Перайсці да зместу

Міхаіл Міхайлавіч Жызнеўскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Міхаіл Жызнеўскі)
Міхаіл Міхайлавіч Жызнеўскі
Род дзейнасці журналіст
Дата нараджэння 26 студзеня 1988(1988-01-26)
Месца нараджэння
Дата смерці 22 студзеня 2014(2014-01-22) (25 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Міхаіл Пятровіч Жызнеўскі
Маці Ніна Васільеўна Жызнеўская
Партыя
Узнагароды і прэміі
Медаль Ордэна Пагоні Hero of Ukraine, Order of the Gold Star Ордэн Герояў Нябеснай Сотні
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхаі́л Жызне́ўскі (1988, Гомель — 2014, Кіеў) — кавалер ордэна Героя Нябеснай сотні, пазаштатны карэспандэнт украінскай газеты «Саборная Кіеўшчына» (укр.: Соборна Київщина), грамадзянін Беларусі. Раніцай 22 студзеня 2014 года ў бяззбройным стане быў забіты стрэлам паляўнічай кулі ў сэрца на вуліцы Грушэўскага ў Кіеве падчас Еўрамайдана. Герой Украіны.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Маленства правёў у вёсцы маці Сцяг Працы (Гомельскі раён). Год навучаўся ў ваенным класе сярэдняй школы № 15 Гомеля. Займаўся каратэ ў спартыўным комплексе. Наведваў царкву, дзе насіў харугву за святаром. Пасля 10-га класа паступіў у прафесійнае вучылішча на газаэлектразваршчыка. У рыцарскім клубе вучыўся вырабляць даспехі.

У 2005 г. 17-гадовым юнаком з’ехаў разам з клубным кіраўніком ва Украіну, дзе жыў у горадзе Біла Цэрква (Кіеўская вобласць)[2]. Браў удзел у казацкім грамадскім аб’яднанні «Украінская народная самаабарона» (УНСА), што ёсць падраздзяленнем партыі «Украінская нацыянальная асамблея» (УНА). Ва УНСА яго ведалі пад імем Аляксей і мянушкай «Локі»[3].

У снежні 2013 г. прыехаў з Білай Цэрквы ў Кіеў на заданне рэдакцыі газеты «Саборная Кіеўшчына» ў якасці няштатнага карэспандэнта[4].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • Герой Украіны з уручэннем ордэна «Залатая Зорка» (13 чэрвеня 2017, пасмяротна) — за асабістую мужнасць і гераічнае адстойванне прынцыпаў дэмакратыі, правоў і свабод чалавека, самаадданае служэнне ўкраінскаму народу, выяўленыя падчас Рэвалюцыі годнасці[5].
  • Ордэн Пагоні (24 лістапада 2022, пасмяротна)[6]

Ушанаванне памяці

[правіць | правіць зыходнік]

24 студзеня 2014 г. вершы, прысвечаныя Міхаілу Жызнеўскаму, напісалі Эдуард Акулін[7] і Алесь Кіркевіч[8], 29 студзеня — Міхась Скобла[9].

26 студзеня 2014 г. у кіеўскім Свята-Міхайлаўскім саборы УПЦ КП прайшло адпяванне, развітанне і жалобная працэсія з удзелам некалькіх тысяч украінцаў, у тым ліку лідараў апазіцыйных фракцый у Вярхоўным Савеце Украіны (Віталь Клічко, Алег Цягнібок і Арсеній Яцанюк). З прычыны жалобы на плошчы Незалежнасці адмянілі штонядзельнае Народнае веча.

  • Адпяванне ў кіеўскім Свята-Міхайлаўскім саборы
    Адпяванне ў кіеўскім Свята-Міхайлаўскім саборы
  • Адпяванне ў кіеўскім Свята-Міхайлаўскім саборы
    Адпяванне ў кіеўскім Свята-Міхайлаўскім саборы
  • Жалобная працэсія
    Жалобная працэсія
  • Жалобная працэсія
    Жалобная працэсія

Увечары 28 студзеня яго пахавалі ў в. Сцяг Працы (Гомельскі раён, Беларусь). Адпяванне правёў праваслаўны святар Леанід Акаловіч. Перад пахаваннем труну накрылі бела-чырвона-белым сцягам[10].

Мемарыял Міхаіла Жызнеўскі на вул. Грушэўскага ў Кіеве

26 лістапада 2014 г. у Кіеве на вуліцы Грушэўскага адкрылі помнік у гонар Міхаіла Жызнеўскага[11]. 27 лістапада прэзідэнт Украіны Пётр Парашэнка ўзгародзіў яго ордэнам Героя Нябеснай сотні, які асабіста перадаў яго бацькам падчас прыёму ў сваёй сталічнай рэзідэнцыі[12].

Імя і фотаздымак Міхаіла Жызнеўскага ўсталяваныя на помніку беларусам, якія загінулі за Украіну. Помнік знаходзіцца на Беларускай вуліцы ў Кіеве, адкрыты 28 сакавіка 2016 года.[13]

Водгукі

[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ https://web.archive.org/web/20140201232957/http://mvs.gov.ua/mvs/control/main/uk/publish/article/965163
  2. ↑ Алена Германовіч, Таццяна Каравянкова. Блізкія забітага ў Кіеве беларуса спрабуюць вырашыць праблему з дастаўкай яго на радзіму. БелаПАН (23 студзеня 2014). Праверана 31 студзеня 2014.(недаступная спасылка)
  3. ↑ Цела забітага на Майдане беларуса адправяць на радзіму ў нядзелю(недаступная спасылка). Радыё «Свабода» (24 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 24 студзеня 2016. Праверана 31 студзеня 2014.
  4. ↑ Міхаіл Жызнеўскі збіраў на барыкадах інфармацыю для газеты. Радыё «Свабода» (24 студзеня 2014). Праверана 31 студзеня 2014.(недаступная спасылка)
  5. ↑ Указ Президента України № 158/2017 Про присвоєння М.Жизневському звання Герой України
  6. ↑ Рада БНР абвяшчае пра абнаўленьне Статуту Ордэна Пагоні і заснаваньне Мэдаля Ордэну Пагоні
  7. ↑ Эдуард Акулін. Памяці Міхала Жызнеўскага(недаступная спасылка). Наша Ніва (24 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 6 лютага 2014.
  8. ↑ Алесь Кіркевіч. Выдатны верш, але не для цябе(недаступная спасылка). Наша Ніва (24 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 6 лютага 2014.
  9. ↑ Міхась Скобла. Якога колеру снег Міхася Жызнеўскага. Радыё «Свабода» (29 студзеня 2014). Праверана 6 лютага 2014.(недаступная спасылка)
  10. ↑ Алена Германовіч. Пад Гомелем адбылося пахаванне Міхаіла Жызнеўскага(недаступная спасылка). БелаПАН (28 студзеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 31 студзеня 2014.
  11. ↑ У Кіеве паставілі помнік беларусу Міхаілу Жызнеўскаму(недаступная спасылка). Белсат (26 лістапада 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2015. Праверана 9 лютага 2015.
  12. ↑ Пятро Парашэнка сустрэўся з бацькамі Міхаіла Жызнеўскага. Радыё «Свабода» (28 лістапада 2014). Праверана 9 лютага 2015.
  13. ↑ Мэмарыяльны знак беларусам, якія загінулі за Ўкраіну, адкрыты ў Кіеве. Радыё «Свабода» (28 сакавіка 2016)
  14. ↑ ЗЯНОН ПАЗЬНЯК: «НАШ БЕЛАРУСКІ ВОЛЬНЫ ДУХ» Архівавана 5 сакавіка 2016. // Беларускім добраахвотнікам — ваярам за вольную Украіну супраць расейскай агрэсіі

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
q: Міхаіл Міхайлавіч Жызнеўскі ў Вікіцытатніку
commons: Міхаіл Міхайлавіч Жызнеўскі на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міхаіл_Міхайлавіч_Жызнеўскі&oldid=4758559"