Адольф Віндаус
| Адольф Ота Рэйнгальд Віндаус | ||||
|---|---|---|---|---|
| ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus | ||||
 | ||||
| Дата нараджэння | 25 снежня 1876[1][2][…] | |||
| Месца нараджэння | ||||
| Дата смерці | 9 чэрвеня 1959[1][2][…] (82 гады) | |||
| Месца смерці | ||||
| Месца пахавання | ||||
| Грамадзянства | ||||
| Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта | |||
| Навуковая сфера | арганічная хімія | |||
| Месца працы | Універсітэт Фрайбурга, Інсбрукскі ўніверсітэт імя Леапольда і Франца, Гётынгенскі ўніверсітэт | |||
| Альма-матар | ||||
| Навуковы кіраўнік | Heinrich Kiliani[d] | |||
| Вядомыя вучні | Адольф Бутэнант | |||
| Член у | ||||
| Узнагароды |
|
|||
 Адольф Ота Рэйнгальд Віндаус на Вікісховішчы | ||||
Адольф Ота Рэйнгольд Віндаус (ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus; 25 снежня 1876, Берлін — 9 чэрвеня 1959, Гётынген) — нямецкі біяхімік і хімік-арганік.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Вывучаў медыцыну і хімію ва ўніверсітэтах Берліна і Фрайбурга. Працаваў ва ўніверсітэтах:
- 1901—1913 Універсітэт Фрайбурга,
- 1913—1915 Інсбрукскі ўніверсітэт імя Леапольда і Франца, прафесар,
- 1915—1944 Гётынгенскі ўніверсітэт, прафесар і дырэктар.
Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
З 1901 года Віндаус займаўся даследаваннем стэрынаў. Адкрыў іх будову і ўтварэнне вітаміну D з эргастэрыну пад дзеяннем ультрафіялетавага апрамянення. Віндаус атрымаў шляхам сінтэзу гістамін, выявіў у складзе вітаміну B1 серу, вывучаў супрацьрахітычныя, а таксама хімічную будову калхіцыну, сардэчных гліказідаў, імідазолу і іншых прыродных біялагічна актыўных рэчываў.
Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]
Нобелеўская прэмія па хіміі (1928) за вывучэнне ўласцівасцей і будовы вітаміну D.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Adolf Otto Reinhold Windaus // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Adolf Windaus // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Adolf Otto Reinhold Windaus // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 4,0 4,1 (unspecified title) Праверана 8 ліпеня 2019.
- ↑ 5,0 5,1 (unspecified title) Праверана 10 ліпеня 2019.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адольф Віндаус
 Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 1926—1950 гадах | |
|---|---|
Тэадор Сведберг (1926) • Генрых Ота Віланд (1927) • Адольф Віндаус (1928) • Артур Гардэн / Ханс фон Эйлер-Хельпін (1929) • Ханс Фішэр (1930) • Карл Бош / Фрыдрых Бергіус (1931) • Ірвінг Ленгмюр (1932) • Гаральд Клейтан (1934) • Фрэдэрык Жаліё-Кюры / Ірэн Жаліё-Кюры (1935) • Петэр Дэбай (1936) • Уолтэр Хоўарс / Паўль Карэр (1937) • Рыхард Кун (1938) • Адольф Бутэнант / Леапольд Ружычка (1939) • Дзьёрдзь дэ Хевешы (1943) • Ота Ган (1944) • Артуры Віртанен (1945) • Джэймс Самнер / Джон Нортрап / Уэндэл Стэнлі (1946) • Роберт Робінсан (1947) • Арнэ Тыселіус (1948) • Уільям Джыёк (1949) • Ота Дзільс / Курт Альдэр (1950) | |
Поўны спіс | (1901—1925) | (1926—1950) | (1951—1975) | (1976—2000) | (2001—2025) | |
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся 25 снежня
- Нарадзіліся ў 1876 годзе
- Нарадзіліся ў Берліне
- Памерлі 9 чэрвеня
- Памерлі ў 1959 годзе
- Памерлі ў Гётынгене
- Пахаваныя на Гётынгенскіх гарадскіх могілках
- Выпускнікі Берлінскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Фрайбургскага ўніверсітэта
- Члены Леапальдзіны
- Члены Баварскай акадэміі навук
- Члены Гётынгенскай акадэміі навук
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта
- Узнагароджаныя Вялікім афіцэрскім крыжом ордэна За заслугі перад ФРГ
- Кавалеры ордэна Pour le Mérite
- Біяхімікі Германіі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі