Лігурыйская рэспубліка

Лігурыйская рэспубліка
	Гістарычная дзяржава
Лігурыйская рэспубліка
	Repubblica Ligure
Герб	Сцяг Генуі
< > 1797 — 1805 ;
Сталіца	Генуя
Мова(ы)	італьянская
Афіцыйная мова	італьянская мова
Плошча	5 500 км² (1797);
Насельніцтва	600 000 чал. (1797);
Гісторыя
• 14 чэрвеня 1797	адукацыя
• Чэрвень 1805	Анексавана Францыяй
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лігурыйская рэспубліка (італ.: Repubblica Ligure) — дзяржаўнае ўтварэнне часоў Напалеона.

Рэспубліка ўзнікла на аснове колішняй Генуэзскай рэспублікі. У 1797 годзе Напалеон пераўтварыў саслабелую Генуэзскую рэспубліку ў французскі пратэктарат пад назвай Лігурыйская рэспубліка.

Суверэнам Лігурыйскай Рэспублікі з'яўлялася супольнасць лігурыйскіх грамадзян. Заканадаўчым органам Лігурыйскай Рэспублікі з'яўляўся Заканадаўчы Корпус, які складаўся з двух саветаў — Савета Сіньёраў і Савета Шасцідзесяці. Выканаўчым органам Лігурыйскай Рэспублікі была Дырэкторыя, якая складалася з пяці членаў.

У 1805 годзе рэспубліка была далучана да Францыі ў якасці дэпартамента. Акрамя сучаснага рэгіёна Лігурыя, тэрыторыя рэспублікі ўключала востраў Капрая-Ізола (сёння — рэгіён Таскана) і частку сучаснага П’емонта. На тэрыторыі Лігурыйскай рэспублікі пражывала каля 600 тыс. жыхароў, з іх каля 90 тыс. у самой Генуі.

Пасля падзення Напалеона, Лігурыйская рэспубліка была адноўлена і праіснавала з 28 красавіка да 28 ліпеня 1814 года (пасля Ста дзён), пасля чаго стала часткай Сардзінскага каралеўства. 3 студзеня 1815 года тэрыторыя была афіцыйна далучана да Сардзініі.

На працягу свайго існавання, Лігурыйская рэспубліка афіцыйна выкарыстоўвала сімвалы Генуэзскай рэспублікі.