Перайсці да зместу

Андрэй Аляксандравіч Гарбуноў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Андрэй Гарбуноў)
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гарбуноў.
Футбол
Андрэй Гарбуноў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Андрэй Аляксандравіч Гарбуноў
Нарадзіўся 29 мая 1983(1983-05-29)[1][2] (41 год)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 190 см
Вага 83 кг
Пазіцыя брамнік
Клубная кар’ера[* 1]
2000—2007 Беларусь Дняпро (Магілёў) 67 (-91)
2000 →  Беларусь Вейна-Дняпро 3 (-4)
2001 →  Беларусь Спартак-ВАР-Дняпро (Шклоў) 16 (-15)
2008—2011 Беларусь Дынама (Мінск) 61 (-54)
2011 Беларусь Нёман (Гродна) 9 (-13)
2012—2013 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 57 (-38)
2014—2017 Грэцыя Атрамітас (Афіны) 76 (-76)
2018 Беларусь Дынама (Мінск) 28 (-14)
2019 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 6 (-7)
Нацыянальная зборная[* 2]
2015—2019 Беларусь Беларусь 19 (-22)
Трэнерская кар’ера
2021—2022 Беларусь Іслач (Мінскі раён) трэнер
2023 Беларусь Арсенал (Дзяржынск) трэнер
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 19 ліпеня 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 29 сакавіка 2019

Андрэй Гарбуноў (нар. 29 мая 1983, Магілёў) — беларускі футбаліст (брамнік) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2015—2019).

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец магілёўскага «Дняпро-Трансмаша», знаходзіўся ў сістэме клуба да 2008 года, калі перайшоў у мінскае «Дынама». Стаў асноўным брамнікам мінскага клуба, гуляў з ім у Лізе Еўропы. У чэрвені 2011 года пакінуў клуб у сувязі са сканчэннем кантракта і ў хуткім часе апынуўся ў гродзенскім «Нёмане».

БАТЭ

[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2012 года перайшоў у барысаўскі БАТЭ[3]. Дзякуючы добрай гульні амаль адразу стаў асноўным галкіперам клуба, здолеўшы выбіць са складу іграка нацыянальнай зборнай Аляксандра Гутара. Усяго праз некалькі месяцаў знаходжання ў стане клуба падоўжыў кантракт да 2015 года[4]. Паводле вынікаў сезона 2012 быў абраны найлепшым іграком барысаўскага клуба за бягучы год, апярэдзіўшы на 2 пункты паўабаронцу Рэнана Брэсана[5]. Акрамя таго, Гарбуноў стаў і найлепшым брамнікам чэмпіянату[6].

У сезоне 2013 працягваў быць асноўным галкіперам БАТЭ. Але, барысаўскі клуб пакінуў Аляксандр Гутар, з-за чаго значна знізілася канкурэнцыя на пазіцыі брамніка. У выніку Гарбуноў ужо не дэманстраваў такі футбол, як у папярэднім сезоне.

У студзені 2014 года склад барысаўскага клуба папоўніў брамнік нацыянальнай зборнай Беларусі Сяргей Чэрнік, пасля чаго галоўны трэнер БАТЭ Аляксандр Ермаковіч заявіў, что не бачыць Гарбунова ў складзе каманды[7]. Некаторы час Андрэй падтрымліваў форму ў дубліруючым складзе БАТЭ[8]. У сакавіку 2014 года, пасля пачатку футбольнага сезона, Гарбуноў ужо не з’яўляўся ў камандзе, і 1 красавіка 2014 года кантракт з БАТЭ быў разарваны[9].

«Атрамітас»

[правіць | правіць зыходнік]

У першай палове 2014 года заставаўся без клуба. У ліпені 2014 года падпісаў кантракт з грэчаскім «Атрамітасам»[10]. Спачатку быў другім брамнікам клуба, а ў лістападзе 2014 года здолеў замацавацца ў стартавым складзе. Выдатна праявіў сябе ў сезоне 2014/15, калі правёў 12 «сухіх» матчаў у чэмпіянаце і дапамог «Атрамітасу» трапіць у Лігу Еўропы.

6 жніўня 2015 года, захаваўшы ў недатыкальнасці браму ў матчы Лігі Еўропы супраць шведскага АІКа (1:0), дасягнуў адзнакі ў 100 «сухіх» матчаў на вышэйшым узроўні і тым самым уступіў у беларускі клуб «сухіх» брамнікаў[11].

У пачатку 2016 года страціў месца ў аснове і да канца сезона не з’яўляўся на полі. «Атрамітас» прапанаваў падоўжыць кантракт, але Андрэй разглядаў іншыя варыянты працягу кар’еры[12]. 27 чэрвеня футбаліст усё ж вырашыў застацца ў «Атрамітасе», адначасова змяніўшы нумар з 30 на 35[13]. У сезоне 2016/17 быў трывалым асноўным брамнікам «Атрамітаса». У маі 2017 года стала вядома аб сыходзе Гарбунова з каманды[14].

«Дынама» Мінск

[правіць | правіць зыходнік]

У другой палове 2017 года заставаўся без клуба, гуляў за каманду БАТЭ па пляжным футболе. У студзені 2018 года падпісаў кантракт з мінскім «Дынама»[15]. Замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка каманды, выцесніўшы Сяргея Ігнатовіча. Па выніках сезона 2018 быў прызнаны найлепшым брамнікам чэмпіянату Беларусі.

У студзені 2019 года стала вядома, што Гарбуноў пакідае «Дынама» па заканчэнні кантракта[16].

«Тарпеда-БелАЗ»

[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2019 года падпісаў двухгадовы кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»[17]. У жодзінскай камандзе прайграў канкурэнцыю Уладзіміру Бушме, у выніку з’яўляўся на полі эпізадычна, а з верасня з-за траўмы выбыў да канца сезона.

У пачатку 2020 года заставаўся па-за складам каманды, не прымаў удзелу ў таварыскіх матчах. У сакавіку 2020 года кантракт з «Тарпеда-БелАЗ» быў разарваны[18].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У сакавіку 2015 года быў упершыню выкліканы ў нацыянальную зборную Беларусі[19]. Дэбютаваў у зборнай 30 сакавіка 2015, правёўшы першы тайм у таварыскім матчы супраць Габона[20].

Трэнерская кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2021 года стала вядома, што Гарбуноў завяршыў кар’еру[21], а ў лютым увайшоў у трэнерскі штаб «Іслачы»[22]. Працаваў у клубе да снежня 2022 года[23].

У студзені 2023 года стаў трэнерам у дзяржынскім «Арсенале». У ліпені 2023 года разам з усім трэнерскім штабам пакінуў клуб[24].

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Andrey Gorbunov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Andrey Harbunow // FBref.com
  3. ↑ Андрей Горбунов стал игроком БАТЭ (руск.) «Прессбол», 13 студзеня 2012
  4. ↑ Андрей Горбунов: «Всегда мечтал играть за московский ЦСКА»(недаступная спасылка)
  5. ↑ БАТЭ определил Горбунова лучшим игроком сезона(недаступная спасылка)
  6. ↑ Андрей Горбунов: «Удивлен, что Сулимы не было в списке претендентов на награду»(недаступная спасылка)
  7. ↑ Футбол. БАТЭ решил расстаться с Михаилом Сиваковым и Андреем Горбуновым
  8. ↑ Горбунов и Сиваков продолжают тренировки с дублем БАТЭ
  9. ↑ БАТЭ расстался с Горбуновым
  10. ↑ Андрей Горбунов подписал контракт с "Атромитосом"
  11. ↑ Андрей Горбунов сыграл 100 "сухих" матчей на высшем уровне
  12. ↑ У Андрея Горбунова есть несколько вариантов продолжения карьеры
  13. ↑ Андрей Горбунов продлил контракт с "Атромитосом" и сменил игровой номер
  14. ↑ "Атромитос" попрощался с Андреем Горбуновым
  15. ↑ Андрей Горбунов стал игроком минского "Динамо"
  16. ↑ Горбунов покинул минское "Динамо"
  17. ↑ "Торпедо-БелАЗ" объявило о подписании Горбунова
  18. ↑ Горбунов покинул "Торпедо-БелАЗ", По и Бондаренко на правах аренды перешли в "Смолевичи"
  19. ↑ Андрей Горбунов, Иван Маевский и еще 21 игрок вызваны в сборную Беларуси на матчи с Македонией и Габоном
  20. ↑ Беларусь - Габон. Горбунов, Януш и Макась дебютируют в национальной сборной
  21. ↑ Футбол. Голкипер Андрей Горбунов завершил карьеру Архівавана 23 студзеня 2021.
  22. ↑ Андрей Горбунов вошел в тренерский штаб "Ислочи"
  23. ↑ Горбунов, Павлюкович и Шагойко больше не будут работать в тренерском штабе "Ислочи" (руск.). football.by (15 снежня 2022). Праверана 16 снежня 2022.
  24. ↑ Сергей Павлюкович и его помощники покидают "Арсенал". Команда лидирует в первой лиге (руск.). football.by (14 ліпеня 2023). Праверана 19 ліпеня 2023.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Андрэй_Аляксандравіч_Гарбуноў&oldid=4847425"