Геаграфія Італіі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Статыстыка фізічнай вобласці Італіі.

Італіядзяржава ў Паўднёвай Еўропе, у цэнтры Міжземнамор'я. Агульная плошча краіны складае 301 230 км², на яе тэрыторыі размешчаны паўднёвыя схілы Альп, Паданская раўніна, Апенінскі паўвостраў (знакаміты сваёй формай, якая нагадвае боты), а таксама выспы Сіцылія, Сардзінія і шматлікія дробныя выспы.[1]

Межы і берагавая лінія[правіць | правіць зыходнік]

Агульная працягласць сухапутных межаў — 1899,2 км, вялікая частка праходзіць па розных частках Альп. Італія мяжуе з Аўстрыяй (430 км), Францыяй (488 км), Славеніяй (232 км) і Швейцарыяй (740 км). Акрамя таго, тэрыторыяй Італіі акружаны дзяржавы Ватыкан (3,2 км мяжы) і Сан-Марына (39 км мяжа).

Геалогія[правіць | правіць зыходнік]

Рэльеф[правіць | правіць зыходнік]

Выгляд даліны Вобія з боку Рочэ дэль Рэапаса.

Італія — пераважна горная краіна, каля 1/3 тэрыторыі займаюць горы і ўзвышшы вышэй 702 м. Раўніны займаюць менш 1/4 тэрыторыі краіны.

Клімат[правіць | правіць зыходнік]

Італія размяшчаецца ў зоне субтрапічнага міжземнаморскага клімату, прычым уплыў мора ўзмацняецца Альпамі, якія з'яўляюцца бар'ерам для паўночных і заходніх вятроў.

Водныя рэсурсы[правіць | правіць зыходнік]

Па ацэнцы 2005 года, Італія валодае 175 км³ аднаўляльных водных рэсурсаў, з якіх у год спажываецца 41,98 км³ (18% на камунальныя, 37% на прамысловыя і 45% на сельскагаспадарчыя патрэбы).

Глебы і расліннасць[правіць | правіць зыходнік]

Зыходзячы з фізіка-геаграфічных характарыстык краіны можна вылучыць па меншай меры тры вобласці з рознымі тыпамі расліннасці: Альпы, даліна ракі По і Міжземнаморска-Апенінская вобласць.

Жывёльны свет[правіць | правіць зыходнік]

Экалагічнае становішча і прыродаахоўныя тэрыторыі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Италия // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]