Лінкальнс-Ін-Філдс

Лінкальнс-Ін-Філдс
Студэнты каледжаў Блумсберы на Лінкальнс-Ін-Філдс
Асноўная інфармацыя
Тып	плошча і парк
Плошча	3,18 га
Размяшчэнне
51°30′57″ пн. ш. 0°07′00″ з. д.
Лінкальнс-Ін-Філдс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лінкальнс-Ін-Філдс (Lincoln’s Inn Fields) — плошча-парк на мяжы лонданскіх акруг Вэстмінстэр і Кэмдэн, на поўдзень ад Холбарна, самая вялікая плошча ў Лондане. Яе ўзнікненне злучаюць з горадабудаўнічай дзейнасцю Ініга Джонса напачатку XVII стагоддзя, а сваю назву яна бярэ ад бліжэйшай адвакацкай палаты Лінкальнс-Ін (гл. судовыя іны).

Найбольш выдатныя будынкі на Лінкальнс-Ін-Філдс — дом-музей Джона Соўна, Ліндсі-хаус (меркавана, адно з месцаў дзеяння дзікенсаўскага «Халоднага дому») і геаргіянская рэзідэнцыя герцага Ньюкасла, Ньюкасл-хаус. Існуе меркаванне, што тутэйшы парк паслужыў правобразам Цэнтральнага парку ў Нью-Ёрку. Ён абсталяваны пляцоўкамі для гульні ў тэніс і нетбол.

Літаратура

• Chancellor, Edwin Beresford, The Romance of Lincoln’s Inn Fields, London: Richards, 1932 (2nd edition)
• Plantamura, Carol, ‘’The Opera Lover’s Guide to Europe’’, New York: Citadel Press, 1996. ISBN 0-8065-1842-1
• Lincoln’s Inn Fields Архівавана 19 верасня 2014., Old and New London: Volume 3 (1878), pp. 44-50
• Manzoor, Sarfraz. «How Muslim flashmobs can feed homeless people», The Guardian, September 22, 2008.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лінкальнс-Ін-Філдс