Віленская вобласць
| Віленская вобласць | |
|---|---|
| Vilniaus sritis | |
| Краіна |
 СССР |
| Статус | вобласць |
| Уваходзіць у | Літоўскую ССР |
| Адміністрацыйны цэнтр | Вільня |
| Дата ўтварэння | 1950—1953 |
| Дата скасавання | 28 мая 1953[1] |
| Плошча |
|
Віленская вобласць — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Літоўскай ССР, якая існавала ў 1950—1953 гадах. Адміністрацыйны цэнтр — горад Вільня.
Віленская вобласць (разам з трыма іншымі абласцямі рэспублікі) была ўтворана 20 чэрвеня 1950 года ў ходзе эксперыменту па ўвядзенні абласнога дзялення ўнутры саюзных рэспублік Прыбалтыкі. Віленская вобласць размяшчалася ва ўсходняй і паўднёва-ўсходняй частках Літвы. Праз тры гады эксперымент быў прызнаны няўдалым, і вобласць скасавалі (Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 28 мая 1953 года).
Вобласць была падзелена на 24 раёны:
- Анікшчэйскі
- Варэнскі
- Віевіскі
- Віленскі
- Даўгайскі
- Друскінінкайскі
- Дукштаскі
- Дусятаскі
- Зарасайскі
- Ігналінскі
- Каварскаскі
- Малетайскі
- Наўёйска-Вільняўскі
- Нямянчынеўскі
- Пабрадзеўскі
- Смелейскі
- Тракайскі
- Укмяргскі
- Уцянскі
- Шальчынінкайскі
- Швянчонелейскі
- Швянчонскі
- Шырвінтаскі
- Эйшышкескі