Эліна Міхайлаўна Світоліна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тэніс
Эліна Світоліна
укр.: Еліна Михайлівна Світоліна
Нарадзілася 12 верасня 1994(1994-09-12)[1] (29 гадоў)
Грамадзянства
Рэзідэнцыя Монтэ-Карла, Манака
Рост 174 см
Вага 58 кг
Прафесійная кар’ера з 2010
Вядучая рука правая
Удар злева двуручны
Трэнер(ы) Раман Слёйтэр
Прызавыя грошы 23 269 479 $[1]
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п) 461–242[1]
Тытулы 17 WTA, 7 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 3 (11 верасня 2017)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 1/4 фіналу (2018, 2019)
Францыя 1/4 фіналу (2015, 2017, 2020, 2023)
Уімблдан 1/2 фіналу (2019, 2023)
ЗША 1/2 фіналу (2019)
Парны разрад
Вынікі (в/п) 48–68[1]
Тытулы 2 WTA, 2 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 108 (4 мая 2015)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 1-ы раўнд (2014, 2016)
Францыя 2-і раўнд (2014)
Уімблдан 2-і раўнд (2016)
ЗША 2-і раўнд (2014)
Узнагароды і медалі
Алімпійскія гульні
Бронза Токіа 2020 адзіночны разрад
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 29 мая 2023 года

Дзяржаўныя ўзнагароды

Ордэн «За заслугі» II ступені
Ордэн «За заслугі» ІІІ ступені
Ордэн «За заслугі» ІІІ ступені
 Ордэн княгіні Вольгі III ступені

Элі́на Міха́йлаўна Світо́ліна (укр.: Еліна Михайлівна Світоліна; нар. 12 верасня 1994(1994-09-12)[1], Адэса[1]) — украінская тэнісістка; бронзавая прызёрка Алімпійскіх гульняў 2020 года ў Токіа ў адзіночным разрадзе; пераможца 19 турніраў WTA (з іх 17 у адзіночным разрадзе); пераможца аднаго Выніковага турніру ў адзіночным разрадзе (Фінал тура WTA-2018); былая трэцяя ракетка свету ў адзіночным разрадзе.

У юніёрах — пераможца аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Францыі-2010); фіналістка аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Уімблдан-2012); фіналістка аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў парным разрадзе (Уімблдан-2010); былая першая ракетка свету ў юніёрскім рэйтынгу.

Агульная інфармацыя[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў сям’і Алены і Міхаіла Світоліных; мае старэйшага брата Юліяна. Бацькоў у нейкі момант зацікавіла ідэя зрабіць з сына прафесійнага тэнісіста, а ўжо паралельна ў гэты від спорту была ўцягнута і дачка. Світоліна ў тэнісе з пяці гадоў. Улюбёнае пакрыццё — хард і грунт.

16 ліпеня 2021 года ажанілася з вядомым французскім тэнісістам Гаэлем Манфісам, з якім сустракалася з 2019 года[2], а 15 кастрычніка 2022 года ў пары нарадзілася дачка — Скай.

Спартыўная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачатак кар’еры[правіць | правіць зыходнік]

Світоліна на юніёрскім Адкрытым чэмпіянаце ЗША 2010 года

У 2010 годзе на юніёрскім этапе кар’еры выйграла Адкрыты чэмпіянат Францыі. У тым жа годзе выйшла ў парны фінал юніёрскага розыгрышу Уімблданскага турніру сумесна з расіянкай Ірынай Храмачовай. У жніўні 2011 года ў Турцыі выйграла першы ў кар’еры тытул на турнірах цыклу ITF. У кастрычніку перамагла на турніры ITF у Нігерыі з прызавым фондам 25 000 долараў.

У сакавіку 2012 года перамагла на 25-тысячніку ў Тунісе. У красавіку таго ж года згуляла першыя матчы за зборную Украіны ў адборачным раўндзе Кубка Федэрацыі. У супрацьстаянні з камандай ЗША Світоліна згуляла два адзіночных матчы, у тым ліку і супраць знакамітай Серэны Уільямс, але не здолела дапамагчы зборнай, прайграўшы абедзве сустрэчы. У ліпені 17-гадовая спартсменка выйшла ў фінал юніёрскага Уімблданскага турніру, дзе прайграла Эжэні Бушар. У канцы таго ж месяца Світоліна дэбютуе ў WTA-туры, згуляўшы на турніры ў Баку. У жніўні адбыўся яе дэбют і на дарослым турніры серыі Вялікага шлема. Эліна здолела прайсці кваліфікацыйны адбор на Адкрыты чэмпіянат ЗША. У першым раўндзе яе суперніцай стала Ана Іванавіч, якой украінская тэнісістка прайграла ў двух сэтах. У верасні Світоліна выйграла 50-тысячнік ITF у Тэлаві, абыйграўшы ў фінале суайчынніцу Лесю Цурэнка. У лістападзе ёй удалося выйграць трафей на турніры серыі WTA 125 у Пуне.

У студзені 2013 года згуляла на першым Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі, дзе ў першым матчы прайграла тагачаснай пятай ракетцы свету Анжаліцы Кербер з лікам 2-6, 4-6. Пасля Аўстраліі Эліна здолела зрабіць пераможны дубль на 75-тысячніку ITF у Эйлаце, выйграўшы адзіночныя і парныя спаборніцтвы. У лютым Світоліна ўпершыню паднялася ў першую сотню сусветнага жаночага рэйтынгу. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі яна прайшла ў другі раўнд, абыйграўшы на старце № 36 у свеце Раміну Апрандзі. На Уімблданскім турніры Эліна ў першым раўндзе прайграе францужанцы Марыён Барталі, якая стала чэмпіёнкай таго розыгрышу. У ліпені яна вышла ў паўфінал на турніры ў Бадгастайне, а праз тыдзень на турніры ў Баку заваявала свой першы тытул WTA. У фінале Світоліна перайграла Шахар Пеер — 6-4, 6-4 і перамясцілася ў рэйтынгу ў топ-50. Пасля гэтай перамогі Эліна выйграла 75-тысячнік ITF у Данецку. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША яна ў першым раўндзе абыйграла сеяную Дамініку Цыбулкаву, але ў другім раўндзе прайграе Крысціне Макхейл. Па выніках сезона яна заняла 40-е месца ў рэйтынгу.

2014—2015 (1/4 фіналу на Ралан Гарос і топ-20)[правіць | правіць зыходнік]

Світоліна (справа) з Вольгай Саўчук (на фота стаіць спіной) у матчы Кубка Федэрацыі 2015 года

На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі 2014 года здолела перамагчы Святлану Кузняцову і Алівію Рагоўска і ўпершыню выйшла ў трэці раўнд, дзе саступіла Слаан Стывенс. На турніры ў Парыжы ўкраінская тэнісістка выйшла ў 1/4 фіналу. У сакавіку яна прайшла ў чацвёрты раўнд на турніры серыі Premier Mandatory ў Маямі. У маі на турніры ў Нюрнбергу Эліна выйшла ў паўфінал. На кортах Ралан Гарос яе вынікам стаў выхад у другі раўнд і пройгрыш там Ане Іванавіч. У чэрвені яна праходзіць у стадыю 1/4 фіналу ў Хертагенбасе, а на Уімблдане выбывае ўжо ў першым раўндзе.

У ліпені 2014 года на турніры ў Стамбуле выйшла ў чвэрцьфінал, а ў парным розыгрышы здолела выйграць тытул, выступаючы ў дуэце з Місакі Доі. Праз тыдзень яна змагла абараніць чэмпіёнскі тытул на турніры ў Баку, дзе ў фінале гэтым разам абыйграла Бояну Яваноўскі — 6-1, 7-6(2). У жніўні ў матчы другога раўнда прэм’ер-турніру ў Цынцынаці Світоліна перайграла № 4 у свеце Петру Квітаву (6-2, 7-6(2)), а ў выніку выйшла ў чвэрцьфінал, дзе ізноў саступіла Іванавіч. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША яе ўжо ў першым раўндзе абыйграе Палона Херцаг. У верасні Эліна здолела выйсці ў паўфінал турніру ва Ухані і абыйграць для гэтага ў 1/4 фіналу № 8 у свеце Анжаліку Кербер. У кастрычніку яна згуляла яшчэ ў адным паўфінале на турніры ў Осацы. Па выніках сезона 2014 года Світоліна заняла ўжо 29-ю пазіцыю ў жаночым рэйтынгу.

На старце сезона 2015 года Світоліна выйшла ў паўфінал на турніры ў Брысбене, здолеўшы абыйграць тэнісістку з топ-10 Анжаліку Кербер, але прайграўшы затым другой ракетцы свету Марыі Шарапавай. На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі яна прайшла ў трэці раўнд, дзе ў суперніцы Эліне выпала лідарка сусветнага тэніса Серэна Уільямс. Яна змагла ўзяць адзін сэт у амерыканкі, але прайграла з агульным лікам 6-4, 2-6, 0-6. У сакавіку на прэстыжным турніры ў Індыян-Уэлсе Світоліна прайшла ў чацвёрты раўнд. Перайшоўшы ў красавіку на грунт, яна спачатку выйшла ў паўфінал на турніры ў Багаце, а затым выйграла тытул на турніры ў Маракешы. Ён стаў для яе трэцім на асноўных спаборніцтвах асацыяцыі і заваявала яго Світоліна, абыйграўшы ў фінале Цімею Бабаш — 7-5, 7-6(3). Добрага для сябе рэзультату Эліна дасягнула на Адкрытым чэмпіянаце Францыі. Падчас турніру яна здолела абыйграць: Яніну Вікмаер, Юлію Пуцінцаву, Аніку Бек і Алізэ Карнэ. У выніку Світоліна ўпершыню выйшла ў чвэрцьфінал Вялікага шлема, дзе шлях далей ёй заступіла сербка Ана Іванавіч. Гэты рэзультат дазволіў украінскай спартсменцы ўвайсці ў топ-20.

На Уімблданскім турніры 2015 года Эліна прайграла ў другім раўндзе. Напрыканцы ліпеня яна змагла заваяваць парны прыз турніру ў Стамбуле, раздзяліўшы перамогу са сваёй партнёркай Дар’яй Гаўрылавай. На пачатку жніўня Світоліна выйшла ў 1/2 фіналу на турніры ў Станфардзе. На турніры ў Цынцынаці ў яе атрымалася выйграць у чвэрцьфінале ў шостай ракеткі свету Луцыі Шафаржавай, але ў паўфінале Эліна ізноў прайграла Серэне Уільямс. Адкрыты чэмпіянат ЗША завяршыўся для яе на стадыі трэцяга раўнда, дзе яна пацярпела паражэнне ад № 13 у свеце Кацярыны Макаравай. Напрыканцы сезона Світоліна прыняла ўдзел у турніры пад назвай Трафей эліты WTA і змагла на ім выйсці ў паўфінал. Па выніках сезона яна зберагла месца ў першай дваццатцы, заняўшы 19-ю пазіцыю.

2016—2017 (тры тытулы серыі Прэм’ер 5 і № 3 у свеце)[правіць | правіць зыходнік]

Світоліна на турніры ў Індыян-Уэлсе 2016 года

Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі 2016 года завяршыўся на стадыі другога раўнда. У лютым на турніры ў Дубаі яна здолела абыйграць пятую ў свеце Гарбінье Мугурусу і прайсці па выніку ў паўфінал. На пачатку сакавіка Эліна заваявала чэмпіёнскі тытул на турніры ў Куала-Лумпуры, выйграўшы для гэтага ў фінале ў Эжэні Бушар — 6-7(5), 6-4, 7-5. На Прэм’ер-турніры ў Маямі ўкраінка трапіла ў чацвёрты раўнд, дзе прайграла расіянцы Кацярыне Макаравай. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі ў маі Світоліна спынілася ў кроку ад 1/4 фіналу, прайграўшы на стадыі чацвёртага раўнда лідару сусветнай класіфікацыі Серэне Уільямс. На Уімблдане яна выбыла ў другім раўндзе, прайграўшы Яраславе Шведавай. У жніўні Эліна прыняла ўдзел у першых для сябе Алімпійскіх гульнях, якія праходзілі ў Рыа-дэ-Жанэйра. У адзіночным разрадзе яна правяла серыю добрых матчаў, перамогшы Андрэу Петкавіч, Хезер Уотсан, а таксама ў трэцім раўндзе сенсацыйна абыйграўшы першую ракетку свету Серэну Уільямс (6-4, 6-3). Развіць поспех Світоліна не змагла і ў чвэрцьфінале прайграла Петры Квітавай з разгромным лікам 2-6, 0-6. У парным разрадзе ў альянсе з Вольгай Саўчук яна прайграла ў першым жа раўндзе.

У жніўні 2016 года Світоліна выйшла ў фінал на турніры ў Нью-Хейвене, дзе ў барацьбе за тытул прайграла Агнешцы Радваньскай — 1-6, 6-7(3). На Адкрытым чэмпіянаце ЗША ўкраінская тэнісістка завяршыла барацьбу ў трэцім раўндзе. Найлепшым дасягненнем верасня для яе стаў выхад у паўфінал у Токіа. Яшчэ двойчы ў 1/2 фіналу Світоліна згуляла ў кастрычніку на турнірах у Пекіне і Маскве. На турніры ў Кітаі яна да таго ж у трэцім раўндзе абыйграла дзеючую № 1 Анжаліку Кербер — 6-3, 7-5. Напрыканцы сезона Світолінай удалося выйсці ў фінал на турніры Трафей эліты WTA. У кроку ад перамогі яе спыніла чэшка Петра Квітава (4-6, 2-6). Эліна на працягу ўсіх сваіх сямі сезонаў, у якіх яна выступала на прафесійным узроўні, паступальна паляпшала свой рэйтынг па выніках года. Не стаў выключэннем і 2016 год, у якім яна заняла выніковае 14-е месца.

Світоліна на Уімблданскім турніры 2017 года

У студзені 2017 года Світоліна, дзякуючы перамозе ў 1/4 фіналу турніру ў Брысбене над першай ракеткай свету немкай Анжалікай Кербер (6-4, 3-6, 6-3) і выхаду ў паўфінал, паднялася ў рэйтынгу WTA на 13-ю пазіцыю. На аўстралійскім чэмпіянаце яна прайшла ў трэці раўнд, дзе прайграла расіянцы Анастасіі Паўлючэнкавай. Дзякуючы адмове ад матчаў дзвюх пар у міксце, дуэт Світолінай і Крыс Гучонэ здолеў выйсці ў паўфінал. Пасля выступленняў у Аўстраліі Світоліна змагла заваяваць свой пяты адзіночны тытул WTA. Адбылося гэта на турніры ў Тайбэі, дзе ў вырашальнай сустрэчы Эліна перамагла Пэн Шуай з лікам 6-3, 6-2.

У лютым 2017 года Світоліна выйграла першы ў кар’еры турнір катэгорыі WTA Прэм’ер 5. Першая ракетка Украіны ў паўфінале турніру ў Дубаі выбіла № 2 у свеце Анжаліку Кербер у другі раз у сезоне, а ў фінале здабыла перамогу над датчанкай Каралінай Вазняцкі з лікам 6:4, 6:2. Трыумф у Дубаі прынёс Світолінай 900 рэйтынгавых ачкоў і дзясятае месца ў абноўленай версіі сусветнага рэйтынгу WTA, першае трапленне ў топ-10 адзіночнага рэйтынгу ў гісторыі жаночага тэніса Украіны. У сакавіку на турніры ў Індыян-Уэлсе Світоліна ў чацвёртым коле прайграла іспанцы Гарбінье Мугурусе — 6:7, 6:1, 0:6. Пасля турніру ў Індыян-Уэлсе Эліна Світоліна займала трэцяе месца ў Чэмпіёнскай гонцы WTA. На турніры ў Маямі ўжо ў другім раўндзе Эліна церпіць паражэнне ад амерыканкі Бетані Матэк — 5:7, 4:6.

У сярэдзіне красавіка Світоліна выступіла за зборную Украіны супраць Германіі. Світоліна прайграла ў трох сэтах першы матч Юліі Гёргес, а ў другім упэўнена перамагла першую ракетку свету Анжаліку Кербер — 6:4, 6:2. Пасля гульні за зборную яна адправілася на грунтовы турнір у Стамбул і заваявала тытул. У фінале яна абыйграла бельгійку Элізэ Мертэнс з лікам 6:2, 6:4. Пасля зрыву на Прэм’ер-турніры вышэйшай катэгорыі ў Мадрыдзе (пройгрыш украінкі ўжо ў першым раўндзе Чжэн Сайсай), Світоліна трыумфальна выступіла на турніры серыі Прэм’ер 5 у Рыме. Яна паслядоўна абыйграла Алізэ Карнэ з Францыі, немку Мону Бартэль і лідарку Чэмпіёнскай гонкі Караліну Плішкаву. У паўфінале іспанка Гарбінье Мугуруса адмовілася працягваць матч ужо ў першым сэце, а ў фінале ўкраінка здабыла перамогу над пераможцай Мадрыдскага турніру Сімонай Халеп з Румыніі — 4:6, 7:5, 6:1. Гэта другі буйны трыумф Эліны Світолінай у сезоне (пасля Дубая). Эліна набрала 900 рэйтынг-ачкоў і амаль паўмільёна прызавых у еўра. 22 мая 2017 года Світоліна стала лідаркай Чэмпіёнскай гонкі, апярэдзіўшы Караліну Плішкаву і Яхану Конту, а ў рэйтынгу WTA яна стала шостай у свеце. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі Світоліна ў другі раз у кар’еры выйшла ў чвэрцьфінал, у якім Сімона Халеп перамагла яе, узяўшы рэванш за паражэнне ў Рыме.

На Уімблданскім турніры 2017 года Світоліна ўпершыню дайграла да чацвёртага раўнда, у якім прайграла Алене Астапенка. У жніўні Світоліна выйграла трэці тытул серыі Прэм’ер 5 у сезоне. Яна стала пераможцай турніру ў Таронта. На шляху да тытула яна абыйграла адразу чатырох тэнісістак з топ-10: Вінус Уільямс, Гарбінью Мугурусу, Сімону Халеп і ў фінале Караліну Вазняцкі. Агулам Эліна перамагла ў пяці фіналах WTA з пяці ў 2017 годзе. 14 жніўня пасля трыумфу ў Таронта Эліна Світоліна ізноў стала лідаркай Чэмпіёнскай гонкі, перамясціўшыся ў адзін крок з пятага месца. Рэйтынг WTA Світолінай на 14 жніўня стаў чацвёртым у свеце. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША ўкраінская тэнісістка дайграла да чацвёртага раўнда і пасля турніру з 11 верасня паднялася на найвышэйшую ў сваёй кар’еры — трэцюю пазіцыю ў рэйтынгу WTA. 25 верасня Эліна Світоліна ўпершыню ў кар’еры і ў гісторыі ўкраінскага жаночага тэніса кваліфікавалася на Выніковы турнір WTA ў Сінгапуры[3]. У кастрычніку на турніры вышэйшай катэгорыі ў Пекіне Світоліна выйшла ў чвэрцьфінал. На Выніковым турніры яна не змагла выйсці з групы, здабыўшы перамогу над Халеп, але прайграўшы Вазняцкі і Гарсіі. Па выніках сезона яна заняла 6-е месца ў рэйтынгу.

2018—2019 (перамога на Выніковым турніры і два паўфіналы Вялікага шлема)[правіць | правіць зыходнік]

Світоліна на Ралан Гарос 2018 года

Сезон 2018 года Світоліна пачала з перамогі. 6 студзеня яна выйграла Прэм’ер-турнір у Брысбене. У фінале Эліна абыйграла Аляксандру Сасновіч з Беларусі з лікам 6:2, 6:1. Тытул стаў дзясятым на турнірах WTA ў яе кар’еры. 8 студзеня рэйтынг WTA ўкраінскай тэнісісткі падняўся з шостага месца да чацвёртага ў свеце. На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі Эліна ўпершыню прайшла ў чвэрцьфінал, дзе прайграла Элізэ Мертэнс з Бельгіі. 29 студзеня Світоліна ізноў стала трэцяй ракеткай свету і пратрымалася на гэтай пазіцыі тры тыдні. У лютым на турніры ў Досе ў трэцім коле Світоліна прайграла будучай пераможцы гэтага турніру Петры Квітавай (4:6, 5:7). На наступным для сябе турніры ў Дубаі Эліна заваявала свой другі тытул у сезоне. У паўфінале ў двух сэтах была пераможана немка Кербер з топ-10. У фінальным матчы Світоліна абыйграла Дар’ю Касаткіну з Расіі — 6:4, 6:0. Яе прызавыя склалі больш за паўмільёна долараў ЗША. Эліна страціла рэйтынгавыя ачкі праз паніжэнне статусу турніру ў Дубаі да Прэм’ера і апусцілася ў рэйтынгу WTA на чацвёртае месца ў свеце, прапусціўшы Мугурусу з Іспаніі.

У сакавіку 2018 года на турніры ў Маямі Світоліна змагла выйсці ў чвэрцьфінал. Грунтовую частку сезона яна пачала ў красавіку з чвэрцьфіналу ў Штутгарце. 20 мая Эліна абараніла тытул у Рыме. У фінале гэтага турніру Світоліна прайграла толькі чатыры геймы першай ракетцы свету Сімоне Халеп — 6:0, 6:4. Яна перамагла ўжо ў восьмым фінале запар[4]. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі дайшла толькі да трэцяга раўнда, дзе саступіла Міхаэле Бузарнеску з лікам 3:6, 5:7.

11 чэрвеня 2018 года па выніках грунтовай часткі турніраў Эліна апусцілася на пятае месца ў свеце паводле рэйтынгу WTA. На траве яна згуляла толькі два турніры (чвэрцьфінал у Бірмінгеме і пройгрыш у першым раўндзе Уімблдану). У жніўні на турніры ў Таронта Світоліна змагла дайграць да паўфіналу, у якім саступіла Слаан Стывенс. На наступным прадстаўнічым турніры ў Цынцынаці яна дабралася да чвэрцьфіналу. Адкрыты чэмпіянат ЗША завяршыўся для Світолінай у чацвёртым раўндзе паражэннем ад Анастасіі Севаставай. У канцоўцы сезона Світоліна ў другі раз у кар’еры згуляла на галоўным выніковым турніры — Фінал тура WTA. Яна надзвычайна добра правяла турнір найлепшых тэнісістак сезона, выйграўшы ўсё пяць матчаў. У сваёй групе ўкраінская тэнісістка абыйграла Квітаву, Плішкаву і Вазняцкі і выйшла ў паўфінал з першага месца. Тут Эліна абыйграла ўжо Кікі Бертэнс з Нідэрландаў. 28 кастрычніка ў фінале Выніковага турніру ў Сінгапуры Світоліна абыйграла Слаан Стывенс з лікам 3:6, 6:2, 6:2[5]. Яна стала першай прадстаўніцай Украіны, якой удалося выйграць гэты турнір. З сёмага месца ў рэйтынгу Світоліна паднялася на чацвёртае па выніках 2018 года.

Світоліна на Уімблдане 2019 года

2019 год Світолина пачала з паражэння ў першым раўндзе на турніры ў Брысбене беларусцы Аляксандры Сасновіч. На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі яна дайшла да чвэрцьфіналу другі год запар, дзе саступіла ў двух сэтах чэмпіёнцы таго турніру Наомі Осацы. У лютым на турніры ў Досе (Катар) Эліна выйшла ў паўфінал, дзе саступіла румынцы Сімоне Халеп — 3:6, 6:3, 4:6. 18 лютага яна паднялася на 6 месца ў свеце ў рэйтынгу WTA. Элина згуляла на турніры ў Дубаі, дзе абараняла мінулагодні тытул, але гэтым разам дайшла да паўфіналу, у якім прайграла Беліндзе Бенчыч — 2:6, 6:3, 6:7(3). У сакавіку на прэстыжным турніры ў Індыян-Уэлсе яна дайшла да паўфіналу, дзе прайграла будучай чэмпіёнцы Б’янцы Андрэеску ў трох сэтах.

Пасля паражэння ў першым для сябе матчы турніру ў Маямі Світоліна зрабіла перапынак у выступленнях да мая і вярнулася на корт на турніры ў Мадрыдзе. У матчы першага раўнда Адкрытага чэмпіянату Францыі Эліна Світоліна выйграла ў Вінус Уільямс са ЗША з лікам 6:3, 6:3. У трэцім раўндзе яна пакінула турнір, прайграўшы з такім жа лікам іспанцы Гарбінье Мугурусе. На Уімблдане Світоліна ў першым раўндзе абыйграла Дар’ю Гаўрылаву (7:5, 6:0). У другім раўндзе яна прайшла расіянку Маргарыту Гаспаран. Далей у трэцім раўндзе перамагла грачанку Марыю Сакары, у чацвёртым харватку Петру Марціч, а ў 1/4 фіналу чэшку Караліну Мухаву. У першым у кар’еры паўфінале Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе Світоліна згуляла супраць Сімоны Халеп і прайграла ёй з лікам 1:6, 3:6.

У жніўні 2019 года на турнірах серыі Прэм’ер 5 у Таронта і ў Цынцынаці Світоліна прайграла ў чвэрцьфінале і трэцім раўндзе адпаведна. Абодва матчы яна прайграла Сафіі Кенін. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША Эліна дайшла, як і на Уімблдане, да паўфіналу. Яна на шляху перайграла Уітні Осігвэ, Вінус Уільямс, Даяну Ястрэмскую, Мэдысан Кіз і Яхану Конту. У 1/2 фіналу Світоліна прайграла амерыканцы Серэне Уільямс з лікам 3:6, 1:6[6]. Рэзультат у Нью-Ёрку дазволіў украінскай спартсменцы вярнуцца на трэцяе месца сусветнага рэйтынгу. Увосень на азіяцкіх Прэм’ер-турнірах ва Ухані і Пекіне(???). На Выніковы турнір Світоліна прыехала ў статусе мінулагадовай пераможцы. У сваёй групе яна выйграла ўсе тры матчы: у Плішкавай, Халеп і Кенін. У паўфінале яна прайшла Белінду Бенчыч і другі год запар згуляла ў фінале. Гэтым разам украінская тэнісістка не здолела выйграць тытул, саступіўшы Эшлі Барці — 4:6, 3:6. Выніковай пазіцыяй у рэйтынгу 2019 года стала шостае месца.

2020—2022 (вяртанне ў топ-5 і бронза на Алімпіядзе)[правіць | правіць зыходнік]

Світоліна на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі 2020 года

Сезон 2020 года Эліна пачала з паражэння ў першым раўндзе турніру ў Брысбене ад Даніэль Колінз са ЗША. Напрыканцы студзеня ў трэцім раўндзе Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі Світоліна не змагла перайграць іспанку Гарбінье Мугурусу. У лютым на турнірах у Дубаі і Досе яна прайграла ў стартавых матчах Джэніфер Брэдзі і Амандзе Анісімавай. 8 сакавіка Світоліна стала пераможцай турніру ў Мантэрэі. У фінале яна абыйграла Марыю Баўзкову з Чэхіі — 7:5, 4:6, 6:4.

17 ліпеня 2020 года Світоліна выйграла выставачны міні-турнір у Берліне. Стартаваўшы ў паўфінале, яна абыйграла Анастасію Севаставу 7:6, 6:3 (матч праходзіў на травяным корце), а ў фінале нанесла паражэнне Петры Квітавай 3:6, 6:1, 10-5 (гэты паядынак прайшоў на хардзе, паколькі праз дождж яго не ўдалося правесці на траве). У сярэдзіне верасня на Адкрытым чэмпіянаце Італіі дайшла да чвэрцьфіналу, дзе прайграла Маркеце Вандроўшавай (3:6, 0:6).

З меркаванняў бяспекі падчас пандэміі Світоліна прапусціла Адкрыты чэмпіянат ЗША і працягнула выступленні з верасня на турніры ў Рыме, дзе дайграла да чвэрцьфіналу. Затым, напрыканцы верасня, яна выйграла турнір у Страсбуры, адолеўшы ў фінале Алену Рыбакіну (6:4, 1:6, 6:2). У кастрычніку на Адкрытым чэмпіянаце Францыі Світоліна дайшла да чвэрцьфіналу, саступіўшы ў двух сэтах 131-ай ракетцы свету, аргенцінцы Надзе Падаросцы (2:6, 4:6).

Першы турнір 2021 года Світоліна згуляла ў студзені ў Абу-Дабі і выйшла ў чвэрцьфінал. Затым да чвэрцьфіналу яна дайшла таксама на турніры ў Мельбурне, дзе прайграла бельгійцы Мертэнс[7]. На Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі Світоліна ў чацвёртым раўндзе прайграла амерыканцы Джэсіцы Пегуле. У сакавіку на турніры WTA 1000 ў Маямі ёй удалося прайсці ў паўфінал.

Світоліна з бронзавым медалём на Летніх Алімпійскіх гульнях 2020 года ў Токіа

У грунтовай частцы сезона 2021 года найлепшымі рэзультатамі Світолінай сталі выхад у паўфінал у Штутгарце ў красавіку і ў чвэрцьфінал у Рыме ў маі. На Ралан Гарос яна прайграла ў трэцім раўндзе. На Уімблдане Эліна прайграла ўжо на стадыі другога раўнда. Улетку яна згуляла на Алімпійскіх гульнях, што праходзілі ў Токіа. Світоліна здолела заваяваць бронзавы медаль. Яна выйграла на Алімпійскім турніры чатыры матчы запар (у Лауры Зігемунд, Айлы Тамлянавіч, Марыі Сакары і Камілы Джорджы). За выхад у фінал яна змагалася з чэшкай Маркетай Вандроўшавай і прайграла з лікам 3:6, 1:6. У матчы за бронзавы медаль Світоліна здолела перайграць Алену Рыбакіну — 1:6, 7:6(5), 6:4. Гэты матч адзначыўся шматлікімі спробамі Алены Рыбакінай падаць на матч у другім сэце, але ўсе яны былі адбітыя Світолінай, якая прадэманстравала вынослівасць і дасведчанасць, хоць і была слабейшай за суперніцу. Таксама трэці сэт пачынаўся з лідзіравання Рыбакінай, аднак Світоліна здолела адыграць чатыры геймы запар. Напрыканцы жніўня Світоліна выйграла свой чарговы тытул. Яна стала чэмпіёнкай на турніры ў Чыкага, нанесшы паражэнне ў фінальным матчы францужанцы Алізэ Карнэ — 7:5, 6:4. На Адкрытым чэмпіянаце ЗША Світоліна выйграла чатыры матчы (у тым ліку ў Дар’і Касаткінай і Сімоны Халеп) і выйшла ў чвэрцьфінал, у якім прайграла фіналістцы таго турніру Лэйле Фернандэс.

Восенню 2021 года Світоліна выйшла ў чвэрцьфінал турніру ў Чыкага. На турніры ў Індыян-Уэлсе, які праходзіў у тым сезоне ў кастрычніку, яна выбыла на стадыі чацвёртага раўнда.

У 2022 годзе ў рэйтынгу WTA (Жаночай тэніснай асацыяцыі) Эліна Світолина заняла 37 месца і страціла званне першай ракеткі Украіны, яе апярэдзіла, заняўшы 35 месца, Ангеліна Калініна[8]. Гэта адбылося ў тым ліку і праз сыход у дэкрэт Эліны, якая на пачатку сезона знаходзілася на чацвёртым месяцы цяжарнасці.

Вяртанне Світолінай з дэкрэту было адзначана перамогай у тэнісным турніры ў Страсбуры 27 мая 2023 года над Ганнай Блінкавай. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі ў чэрвені Эліна дайшла да 1/4 фіналу, дзе саступіла Арыне Сабаленка ў двух сэтах з лікам 6:3, 6:4. На Уімблданскім турніры ў ліпені Эліна дабілася значнага поспеху, перамогшы спачатку ў трох сэтах беларуску Вікторыю Азаранка з лікам 2:6, 6:4, 7:6(9), а затым першую ракетку свету Ігу Свёнтак з лікам 7:5, 6:7(5), 6:2. У паўфінале Уімблдану Світоліна прайграла Маркеце Вандроўшавай з лікам 6:3, 6:3. У выніку Світоліна вярнулася ў топ-30, заняўшы 27-ю пазіцыю і зноў стаўшы першай ракеткай Украіны.

На Адкрытым чэмпіянаце ЗША Эліна дайшла да трэцяга раўнда, дзе саступіла трэцяй ракетцы свету Джэсіцы Пегуле ў трох сэтах 4:6, 6:4, 2:6[9].

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў[правіць | правіць зыходнік]

Год Адзіночны
рэйтынг 		Парны
рэйтынг
2022 236
2021 15 729
2020 5 628
2019 6 1 156
2018 4 1 035
2017 6 435
2016 14 236
2015 19 159
2014 29 132
2013 40 261
2012 156 485
2011 269 422
2010 498 443

Паводле звестак з афіцыйнага сайта WTA[10].

Выступленні на турнірах[правіць | правіць зыходнік]



Гісторыя выступленняў на турнірах[правіць | правіць зыходнік]

Станам на 18 кастрычніка 2021 года

Для таго, каб прадухіліць блытаніну і падвойванне ліку, інфармацыя ў гэтай табліцы карэктуецца толькі па сканчэнні ўдзелу там дадзенага гульца.


Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в г д е ё WTA website
  2. ↑ Монфис: теперь я буду болеть за свою девушку. //www.championat.com (5 верасня 2019). Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2019. Праверана 5 верасня 2019.
  3. ↑ Элина Свитолина квалифицировалась на Итоговый Турнир WTA в Сингапуре.(недаступная спасылка). www.tennisnews.com.ua. Архівавана з першакрыніцы 26 верасня 2017. Праверана 26 верасня 2017.
  4. ↑ "Свитолина разгромила Халеп и защитила титул в Риме". Sports.ru [руская]. Архівавана з арыгінала 2018-05-21. Праверана 2018-05-20.
  5. ↑ Украинка Элина Свитолина выиграла итоговый турнир WTA Архівавана 28 кастрычніка 2018., 28.10.2018
  6. ↑ Свитолина проиграла Уильямс в полуфинале US Open 2019. Архівавана з першакрыніцы 15 верасня 2019. Праверана 17 верасня 2019.
  7. ↑ Камбэк не удался. Свитолина во второй раз проиграла Мертенс в Мельбурне (руск.). Sport.ua. Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2021. Праверана 5 лютага 2021.
  8. ↑ Світоліну позбавили звання першої ракетки України // Unian.ua. — 2022.
  9. ↑ Світоліна вилетіла з US Open 2023, поступившись 3-й ракетці в трьох сетах (укр.). Спорт.ua. Праверана 3 верасня 2023.
  10. ↑ admin. Elina Svitolina (англ.). WTA Tennis (16 ліпеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2019. Праверана 26 лютага 2019.
  11. ↑ Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.
  12. ↑ Указ Президента України від 21 серпня 2020 року № 335/2020 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня незалежності України». Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2021. Праверана 24 жніўня 2020.
  13. ↑ Указ Президент України від 28 червня 2017 року № 168/2017 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України». Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2017. Праверана 28 чэрвеня 2017.
  14. ↑ Указ Президента України від 16 серпня 2021 № 361/2021 «Про відзначення державними нагородами України спортсменів — учасників літніх Олімпійських ігор та їх тренерів». Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2021. Праверана 17 жніўня 2021.
  15. ↑ Определены новые Почетные граждане города (руск.). Официальный сайт Харьковского городского совета, городского головы, исполнительного комитета. Архівавана з першакрыніцы 25 лістапада 2021. Праверана 25 лістапада 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

q: Эліна Світоліна ў Вікіцытатніку
commons: Эліна Світоліна на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Эліна_Міхайлаўна_Світоліна&oldid=4589948"