Джавані Леонэ

Джавані Леонэ
італ.: Giovanni Leone
пажыццёвы сенатар 15 чэрвеня 1978 — 9 лістапада 2001
Старшыня Савета міністраў Італіі 21 чэрвеня 1963 — 4 снежня 1963
Папярэднік	Амінторэ Фанфані
Пераемнік	Альда Мора
Старшыня Савета міністраў Італіі 24 чэрвеня 1968 — 12 снежня 1968
Папярэднік	Альда Мора
Пераемнік	Марыяна Румор
6-ы прэзідэнт Італіі 29 снежня 1971 — 15 чэрвеня 1978
Папярэднік	Джузэпэ Сарагат
Пераемнік	Алесандра Перціні
пажыццёвы сенатар 27 жніўня 1967 — 24 снежня 1971
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d] 6 мая 1963 — 26 жніўня 1967
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d] 26 красавіка 1948 — 24 чэрвеня 1953
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d] 15 чэрвеня 1953 — 11 чэрвеня 1958
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d] 5 чэрвеня 1958 — 15 мая 1963
Нараджэнне	3 лістапада 1908(1908-11-03)[…] Неапаль, правінцыя Неапаль, Кампанія, Італія
Смерць	9 лістапада 2001(2001-11-09)[…] (93 гады) Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія
Месца пахавання	могілкі Поджарэале[d]
Бацька	Mauro Leone[d]
Маці	Maria Gioffredi[d]
Жонка	Vittoria Michitto[d]
Дзеці	Gian Carlo Leone[d], Mauro Leone[d], Giulio Leone[d] і Paolo Leone[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Хрысціянска-дэмакратычная партыя
Адукацыя	Неапалітанскі ўніверсітэт імя Фрыдрыха II
Месца працы	Барыйскі ўніверсітэт імя Альда Мора
Аўтограф
Род войскаў	Каралеўская італьянская армія[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джавані Леонэ (італ.: Giovanni Leone; 3 лістапада 1908, Неапаль — 9 лістапада 2001, Рым) — італьянскі палітык, двойчы прэм’ер-міністр краіны. Прэзідэнт Італіі з 1971 па 1978.

Біяграфія

Нарадзіўся 3 лістапада 1908 года ў Неапалі. Яго бацька быў адным з заснавальнікаў Хрысціянскай дэмакратыі Італіі ў яго родным горадзе, у якую пазней уступіў і Леонэ, стаўшы прыхільнікам яе правага крыла.

У 1929 годзе ён атрымаў вышэйшую юрыдычную адукацыю і заняўся выкладчыцкай дзейнасцю, а ў 1946 годзе стаў адным з членам Устаноўчага сходу Італіі і ўвайшоў у склад камісіі па распрацоўцы канстытуцыі Італіі. У 1948 годзе ў Леонэ быў абраны ў Палату дэпутатаў, у 1950—1955 гадах — намеснік старшыні, з 1955 года старшыня палаты дэпутатаў. На гэтай пасадзе Джавані Леонэ заставаўся да 1963, пакуль не быў абраны прэм’ер-міністрам Італіі. Гэтую пасаду ён займаў нядоўга, з 21 чэрвеня па 4 снежня 1963 года.

Пасля некалькіх спроб заняць пасаду прэзідэнта рэспублікі, Леонэ быў абраны ў 1967 у пажыццёвым сенатарам. У 1968 годзе ён зноў узначальваў Савет Міністраў, але зноў яго тэрмін апынуўся нядоўгім — з 24 чэрвеня па 12 снежня.

У снежні 1971 года Леонэ быў абраны на пасаду прэзідэнта Італіі, атрымаўшы 518 з 996 галасоў у парламенце.

У лістападзе 1975 года наведаў з афіцыйным візітам СССР.

Быўшы прэзідэнтам Італьянскай Рэспублікі, Джавані Леонэ апынуўся ўцягнуты ў скандал: падчас наведвання Неапаля падчас эпідэміі халеры, ён паціснуў руку аднаму з хворых, а другой рукой за спінай паказаў «рожкі». Гэты жэст, захаваны фатографамі на плёнку, быў вытлумачаны як абразу хворых, і доўгі час асвятляўся ў СМІ.

Але гэта прыгода аказалася не такім гучным, як скандал, які разгарэўся ў 1978 годзе, калі амерыканская кампанія «Lockheed Corporation» падкупілі Хрысціянскую дэмакратыю Італіі і тагачаснае вышэйшае кіраўніцтва краіны, у тым ліку прэм’ера і прэзідэнта, з мэтай куплі італьянскімі ВПС самалётаў C-130 Hercules. У выніку гэтая махінацыя была раскрытая, і 15 чэрвеня 1978 года Джавані Леонэ быў вымушаны сысці ў адстаўку з пасады Прэзідэнта Італьянскай Рэспублікі

З 15 чэрвеня 1978 года — пажыццёвы сенатар.

Аўтар шэрагу кніг па пытаннях права.

Памёр 9 лістапада 2001 года ў Рыме ва ўзросце 93 гадоў.