Адольф Віндаус
| Адольф Ота Рэйнгальд Віндаус | ||||
| ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus | ||||
 |
||||
| Дата нараджэння | ||||
|---|---|---|---|---|
| Месца нараджэння | ||||
| Дата смерці | ||||
| Месца смерці | ||||
| Грамадзянства |
Германская імперыя, Веймарская рэспубліка, Трэці рэйх, ФРГ |
|||
| Навуковая сфера | ||||
| Месца працы |
Універсітэт Фрайбурга, Інсбрукскі ўніверсітэт імя Леапольда і Франца, Гётынгенскі ўніверсітэт |
|||
| Альма-матар | ||||
| Вядомыя вучні | ||||
| Узнагароды і прэміі |
|
|||
 Адольф Ота Рэйнгальд Віндаус на Вікісховішчы |
||||
Адольф Ота Рэйнгольд Віндаус (ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus; 25 снежня 1876, Берлін — 9 чэрвеня 1959, Гётынген) — нямецкі біяхімік і хімік-арганік.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Вывучаў медыцыну і хімію ва ўніверсітэтах Берліна і Фрайбурга. Працаваў ва ўніверсітэтах:
- 1901-1913 Універсітэт Фрайбурга,
- 1913-1915 Інсбрукскі ўніверсітэт імя Леапольда і Франца, прафесар,
- 1915-1944 Гётынгенскі ўніверсітэт, прафесар і дырэктар.
Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
З 1901 года Віндаус займаўся даследаваннем стэрынаў. Адкрыў іх будову і ўтварэнне вітаміну D з эргастэрыну пад дзеяннем ультрафіялетавага апрамянення. Віндаус атрымаў шляхам сінтэзу гістамін, выявіў у складзе вітаміну B1 серу, вывучаў супрацьрахітычныя, а таксама хімічную будову калхіцыну, сардэчных гліказідаў, імідазолу і іншых прыродных біялагічна актыўных рэчываў.
Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]
Нобелеўская прэмія па хіміі (1928) за вывучэнне ўласцівасцей і будовы вітаміну D.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адольф Віндаус
|
||||||||
- Асобы
- Постаці навукі
- Нарадзіліся 25 снежня
- Нарадзіліся ў 1876 годзе
- Нарадзіліся ў Берліне
- Памерлі 9 чэрвеня
- Памерлі ў 1959 годзе
- Памерлі ў Гётынгене
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта
- Узнагароджаныя Вялікім афіцэрскім крыжом ордэна За заслугі перад ФРГ
- Кавалеры ордэна Pour le Mérite
- Постаці нямецкай біяхіміі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі
