Індуліс Эмсіс
Індуліс Эмсіс | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
лат.: Indulis Emsis | |||||||
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Эйнарс Рэпшэ | ||||||
Пераемнік | Айгарс Калвітыс | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
2 студзеня 1952[1] (73 гады) |
||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Узнагароды | |||||||
![]() |
Індуліс Эмсіс (лат.: Indulis Emsis; нар. 2 студзеня 1952 года, Салацгрыва) — латвійскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Латвіі ў 2004 годзе.
Па адукацыі біёлаг, у 1975 годзе скончыў Латвійскі ўніверсітэт у Рызе. У 1986 годзе атрымаў ступень кандыдата біялагічных навук, а ў 1993 годзе — доктара біялагічных навук. Спачатку працаваў выкладчыкам, потым загадчыкам лабараторыі ў навукова-даследчым інстытуце. У 1989–1990 гадах быў намеснікам старшыні Камітэта аховы навакольнага асяроддзя Латвійскай ССР.
У 1990 годзе быў адным з сузаснавальнікаў Латвійскай партыі зялёных. У 1990 годзе на свабодных выбарах ад Латвійскага народнага фронту быў абраны дэпутатам Вярхоўнага Савета Латвійскай ССР, у якім засядаў да 1993 года. Са жніўня 1993 года па лістапад 1998 года быў міністрам аховы навакольнага асяроддзя ва ўрадах Валдыса Біркаўса, Марыса Гайліса, Андрыса Шкелэ і Гунтарса Крастса. У 1995 годзе стаў дэпутатам Сейму Латвіі 6-га склікання, кадэнцыя якога скончылася ў 1998 годзе.
Пасля сыходу з урада і парламента стаў, між іншым, старшынёй кансалтынгавай кампаніі. У 2001 годзе ён быў абраны саветнікам у Рызе, а ў 2002 годзе быў пераабраны ў Сейм, на гэты раз паспяхова падаўшы заяўку на пераабранне ў 2006 годзе. Тым часам ён быў адным з трох сустаршыняў сваёй партыі. 9 сакавіка 2004 года ён змяніў Эйнарса Рэпшэ на пасадзе прэм'ер-міністра Латвіі, стаўшы першым прэм'ер-міністрам у свеце з групы "зялёнага" руху. Кабмін пад яго кіраўніцтвам не атрымаў вотуму даверу ў кастрычніку 2004 года падчас бюджэтных дэбатаў. 2 снежня 2004 года Айгарс Калвітыс заняў пасаду прэм'ер-міністра замест яго.
Пасля выбараў у 9-ы Сейм у 2006 годзе на некалькі месяцаў стаў яго старшынёй. У 2007 годзе ён адышоў ад палітычнай дзейнасці, вярнуўшыся ў сферу кансалтынгу. У 2009 годзе таксама стаў выкладчыкам Латвійскага ўніверсітэта.
Зноскі
- ↑ Indulis Emsis // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.