Томас Мітчэл

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Томас Мітчэл
англ.: Thomas Mitchell
Дата нараджэння 11 ліпеня 1892(1892-07-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 17 снежня 1962(1962-12-17)[1][2][…] (70 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія сцэнарыст, драматург, характарны акцёр, тэлеакцёр, тэатральны акцёр, кінаакцёр, тэатральны рэжысёр
Кірунак вестэрн
Узнагароды
прэмія «Оскар» за найлепшую мужчынскую ролю другога плану

прэмія «Тоні» за лепшую мужчынскую ролю ў мюзікле[d] (1953)

зорка на галівудскай «Алеі славы»[d]

IMDb ID 0593775
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Томас Мітчэл (англ.: Thomas Mitchell, 11 ліпеня 1892 — 17 снежня 1962) — амерыканскі акцёр, драматург і сцэнарыст. За доўгую акцёрскую кар’еру Мітчэл сыграў Джэральда О’Хара (бацька Скарлет ў «Знесеных ветрам»), доктар Буна ў «Дыліжанс» Джона Форда, і дзядзькі Білі ў фільме «Гэта дзіўная жыццё». Мітчэл быў першым чалавекам, які атрымаў прэміі «Оскар», «Эмі» і «Тоні».

Уладальнік прэміі «Оскар» у 1940 годзе па лепшую мужчынскую ролю другога плана ў фільме «Дыліжанс».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Томас Мітчэл нарадзіўся ў сям’і ірландскіх імігрантаў, у горадзе Элізабэт, штат Нью-Джэрсі. Яго бацька і брат былі газетнымі рэпарцёрамі, і яго пляменнік, Джэймс П. Мітчэл, пазней быў сакратаром Дуайта Эйзенхаўэра, у часы яго міністэрства [1]. Таму Томас таксама стаў журналістам пасля заканчэння сярэдняй школы Святога Патрыка (Нью-Джэрсі). Неўзабаве, аднак, Мітчэл выявіў, што любіць пісаць гумарыстычныя тэатральныя сцэнкі значна больш, чым журналістыку. У 1927 г. Мітчэл далучыўся да клубу «The Lambs».

Акцёрская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Мітчэл стаў акцёрам у 1913 годзе, дэбютаваўшы ў тэатральнай кампаніі Чарльза Кобёрна. Аднак нават падчас гульні вядучых роляў на Брадвеі ў 1920-я гады Мітчэл будзе працягваць пісаць. Адна з п’ес яго ў сааўтарстве, «Маленькая аварыя», была ў канчатковым рахунку тройчы экранізавана Галівудам.

У 1923 годзе дэбютаваў у кіно ў невялікай ролі ў карціне «Шасціцыліндравы кахання».

Выдатную ролю ў кар’еры Мітчэла была роля Генры Барнарда ў фільме Фрэнка Капры «Страчаны гарызонт» (1937). Пасля гэтай ролі Томас Мітчэл стаў вельмі запатрабаваны ў Галівудзе. У тым жа годзе ён атрымаў намінацыю на прэмію Амерыканскай кінаакадэміі за ролю ў фільме Джона Форда «Ураган».

На працягу наступных некалькіх гадоў, Мітчэл з’явіўся ў многіх культавых фільмах. Толькі ў 1939 годзе ён зняўся ў пяці такіх фільмах, у прыватнасці «Дыліжанс», «Містэр Сміт адпраўляецца ў Вашынгтон», «Знесеныя ветрам». Хоць у тыя гады ён, верагодна, найбольш запомніўся па ролі бацькі Скарлет О’Хара ў «Знесеных ветрам», трыумфальнай для яго стала роля ў вестэрне Джона Форда «Дыліжанс» якая прынесла яму прэмію «Оскар» у намінацыі «Лепшы акцёр другога плана». У сваёй прамове ён пажартаваў: «Я не ведаў, што сыграў добра». На працягу 1940-х і 1950-х гадоў, Мітчэл сыграў шмат самых разнастайных роляў, лепш за ўсё вядомы гледачам сёння для як дзядзька Білі ў класічнай каляднай гісторыі Капры Гэта дзіўная жыццё (1946) з Джэймсам Сцюартам.

За свой уклад у кінаіндустрыю і тэлебачанне акцёр ганараваны двух зорак на Галівудскай алеі славы.

Смерць[правіць | правіць зыходнік]

Мітчэл памёр ва ўзросце семдзесят ад Peritoneal mesothelioma ў Бэвэрлі-Хілз, штат Каліфорнія.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. а б Thomas Mitchell (actor) // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.