Ота Паўль Герман Дзільс

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Ота Паўль Герман Дзільс

Ота Паўль Герман Дзільс (ням.: Otto Paul Herrmann Diels; 23 студзеня 1876, Гамбург — 7 сакавіка 1954, Кіль) — нямецкі хімік-арганік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын вядомага нямецкага лінгвіста і даследчыка рэлігій Германа Аляксандра Дзільса.У 1899 годзе скончыў Берлінскі ўніверсітэт, дзе з 1906 года быў прафесарам; з 1916 года прафесар Кільскага ўніверсітэта.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Дзільс прапанаваў у 1927 спосаб дэгідравання арганічных злучэнняў з дапамогай селену без змены іх вугляроднага шкілета; дэгідраваў халестэрын і іншыя стэрыны.

Нобелеўская прэмія[правіць | правіць зыходнік]

У 1928 годзе сумесна з К.Альдэрам адкрыў дыенавы сінтэз і атрымаў з дапамогай гэтага метаду вялікую колькасць арганічных злучэнняў розных класаў (Нобелеўская прэмія па хіміі, 1950, сумесна з К.Альдэрам).

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі ў 1926—1950 гадах

Тэадор Сведберг (1926) • Генрых Ота Віланд (1927) • Адольф Віндаус (1928) • Артур Гардэн / Ханс фон Эйлер-Хельпін (1929) • Ханс Фішэр (1930) • Карл Бош / Фрыдрых Бергіус (1931) • Ірвінг Ленгмюр (1932) • Гаральд Клейтан (1934) • Фрэдэрык Жаліё-Кюры / Ірэн Жаліё-Кюры (1935) • Петэр Дэбай (1936) • Уолтэр Хоўарс / Паўль Карэр (1937) • Рыхард Кун (1938) • Адольф Бутэнант / Леапольд Ружычка (1939) • Дзьёрдзь дэ Хевешы (1943) • Ота Ган (1944) • Артуры Віртанен (1945) • Джэймс Самнер / Джон Нортрап / Уэндэл Стэнлі (1946) • Роберт Робінсан (1947) • Арнэ Тыселіус (1948) • Уільям Джыёк (1949) • Ота Дзільс / Курт Альдэр (1950)

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ота_Паўль_Герман_Дзільс&oldid=1938933"