Ханс Фішэр

Ханс Фішэр
ням.: Hans Fischer
Дата нараджэння	27 ліпеня 1881(1881-07-27)
Месца нараджэння	Хёхст, Германія
Дата смерці	31 сакавіка 1945(1945-03-31) (63 гады)
Месца смерці	Мюнхен, Германія
Грамадзянства	Германская імперыя, Веймарская рэспубліка, Трэці рэйх
Род дзейнасці	хімік, біяхімік, internist, прафесар, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	арганічная хімія, біяхімія
Месца працы	Інсбрукскі ўніверсітэт Венскі ўніверсітэт Мюнхенскі тэхнічны ўніверсітэт
Альма-матар	Марбургскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Эміль Фішэр
Член у	Леапальдзіна[d] Пруская акадэмія навук Баварская акадэмія навук[d]
Узнагароды і прэміі	Нобелеўская прэмія па хіміі (1930)
Ханс Фішэр на Вікісховішчы

Ханс Фішэр (ням.: Hans Fischer, 27 ліпеня 1881, Хёхст — 31 сакавіка 1945, Мюнхен) — нямецкі хімік-арганік і біяхімік, доктар медыцыны (1908).

Біяграфія

Скончыў універсітэт у Марбургу ў 1904 годзе. Прафесар універсітэтаў у Інсбруку (з 1916) і Вене (з 1918) і Вышэйшай тэхнічнай школы Мюнхена (1921-45). Пакончыў жыццё самагубствам 31 сакавіка 1945 ў Мюнхене пасля таго, як яго інстытут і праца былі знішчаны ў выніку апошніх баёў Другой сусветнай вайны.

Асноўныя працы

Асноўныя працы па хіміі пірола і яго вытворных. У 1927 Фішэр ажыццявіў сінтэз парфірына, а затым сінтэзаваў рэчывы-фарбавальнікі крыві — гемін (1929) і жоўці — білірубін (1931). Паказаў, што гемаглабін крыві складаецца з бялку глабіна і комплекснага злучэння жалеза - геміна. У 1940 Фішэр усталяваў буддову хларафілаў а і b.

Нобелеўская прэмія

Нобелеўская прэмія па хіміі (1930) «за даследаванні па канструяванню геміна і хларафіла, асабліва за сінтэз геміна (пігмента крыві)».