Небытаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Радок 67: | Радок 67: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі і Міхала Лозкаў<ref>Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234</ref>. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў<ref>НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144</ref>. |
Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі і Міхала Лозкаў<ref>Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234</ref>. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі старосце князю Дамініку Яну Шуйскаму 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў<ref>НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144</ref>. |
||
На 1795 год Небытаў у складзе Загальскага староства належаў “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але быў у арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука<ref>Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72</ref> |
|||
Да [[1 снежня]] [[2009]] года вёска ўваходзіла ў склад [[Казялужскі сельсавет|Казялужскага сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/pdf/2009-309/2009-309(003-022).pdf «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290]{{Ref-ru}}</ref>. |
Да [[1 снежня]] [[2009]] года вёска ўваходзіла ў склад [[Казялужскі сельсавет|Казялужскага сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/pdf/2009-309/2009-309(003-022).pdf «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290]{{Ref-ru}}</ref>. |
Версія ад 17:00, 21 мая 2020
Вёска
Небытаў
|
Не́бытаў[1] (трансліт.: Niebytaŭ, руск.: Небытов) — вёска ў Хойніцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Судкоўскага сельсавета.
Гісторыя
Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі і Міхала Лозкаў[2]. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі старосце князю Дамініку Яну Шуйскаму 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў[3].
На 1795 год Небытаў у складзе Загальскага староства належаў “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але быў у арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука[4]
Да 1 снежня 2009 года вёска ўваходзіла ў склад Казялужскага сельсавета[5].
Вядомыя ўраджэнцы і жыхары
- Ала Іванаўна Канапелька, беларуская паэтэса
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Не́бутаў
- ↑ Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234
- ↑ НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144
- ↑ Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72
- ↑ «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290 (руск.)
Спасылкі
- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Літаратура
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.2, кн.2. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2005. 520с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0330-6 ISBN 985-11-0302-0