Ірвінг Ленгмюр

Ірвінг Ленгмюр
Irving Langmuir
Дата нараджэння	31 студзеня 1881(1881-01-31)
Месца нараджэння	Бруклін, Нью-Ёрк, ЗША
Дата смерці	16 жніўня 1957(1957-08-16) (76 гадоў)
Месца смерці	Вудс-Хол, Масачусетс, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	фізік, хімік, навуковы работнік, метэаролаг
Навуковая сфера	Калоідная хімія
Месца працы	General Electric
Альма-матар	Інстытут Прата Гётынгенскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Вальтэр Герман Нернст
Вядомы як	Стваральнік ізатэрмы адсорбцыі Ленгмюра і буйны даследчык у фізіка-хіміі паверхневым з'явам
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША Леапальдзіна[d] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі Амерыканскае фізічнае таварыства[d]
Узнагароды і прэміі	Нобелеўская прэмія па хіміі (1932)
Ірвінг Ленгмюр на Вікісховішчы

Ірвінг ЛЕНГМЮР (Irving Langmuir; 31 студзеня 1881, Нью-Ёрк, ЗША — 16 жніўня 1957) — амерыканскі фізік і фізікахімік. Член Нацыянальнай АН ЗША (1918).

Скончыў Калумбійскі ўніверсітэт (1903), Гётынгенскі ўніверсітэт (1906). 3 1909 у лабараторыі кампаніі «Джэнерал электрык» (у 1932 — 50 дырэктар).

Навуковыя працы па вывучэнні тэрмічных эфектаў у газах, тэрмаіоннай эмісіі, хімічных рэакцый пры высокіх тэмпературах і нізкім ціску, паверхневых з'яў (адсорбцыя, монамалекулярныя слаі і інш.). Атрымаў малекулярны вадарод і распрацаваў працэс зваркі металаў у яго полымі (1911). Прапанаваў формулу для шчыльнасці эмісійнага току (1913; формула Ленгмюра), ураўненне ізатэрмы адсорбцыі (ізатэрма Ленгмюра).

Нобелеўская прэмія па хіміі 1932.

Літаратура

• Ленгмюр // БЭ ў 18 т. Т. 9. Мн., 1999.