў не маюць і змяшчаюцца па 2—6 на галоўнай восі коласа. Плод — зярняўка.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Натуральная вобласць распаўсюджання знаходзіцца ў паўночнай палове Еўропы. Сустракаецца на прыморскіх пясках на поўначы еўрапейскай часткі Расіі. Занесены або інтрадуцыраваны ў Паўночную Амерыку і Грэнландыю[6][7]. Святлолюбівая расліна, мезафіт і мезатроф[8].

Цвіце ў чэрвеніліпені[5].

Гаспадарчае значэнне і прымяненне[правіць | правіць зыходнік]

Пашавая і сенакосная кармавая расліна. Выкарыстоўваецца таксама ў якасці замацавальніка пяскоў[7].

У Ісландыі муку з зерня каласняка пясчанага прымешваюць пры падрыхтоўцы хлеба[9].

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Leymus arenarius: звесткі пра назву таксона на сайце The Plant List (version 1.1, 2013). (англ.) (Праверана 17 верасня 2012)
  4. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
  5. а б в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
  6. Губанов и др. 2002, с. 266.
  7. а б Цвелёв 1976, с. 181.
  8. Волоснец песчаный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
  9. Дикие съедобные растения / Под ред. акад. В. А. Келлера; АН СССР; Моск. ботан. сад и Ин-т истории матер. культуры им. Н. Я. Марра. — м: б. и., 1941. — С. 25. — 40 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Волоснец песчаный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 17 верасня 2012)