Ота Паўль Герман Дзільс
| Ота Паўль Герман Дзільс | |
|---|---|
| ням.: Otto Diels | |
 | |
| Дата нараджэння | 23 студзеня 1876[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 7 сакавіка 1954[1][2][…] (78 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Герман Дзільс[d] |
| Род дзейнасці | хімік, вучоны, выкладчык універсітэта |
| Навуковая сфера | хімія |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | Герман Эміль Фішэр |
| Вядомыя вучні | Курт Альдэр |
| Член у | |
| Узнагароды | |
 Ота Паўль Герман Дзільс на Вікісховішчы | |
Ота Паўль Герман Дзільс (ням.: Otto Paul Herrmann Diels; 23 студзеня 1876, Гамбург — 7 сакавіка 1954, Кіль) — нямецкі хімік-арганік.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Сын вядомага нямецкага лінгвіста і даследчыка рэлігій Германа Аляксандра Дзільса. У 1899 годзе скончыў Берлінскі ўніверсітэт, дзе з 1906 года быў прафесарам; з 1916 года прафесар Кільскага ўніверсітэта.
Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
Дзільс прапанаваў у 1927 спосаб дэгідравання арганічных злучэнняў з дапамогай селену без змены іх вугляроднага шкілета; дэгідраваў халестэрын і іншыя стэрыны.
Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]
У 1928 годзе сумесна з К.Альдэрам адкрыў дыенавы сінтэз і атрымаў з дапамогай гэтага метаду вялікую колькасць арганічных злучэнняў розных класаў (Нобелеўская прэмія па хіміі, 1950, сумесна з К.Альдэрам).
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Otto Paul Hermann Diels // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Otto Diels // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Otto Paul Hermann Diels // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #116101474 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #116101474 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- ↑ (unspecified title) Праверана 3 ліпеня 2019.
 Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 1926—1950 гадах | |
|---|---|
Тэадор Сведберг (1926) • Генрых Ота Віланд (1927) • Адольф Віндаус (1928) • Артур Гардэн / Ханс фон Эйлер-Хельпін (1929) • Ханс Фішэр (1930) • Карл Бош / Фрыдрых Бергіус (1931) • Ірвінг Ленгмюр (1932) • Гаральд Клейтан (1934) • Фрэдэрык Жаліё-Кюры / Ірэн Жаліё-Кюры (1935) • Петэр Дэбай (1936) • Уолтэр Хоўарс / Паўль Карэр (1937) • Рыхард Кун (1938) • Адольф Бутэнант / Леапольд Ружычка (1939) • Дзьёрдзь дэ Хевешы (1943) • Ота Ган (1944) • Артуры Віртанен (1945) • Джэймс Самнер / Джон Нортрап / Уэндэл Стэнлі (1946) • Роберт Робінсан (1947) • Арнэ Тыселіус (1948) • Уільям Джыёк (1949) • Ота Дзільс / Курт Альдэр (1950) | |
Поўны спіс | (1901—1925) | (1926—1950) | (1951—1975) | (1976—2000) | (2001—2025) | |
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся 23 студзеня
- Нарадзіліся ў 1876 годзе
- Нарадзіліся ў Гамбургу
- Памерлі 7 сакавіка
- Памерлі ў 1954 годзе
- Памерлі ў Кілі
- Выкладчыкі Кільскага ўніверсітэта
- Выкладчыкі Берлінскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Берлінскага ўніверсітэта
- Члены Леапальдзіны
- Члены Баварскай акадэміі навук
- Камандоры ордэна За заслугі перад ФРГ
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта