Таісія Іванаўна Доўнар

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Таісія Іванаўна Доўнар
Доўнар.jpg
Дата нараджэння 15 кастрычніка 1944(1944-10-15) (76 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці юрыст, выкладчык
Навуковая сфера юрыспрудэнцыя
Месца працы
Навуковая ступень доктар юрыдычных навук
Навуковае званне прафесар
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Я. Юхо
Узнагароды
медаль Францыска Скарыны
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Доўнар.

Таісія Іванаўна Доўнар (нар. 15 кастрычніка 1944, в. Шацк, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі юрыст; кандыдат юрыдычных навук (1986), доктар юрыдычных навук (1997), прафесар БДУ (1998)[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла Шацкую сярэднюю школу (1961), Мінскае медвучылішча № 1 (1964)[2], юрыдычны факультэт БДУ (1973)[1]. Працавала фельчарам-лабарантам Раваніцкай участковай бальніцы Чэрвеньскага раёна, фельчарам-лабарантам Мінскага медыцынскага інстытута павышэння кваліфікацыі. 3 1977[2] г. выкладчык БДУ. 3 1998[2] г. прафе­сар кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэта БДУ.

Аўтар звыш 140 прац, у т.л. звыш 20 работ вучэбна-метадычнага характару, 3 манаграфіі, падручнік (у суаўтарстве), курс лекцый, 8 вучэбных дапаможнікаў. Брала ўдзел у падрыхтоўцы шэрагу энцыклапедычных выданняў: «Юрыдычны энцыклапедычны слоўнік» (Мн., 1992), «Мысліцелі і асветнікі Беларусі» (Мн., 1995), «Статут Вялікага княства Літоўскага 1588» (Мн., 1989), «Энцыклапедыя гісторыі Беларусі». Т. 1-6 (Мн., 1993—2003).[1][2]

Навуковым кіраўніком быў доктар юрыдычных навук, прафесар Я. А. Юхо, пад кіраўніцтвам якога ў 1986 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму "Пераемнасць у канстытуцыйным будаўніцтве Беларускай ССР" у Ленінградскім дзяржаўным універсітэце, а ў 1997 годзе - доктарскую дысертацыю на тэму "Развіццё агульназемскага права Беларусі ў XV-XVI стагоддзях". Пад яе кіраўніцтвам было абаронена 6 кандыдацкіх дысертацый.[1]

Публікацыі Т. І. Доўнар ліквідуюць пэўны прабел у беларускай гісторыка-прававой навуцы.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Крымінальнае права Беларусі: Закон, злачынства, адказнасць. -- Мн., 1997 (у сааўт.).
  • Развіццё асноўных інстытутаў грамадзянскага і крымінальнага права Беларусі ў XV—XVI ст. -- Мн., 2000.
  • Дагаворы і граматы як крыніцы беларускага феадальнага права. -- Мн., 2000 (у сааўт.).
  • Канстытуцыйнае права Беларусі феадальнага перыяду (па Статутах Вялікага княства Літоўскага 1529, 1566, 1588 гг.). -- Мн., 2001.
  • Помнікі права Беларусі феадальнага перыяду. -- Мн., 2001.
  • Гісторыя канстытуцыйнага права Беларусі. -- Мн., 2001 (разам з Р. Васілевічам, І. Юхо).

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3  Юрыдычны факультэт. Гісторыя. Сучаснасць. Імёны / рэдсавет : С. А. Балашэнка (старш.) і інш. ; рэдкал. : С. А. Балашэнка (адк. рэд.), А. В. Шыдлоўскі (нам. адк. рэд.) [і інш.]. — Мінск : БДУ, 2015. — 263 с. : іл.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.law.bsu.by/users/?114

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • БЭ ў 18 т. Т. 18. Кн. І. Мн., 2004.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Таісія_Іванаўна_Доўнар&oldid=2742361"