Перайсці да зместу

Людміла Іванаўна Златава

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Людміла Іванаўна Златава
Дата нараджэння 22 лістапада 1937(1937-11-22)
Месца нараджэння
Дата смерці 2023
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія оперная спявачка
Тэатр
Узнагароды
Народны артыст Беларускай ССР Заслужаны артыст Беларускай ССР

Людміла Іванаўна Златава (22 лістапада 1937, Чыта — 2023[1]) — беларуская спявачка (лірыка-каларатурнае сапрана). Народная артыстка БССР (1980)[2].

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля заканчэння Маскоўскай кансерваторыі ў 1962 годзе, у 1962—1991[3] гадах салістка Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР. У 1991—1993 гадах — дырэктар опернай трупы тэатра[4].

Творчасць

[правіць | правіць зыходнік]

Свабодна валодае лёгкім, рухомым голасам, арганічна ўжываецца ў характары сваіх гераінь[2].

Выканала ролі Марфачкі («Алеся» Я. Цікоцкага)[5], Ірыны, Маці («Калючая ружа» і «Зорка Венера» Ю. Семянякі), Ганначкі («Брэсцкая крэпасць» К. Малчанава  (руск.) (бел.). Сярод партый класічнага рэпертуара: Марфа, Шамаханская царыца («Царская нявеста  (руск.) (бел.» і «Залаты пеўнік  (руск.) (бел.» М. Рымскага-Корсакава), Цэрліна («Дон Жуан» В. А. Моцарта), Разіна («Севільскі цырульнік» Д. Расіні), Нарына («Дон Паскуале  (руск.) (бел.» Г. Даніцэці), Джыльда, Віялета («Рыгалета» і «Травіята» Д. Вердзі), Мімі і Мюзета («Багема  (руск.) (бел.» Д. Пучыні), Маргарыта («Фаўст  (руск.) (бел.» Ш. Гуно), Мікаэла, Лейла («Кармэн» і «Шукальнікі жэмчугу  (руск.) (бел.» Ж. Бізэ)[2].

Выступала ў канцэртах. Гастралявала ў ВНР, ГДР, ПНР, ЧССР, у Францыі і Егіпце[2].

Зноскі

  1. ↑ На 86-м году жизни скончалась народная артистка Беларуси Людмила Златова (руск.). СБ. Беларусь сегодня (18 мая 2023). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2023. Праверана 27 кастрычніка 2024.
  2. ↑ а б в г Златова Людмила Ивановна // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 246. — 737 с.
  3. ↑ Беларусь 1995.
  4. ↑ Златава Людміла Іванаўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
  5. ↑ Златова Л. И.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Златава Людміла Іванаўна // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 335. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Златава Людміла Іванаўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 72. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
  • Златова Людмила Ивановна // Музыкальная энциклопедия. / Под ред. Ю. В. Келдыша. — М.: Советская энциклопедия, Советский композитор, 1973—1982. (руск.)

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Людміла_Іванаўна_Златава&oldid=4953415"