Італьянская Лівія

калонія Італіі
Італьянская Лівія
італ.: Libia Italiana
Герб Сцяг
1934 — 1943
Сталіца	Трыпалі
Мова(ы)	італьянская мова
Афіцыйная мова	італьянская мова
Рэлігія	Каталіцкая Царква, іслам, копцкая праваслаўная царква і іўдаізм
Грашовая адзінка	Italian lira[d]
Плошча	1 759 541 км²
Насельніцтва	893 774 чал. (1939)
Форма кіравання	калонія
Пераемнасць
< Асманская Лівія
Каралеўства Лівія >
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Італья́нская Лі́вія (італ.: Libia italiana) — каланіяльныя ўладанні Італьянскага каралеўства на поўначы Афрыкі. На поўдні Італьянская Лівія межавала з французскімі Чадам і Нігерам, брытанскім Суданам. На захадзе з французскім Алжырам, на ўсходзе з Егіптам.

Гісторыя

Італьянская Лівія была сфарміравана з калоній Кірэнаіка і Трыпалітанія, якія былі захоплены Італіяй у Асманскай імперыі ў 1912 годзе пасля перамогі ў Італа-турэцкай вайне (Турцыя толькі ў 1934 годзе прызнала суверэнітэт Італіі над тэрыторыяй Лівіі). Кірэнаіка, Трыпалітанія і Фецан былі аб'яднаны ў 1934 годзе. Калонія пашырылася пасля тэрытарыяльнай саступкі з боку Судана (брытанскай калоніі) і Егіпта. У 1935 годзе было падпісана дамова Мусаліні-Лаваля ў выніку якой Італія атрымала паласу Аўзу. У 1943 годзе італьянцы вымушаны былі пакінуць сваю калонію пасля паражэння ад англа-амерыканскіх войскаў у Паўночнаафрыканскай кампаніі.