Кацярына Ігараўна Байндль

Кацярына Байндль
Кацярына Байндль
Нарадзілася	20 лютага 1994 (30 гадоў); Мікалаеў, Мікалаеўскі гарадскі савет[d], Мікалаеўская вобласць, Украіна;
Грамадзянства	Украіна;
Рэзідэнцыя	Адэса, Украіна
Рост	175 см
Вага	51 кг
Прафесійная кар’ера	2009 — ц.ч.
Вядучая рука	правая
Удар злева	двухручны
Трэнер(ы)	Крыстафер Кас
Прызавыя грошы	2 561 241 $
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п)	384–272
Тытулы	1 WTA 125K, 5 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	62 (19 лютага 2018)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	3-і раўнд (2023)
Францыя	2-і раўнд (2018, 2019)
Уімблдан	1-ы раўнд (2016, 2018, 2019, 2021, 2023)
ЗША	2-і раўнд (2017, 2020)
Парны разрад
Вынікі (в/п)	120–79
Тытулы	13 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	139 (22 кастрычніка 2012)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	1-ы раўнд (2018, 2020)
Францыя	2-і раўнд (2020)
Уімблдан	2-і раўнд (2019, 2023)
ЗША	1-ы раўнд (2018, 2019)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Апошняе абнаўленне: 24 ліпеня 2023 года

Кацярына Ігараўна^[3] Байндль (да замужжа Кацярына Ігараўна Казлова); (нар. 20 лютага 1994, Мікалаеў, Украіна) — украінская тэнісістка.

Агульная інфармацыя

Бацькоў Казловай завуць Ігар і Людміла; ёсць сястра Надзея. Кацярына ў тэнісе з пяці гадоў. Улюбёныя пакрыцці — хард і грунт; улюбёныя тэнісісты — Марціна Хінгіс і Роджэр Федэрэр.

27 мая 2015 года Казлова была дыскваліфікавана на шэсць месяцаў пасля таго, як адна з раней здадзеных ёй рэгулярных допінг-проб дала станоўчы вынік на 1,3-дыметылбутыламін^[4]. Тэрмін адхілення ад спаборніцтваў быў вызначаны пачынаючы з 16 лютага таго года — часу здачы аналізу. Рэзультаты ўкраінкі на згуляных пасля гэтай даты турнірах былі абнулены.

7 снежня 2021 года Кацярына Казлова ажанілася з былым нямецкім хакеістам Міхаэлем Байндлем, і з таго часу выступае под яго прозвішчам^[5].

Спартыўная кар’ера

Прафесійную кар’еру тэнісісткі Казлова пачала ў 2009 годзе. Першы тытул з цыклу ITF яна выйграла ў парах у 2010 годзе сумесна з вядомай суайчынніцай Элінай Світолінай. У 2011 годзе з Валянцінай Івахненка яна выйграла яшчэ тры парных тытулы на турнірах ITF. Улетку 2012 года Кацярына выйграла першы прафесійны тытул у адзіночным разрадзе, перамогшы на 25-тысячніку ITF у Германіі. Затым у жніўні яна выйграла ўжо 50-тысячнік ITF у Казані. У верасні Казлова дэбютавала ў асноўных спаборніцтвах WTA-тура, згуляўшы ў парным разрадзе турніру ў Ташкенце. Дэбют у асноўнай сетцы ў адзіночным разрадзе адбыўся годам пазней — у ліпені 2013 года на турніры ў Баку.

У ліпені 2014 года Казлова перамагла на 50-тысячніку ITF у Германіі. У лютым 2015 года яна ўпершыню была запрошана для ўдзелу ў складзе зборнай Украіны ў розыгрышы Кубка Федэрацыі. У красавіку Кацярына ўпершыню паднялася ў рэйтынгу ў топ-100, аднак далейшая дыскваліфікацыя не дазволіла замацавацца на гэтым узроўні. У жніўні Казлова з сёмай спробы прайшла кваліфікацыю турніру серыі Вялікага шлема, згуляўшы на Адкрытым чэмпіянаце ЗША. Восенню на турніры ў Ташкенце яна змагла выйсці ў свой першы чвэрцьфінал у WTA-туры.

У лютым 2016 года ўкраінская тэнісістка добра сябе праявіла на Прэм’ер-турніры ў Санкт-Пецярбургу, дзе з улікам кваліфікацыі выйграла шэсць матчаў запар і выйшла ў чвэрцьфінал. У красавіку яна абнавіла найлепшае дасягненне ў туры, прайшоўшы ў паўфінал турніру ў Стамбуле. У чэрвені таго ж года пасля выхаду ў чвэрцьфінал у Хертагенбасе Казлова паднялася ў рэйтынгу ў першую сотню. Восенню ў Ташкенце яна ў другі раз у кар’еры дайшла да паўфіналу турніру WTA.

Улетку 2017 года Казлова змагла выйграць 60-тысячнік ITF у Рыме. Напрыканцы ліпеня яна дайграла да чвэрцьфіналу турніру ў Бостадзе. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША ўкраінская тэнісістка змагла выйграць першы матч у аснове турніру серыі Вялікага шлема і прайшла ў другі раўнд. У верасні Казлова змагла выйграць тытул на турніры малодшай серыі WTA 125K у Даляні. Пасля гэтага яна двойчы дайграла да чвэрцьфіналу на турнірах WTA і скончыла сезон на 86-м месцы ў рэйтынгу.

На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі 2018 года Кацярына Казлова прайграла ў першым коле суперніцы з Расіі, 15-й сеянай, Анастасіі Паўлючэнкавай. На пачатку лютага на міжнародным турніры WTA ў Тайбэі ўкраінка ўпершыню ў кар’еры здолела дайсці да фіналу, дзе саступіла венгерскай спартсменцы Цімеі Бабаш з лікам 5-7, 1-6^[6]. У ходзе ўдалага турніру Кацярына змагла перайграць другую сеяную Чжан Шуай, яшчэ адну кітайскую тэнісістку Дуань Ін’ін, Юлію Пуцінцаву з Казахстана, а ў паўфінале ўзяла верх над Сабінай Лісіцкі. Гэты поспех дазволіў Казловай падняцца на найвышэйшую для сябе — 62-ю пазіцыю ў сусветным рэйтынгу. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі ўжо ў першым раўндзе Казлова згуляла з дзеючай пераможцай турніру Аленай Астапенка. Абыйграўшы яе з лікам 7-5, 6-3, Казлова ўпершыню абыйграла тэнісістку з топ-10 і прайшла ў другі раўнд, у якім саступіла Кацярыне Сіняковай. У верасні Казлова выйшла ў чвэрцьфінал турніру ў Гуанчжоу, а затым у паўфінал турніру ў Ташкенце. У лістападзе яна дайшла да фіналу 60-тысячніка ITF у Таронта, дзе прайграла Кверыне Лемайнэ з Нідэрландаў. Сезон яна завяршыла на 86-ай пазіцыі.

У лютым 2019 года Казлова выйшла ў 1/4 фіналу зальнага турніру ў Будапешце. У сакавіку яна прабілася праз кваліфікацыю на прэм’ер-турнір вышэйшай катэгорыі ў Індыян-Уэлсе, і ў асноўнай сетцы дайшла да трэцяга раўнда, прайграўшы румынцы Симоне Халеп. У маі на іншым турніры гэтай серыі ў Мадрыдзе яна паўтарыла гэты рэзультат, на шляху абыйграўшы ў другім раўндзе № 5 у свеце Караліну Плішкаву — 7-5, 2-6, 6-4. На Ралан Гарос Казлова другі год запар выйшла ў другі раўнд. На Уімблданскім турніры і Адкрытым чэмпіянаце ЗША прайграла ўжо ў першым раўндзе. Восенню яна адзін раз дайграла да чвэрцьфіналу на турніры ў Наньчані. У 2023 годзе дайшла да трэцяга кола Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі, саступіўшы Алене Астапенка.

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў

Год	Адзіночны рэйтынг	Парны рэйтынг
2022	138
2021	142	1 320
2020	106	282
2019	89	433
2018	99	237
2017	86	617
2016	98
2015	165
2014	135	227
2013	204	281
2012	192	141
2011	343	243
2010	374	326
2009	916	782

Выступленні на турнірах

Выступленні ў адзіночным разрадзе

Выступленні ў парным разрадзе

Заўвагі

↑ ^а ^б Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.
↑ Пачала турнір з кваліфікацыі.

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г Player Profile // WTA website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580067"></a>
↑ ITF website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580049"></a>
↑ Профіль на сайце ФТУ (укр.). ftu.org.ua. Архівавана з першакрыніцы 1 верасня 2013. Праверана 25 ліпеня 2013.
↑ Decision in the case of Kateryna Kozlova (англ.). itftennis.com (27 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2015. Праверана 27 мая 2015.
↑ Украинка Катерина Козлова вышла замуж за бывшего немецкого хоккеиста (руск.)
↑ "Козлова уступила Бабоша в финале турнира WTA в Тайбэе"(руск.). Архівавана з арыгінала 2018-02-05. Праверана 2018-02-04.

Спасылкі

Профіль на сайце WTA Tour (англ.)
Профіль на сайце ITF (англ.)
Профіль на сайце Кубка Федэрацыі (англ.)

[Нейтральны_статус-7] а ^б Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.

[Quali-8] Пачала турнір з кваліфікацыі.

[_64539931eedf3684-1] а ^б ^в ^г Player Profile // WTA website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580067"></a>

[_1ff2ca286196f8b3-2] ITF website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580049"></a>

[3] Профіль на сайце ФТУ (укр.). ftu.org.ua. Архівавана з першакрыніцы 1 верасня 2013. Праверана 25 ліпеня 2013.

[4] Decision in the case of Kateryna Kozlova (англ.). itftennis.com (27 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2015. Праверана 27 мая 2015.

[5] Украинка Катерина Козлова вышла замуж за бывшего немецкого хоккеиста (руск.)

[6] "Козлова уступила Бабоша в финале турнира WTA в Тайбэе"(руск.). Архівавана з арыгінала 2018-02-05. Праверана 2018-02-04.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[заўв 1]

[заўв 2]

Тытулы па пакрыццях	Тытулы па месцы правядзення матчаў турніру
Хард (0)*	Зал (0)
Грунт (0)	Зал (0)
Трава (0)	Адкрытае паветра (0)
Дыван (0)	Адкрытае паветра (0)

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	4 лютага 2018	Тайбэй, Тайвань	Хард (зал)	Цімея Бабаш	5-7 1-6
2.	23 ліпеня 2023	Будапешт, Венгрыя	Грунт	Марыя Цімафеева	3-6 6-3 0-6^{[заўв 1]}

Тытулы па пакрыццях	Тытулы па месцы правядзення матчаў турніру
Хард (3+8)*	Зал (0+3)
Грунт (3+5)	Зал (0+3)
Трава (0)	Адкрытае паветра (6+10)
Дыван (0)	Адкрытае паветра (6+10)

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	1 ліпеня 2012	Файхінген-на-Энцы, Германія	Грунт	Фларэнсія Малінера	3-6 7-5 6-4^{[заўв 2]}
1.	18 жніўня 2012	Казань, Расія	Хард	Тара Мур	6-3 6-3
3.	22 верасня 2012	Шымкент, Казахстан	Хард	Ганна Даніліна	6-3 4-6 6-4
4.	6 ліпеня 2014	Ферсмальд, Германія	Грунт	Рышэл Хогенкамп	6-4 6-7(3) 6-1
5.	9 ліпеня 2017	Рым, Італія	Грунт	Марыяна Дукэ Марынья	7-6(6) 6-4
6.	10 верасня 2017	Далянь, Кітай	Хард	Вера Званарова	6-4 6-2

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	14 ліпеня 2013	Стамбул, Турцыя	Хард	Лізавета Кулічкова	3-6 6-4 0-6
2.	21 верасня 2013	Батумі, Грузія	Хард	Аляксандра Панова	4-6 6-0 5-7
3.	1 чэрвеня 2014	Градо, Італія	Грунт	Джоя Барб’еры	4-6 6-4 4-6
4.	4 лістапада 2018	Таронта, Канада	Хард (зал)	Кверына Лемайнэ	2-6 3-6
5.	3 ліпеня 2022	Манпелье, Францыя	Грунт	Аксана Селехмецьева^{[заўв 1]}	3-6 7-5 5-7
6.	30 кастрычніка 2022	Лес-Франкесэс-дэль-Вальес, Іспанія	Хард	Жасмін Пааліні	4-6 4-6
7.	13 лістапада 2022	Коліна, Чылі	Грунт	Маяр Шэрыф	6-3 6-7(3) 5-7

Кацярына Ігараўна Байндль

Агульная інфармацыя

Спартыўная кар’ера

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў

Выступленні на турнірах

Фіналы турніраў WTA ў адзіночным разрадзе (2)

Паражэнні (2)

Фіналы турніраў WTA 125 і ITF у адзіночным разрадзе (13)

Перамогі (6)

Паражэнні (7)

Фіналы турніраў WTA 125 і ITF у парным разрадзе (22)

Перамогі (13)

Паражэнні (9)

Заўвагі

Крыніцы

Спасылкі

Легенда:
WTA 125 (1)*
100.000 USD (0)
80.000 (75.000)** USD (0)
60.000 (50.000)** USD (3+3)
25.000 USD (2+10)
15.000 (10.000)** USD (0)

Фота, відэа і аўдыё	Instagram
Тэматычныя сайты	ITF · ITF · Уімблдан · Internet Movie Database