Бенгт Хольмстрэм
Бенгт Хольмстрэм | |
---|---|
Дата нараджэння | 18 красавіка 1949[1][2][…] (75 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | эканаміст, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | эканоміка[4], theory of the firm[d][4] і industrial management[d][4] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | бакалаўр навук[d][6] (1972), магістр прыродазнаўчых навук[d][6] (1975) і доктар філасофіі[6] (1978) |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Роберт Уілсан |
Член у | |
Узнагароды | |
Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Бенгт Роберт Хольмстрэм (шведск.: Bengt Robert Holmström; нар. 18 красавіка 1949[1][2][…], Хельсінкі) — фінскі і амерыканскі эканаміст, прафесар эканомікі Масачусецкага тэхналагічнага інстытута, прэзідэнт «Эканаметрычнага таварыства» (2011). Лаўрэат прэміі па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля (2016).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Хольмстрем нарадзіўся 18 красавіка 1949 года ў Хельсінкі[8][9]. Прадстаўнік шведскай меншасці ў Фінляндыі.
Хольмстрэм атрымаў ступень бакалаўра навук па матэматыцы ў Хельсінкскім універсітэце у 1972 годзе, а магістарскую ступень у 1975 годзе ў Стэнфардскім універсітэце. Магістарская праца была прысвечана даследаванням аперацый. Доктарская ступень была прысуджана ў 1978 годзе ў Стэнфардскай вышэйшай школе бізнесу[8].
Выкладчыцкую дзейнасць пачаў у 1978—1979 гадах на пасадзе асістэнта прафесара кафедры сістэм і даследаванняў аперацый у Шведскай школе эканомікі і дзелавога адміністравання (вышэйшая навучальная ўстанова Фінляндыі). Працягнуў асістэнтам прафесара кіраўніцкай эканомікі ў 1979—1980 гадах і асацыяваным прафесарам у 1980—1983 гадах у Школе менеджменту Келага пры Паўночна-Заходнім універсітэце. У 1983—1994 гадах займаў пасаду поўнага прафесара эканомікі ў Ельскім універсітэце, а ў 1985—1994 гадах прафесар кафедры эканомікі і кіравання імя Эдвіна Бейнеке пры Вышэйшай школе менеджменту Ельскага ўніверсітэта. З 1994 года прафесар кафедры эканомікі і менеджменту, а з 1997 года прафесар кафедры эканомікі імя Пола Самуэльсана Масачусецкага тэхналагічнага інстытута і MIT Sloan школы менеджменту. У 2003—2006 гадах быў кіраўніком кафедры эканомікі Масачусецкага тэхналагічнага інстытута.
Быў членам савета дырэктараў у арганізацыях Kuusakoski Ltd (1989—2008), Prospectus (1994—1995), Nokia Corporation (1999—2012). На бягучы момант з’яўляецца дзеючым членам савета дырэктараў «Фінскага дзелавога і палітычнага форуму» з 2005 года, «Даследчага інстытута фінскай эканомікі» з 2005 года, фонду ўніверсітэта Аалта з 2008 года[8].
10 кастрычніка 2016 года Бенгту Хольмстрэму і Оліверу Харту (ЗША) была прысуджана прэмія па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля «за унёсак у тэорыю кантрактаў». На думку нобелеўскага камітэта, працы Хольмстрэма і Харта, прысвечаныя аналізу кантрактных дамоўленасцяў, заклалі «інтэлектуальныя асновы для распрацоўкі палітык і інстытутаў у шмат якіх сферах, уключаючы заканадаўства аб банкруцтве і палітычныя канстытуцыі»[10].
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Хольмстрэм жанаты на Анелі Куусакоскі, у 1974 годзе у іх нарадзіўся сын Сэм[8].
Унёсак у навуку
[правіць | правіць зыходнік]У 1979 годзе Хольмстрэм прапанаваў так званы «прынцып інфарматыўнасці» (пазней яго яго сталі зваць «прынцыпам Хольмстрэма»), сутнасць якога палягае ў залежнасці аплаты працы агента ад такіх велічынь, якія з’яўляюцца істотнымі для ацэнкі дзеянняў гэтага агента і на якія слаба ўплываюць тыя фактары, якія з дзеяннямі агента не злучаны. Хольмстрэм тлумачыў, што нельга ставіць узнагароду агента ў залежнасць ад тых фактараў, якія істотна залежаць ад стану эканомікі. Напрыклад, нельга прывязваць гэту ўзнагароду да дынамікі абсалютнага кошту акцый кампаніі — больш правільна ўлічваць дынаміку кошту гэтых акцый адносна дынамікі кошту іншых акцый у гэтай жа галіне[10].
Хольмстрэмам была таксама распрацавана тэорыя так званых «дынамічных стымулаў». Ім былі фармалізаваны такія выпадкі стасунку працадаўцы і працаўніка, пры якіх працаўнікі могуць паказваць досыць высокую эфектыўнасць ва ўмовах адсутнасці бягучых стымулаў — арыентуючыся на будучыню: на стварэнне добрай рэпутацыі і змену працы пры вычарпанні магчымасцяў на бягучым месцы[10].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]За свае дасягненні быў неаднаразова узнагароджаны:
- 1980 — двухгадовая Стыпендыя ад Школы менеджменту Келага пры Паўночна-Заходнім універсітэце,
- 1981 — двухгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
- 1982 — даследчая Стыпендыя IBM пры Паўночна-Заходнім універсітэце,
- 1982 — сяброўства ў ганаровым таварыствк Бэта-Гама-Сігма,
- 1983 — член эканаметрычнага таварыства,
- 1984 — трохгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
- 1985 — запрошаны лектар на пятым Міжнародным кангрэсе эканаметрычнага таварыства,
- 1988 — ганаровы доктар Універсітэта Вааса,
- 1992 — замежны член Фінскага навуковага таварыства,
- 1992 — ганаровы дакладчык лекцый Юр’ё Яхнсана
- 1993 — член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук,
- 1994 — трохгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
- 1997 — прэмія эканомікі ад Ekonomiska Samfundet,
- 1997 — прэмія лепшаму настаўніку ад Масачусецкага тэхналагічнага інстытута,
- 1997 — ганаровы дакладчык лекцыі Фішэра-Шульца,
- 1998 — ганаровы дакладчык лекцый Луіза і Горан Эрнрут,
- 1998 — ганаровы доктар Стакгольмскай школы эканомікі,
- 2000 — член Еўрапейскага Інстытута Карпарацыйнага Кіравання,
- 2001 — замежны член Шведскай Каралеўскай акадэміі навук,
- 2004 — член Еўрапейскай эканамічнай асацыяцыі,
- 2004 — ганаровы доктар Шведскай школы эканомікі і дзелавога адміністравання,
- 2005 — замежны член Шведскай каралеўскай Акадэміі інжынерных навук,
- 2006 — ганаровы дакладчык лекцый імя Цві Грыліхес у Маскве,
- 2007 — замежны член Фінскай акадэміі навук і літаратуры,
- 2008 — лепшы Фінскі экспатрыянт года ад Фінскага навуковага таварыства,
- 2009 — лепшы выпускнік года Хельсінкскага ўніверсітэта,
- 2010 — прэмія За пажыццёвыя дасягненні ад навуковага таварыства фінансавых пасярэднікаў,
- 2010 — член фонду садзейнічання развіццю навуковых даследаванняў у галіне фінансавай эканомікі,
- 2011 — прэзідэнт эканаметрычнага таварыства,
- 2012 — галоўны прыз ад Банка Францыі ў галіне манетарнай эканомікі і фінансаў,
- 2012 — прыз па эканоміцы ад OP-Pohjola,
- 2013 — член Амерыканскай Фінансавай Асацыяцыі,
- 2013 — прэмія імя Стывена Роса па фінансавай эканоміцы,
- 2013 — член Таварыства развіцця эканамічнай тэорыі,
- 2013 — прэмія ад CME Group па інавацыйным колькасным прыкладанням,
- 2014 — прэмія ад фонда Юр’ё Яхнсана,
- 2016 — прэмія па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Некаторыя публікацыі:
- Holmström B.R. En icke-linear lösningsmetod för allokationsproblem University of Helsinki, 1972
- Holmström B.R. Moral Hazard and Observability // Bell Journal of Economics, 10(1), 1979. — pp. 74–91
- Holmström B.R. Moral Hazard in Teams // Bell Journal of Economics, 13(2), 1982. — pp. 324–340.
- Holmström B.R. Equilibrium Long-Term Labor Contracts // Quarterly Journal of Economics, 98, 1983. — pp. 23–54
- Holmström B.R., Milgrom P. Multitask Principal-Agent Analyses: Incentive Contracts, Asset Ownership, and Job Design // Journal of Law, Economics, and Organization, 7, 1991 — pp. 24–52
- Holmström B.R., Milgrom P. The Firm as an Incentive System // American Economic Review, 84(4), 1994 — pp. 972–991
- Holmström B.R., Roberts J. The Boundaries of the Firm Revisited // Journal of Economic Perspectives, 12(4), 1998 — pp. 73–94
- Holmström B.R., Tirole J. Private and Public Supply of Liquidity // Journal of Political Economy, Vol. 106, No. 1 (February 1998) — pp. 1–40 — DOI: 10.1086/250001
- Holmström B.R. Managerial Incentive Problems: A Dynamic Perspective // Review of Economic Studies, 66(1), Jan. 1999 — pp. 169–182
Зноскі
- ↑ а б Duignan B. Bengt Holmstrom // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Bengt Holmström // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ CURRICULUM VITAE – July, 2019: BENGT ROBERT HOLMSTROM Праверана 10 кастрычніка 2016.
- ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ а б в г д е ё CURRICULUM VITAE – July, 2019: BENGT ROBERT HOLMSTROM Праверана 11 кастрычніка 2016.
- ↑ а б в http://economics.mit.edu/faculty/bengt/cv Праверана 10 кастрычніка 2016.
- ↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/current Праверана 6 красавіка 2023.
- ↑ а б в г Massachusetts Institute of Technology Bengt Robert holmstrom. Архівавана з першакрыніцы 24 верасня 2020.
- ↑ Blaug M., Vane H.R. Who's Who in Economics, Fourth Edition. — Edward Elgar Publishing. — С. 380—382. — ISBN 978-1-84064-992-5. Архівавана 20 студзеня 2022.
- ↑ а б в Ткачёв, Фейнберг, 2016.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Ткачёв И., Фейнберг А.. Нобелевскую премию по экономике дали за теорию контрактов . РБК (10 кастрычніка 2016). Архівавана з першакрыніцы 28 кастрычніка 2016. Праверана 28 кастрычніка 2016.
- Понятов А.. Контракт для Нобеля . Наука и жизнь (11 кастрычніка 2016). Архівавана з першакрыніцы 9 лістапада 2016. Праверана 9 лістапада 2016.
- Измалков С., Сонин К. Основы теории контрактов (Нобелевская премия по экономике 2016 года — Оливер Харт и Бенгт Хольмстрем) // Вопросы экономики. 2017. № 1. С. 5—21.
- Нарадзіліся 18 красавіка
- Нарадзіліся ў 1949 годзе
- Нарадзіліся ў Хельсінкі
- Выкладчыкі Масачусецкага тэхналагічнага інстытута
- Выкладчыкі Ельскага ўніверсітэта
- Дактары філасофіі
- Выпускнікі Стэнфарда
- Выпускнікі Хельсінкскага ўніверсітэта
- Члены Шведскай каралеўскай акадэміі навук
- Члены Шведскай каралеўскай акадэміі інжынерных навук
- Члены Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па эканоміцы
- Правадзейныя члены Эканаметрычнага таварыства
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Эканамісты ЗША
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта