Перайсці да зместу

Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Уладзімір Пяцігорац
Поўнае імя Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац
Нарадзіўся 12 красавіка 1990(1990-04-12)[1] (34 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 187 см
Вага 80 кг[2]
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб няма
Нумар 12
Клубная кар’ера[* 1]
2008—2011 Беларусь Партызан (Мінск) 43 (-70)
2012 Беларусь Гарадзея 12 (-11)
2013 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 1 (-3)
2014—2015 Беларусь Гарадзея 6 (-6)
2016—2018 Беларусь Тарпеда (Мінск) 37 (-45)
2019 Беларусь Белшына (Бабруйск) 14 (-9)
2020—2021 Беларусь Спадарожнік (Рэчыца) 25 (-26)
2021 Беларусь Арсенал (Дзяржынск) 12 (-4)
2022 Беларусь Дняпро (Магілёў) 7 (-19)
2023 Беларусь Мінск 5 (-5)
2024 Беларусь Паперпрам (Гомель) 3 (-5)
Нацыянальная зборная[* 2]
2010 Беларусь Беларусь (да 21) 3 (-1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 6 жніўня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на канец 2012

Уладзімір Пяцігорац (нар. 12 красавіка 1990, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаў кар’еру ў мінскім МТЗ-РІПА (пазней «Партызан»), спачатку гуляў за дубль, а ў сезоне 2010 стаў асноўным брамнікам. Пасля спынення існавання «Партызана» ў пачатку 2012 года перайшоў у «Гарадзею».

У студзені 2013 года падпісаў кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»[3]. У жодзінскім клубе стаў трэцім брамнікам. Свой адзіны матч у аснове правёў 7 ліпеня 2013 года супраць «Гомеля», у гэтым матчы прапусціў гол з чужой паловы поля ад Аляксандра Карніцкага.

У лютым 2014 года вярнуўся ў «Гарадзею»[4], дзе стаў другім брамнікам пасля Сімаса Скіндэрыса. У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй»[5]. У сезоне 2015 з’явіўся на полі толькі двойчы, абодва разы ў матчах Кубка Беларусі.

У лютым 2016 года праходзіў прагляд у гродзенскім «Нёмане» і «Лідзе», але беспаспяхова[6][7]. У выніку, папоўніў склад мінскага «Тарпеда»[8], дзе стаў асноўным брамнікам. У снежні 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў сталічны клуб[9], аднак у лютым 2018 года вярнуўся ў каманду і неўзабаве падпісаў новае пагадненне[10]. Сезон 2018 пачынаў у дублі тарпедаўцаў, пазней стаў рэзервовым брамнікам, на полі з’явіўся ў адным матчы.

У сакавіку 2019 года па ўзаемнай згодзе разарваў кантракт з «Тарпеда»[11] і неўзабаве далучыўся да бабруйскай «Белшыны»[12]. У складзе каманды чаргаваўся на полі з Сяргеем Туранком, дапамог бабруйчанам перамагчы ў Першай лізе. У студзені 2020 года стала вядома, што брамнік пакідае «Белшыну»[13].

У лютым 2020 года стаў іграком рэчыцкага «Спадарожніка»[14]. Стаў асноўным брамнікам каманды, разам з ёй выйшаў у Вышэйшую лігу. У лютым 2021 года падоўжыў кантракт са «Спадарожнікам»[15]. У першай палове 2021 года быў другім брамнікам «Спадарожніка» пасля Канстанціна Рудзянка.

У ліпені 2021 года перайшоў у дзяржынскі «Арсенал»[16]. У складзе каманды чаргаваўся з Данілам Сокалам, разам з «Арсеналам» трэці раз запар перамог у Першай лізе. У студзені 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб[17], пасля чаго некаторы час праходзіў прагляд у петрыкаўскім «Шахцёры». У лютым 2022 года пачаў трэніравацца з магілёўскім «Дняпром», з якім у сакавіку падпісаў кантракт[18]. Стаў другім брамнікам каманды, саступіўшы канкурэнцыю Уладзіміру Жураву. У лютым 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў магілёўскі клуб[19].

У сакавіку 2023 года стаў іграком «Мінска»[20]. У камандзе быў другім брамнікам пасля Аляксандра Нячаева. Пакінуў сталічны клуб у снежні 2023 года[21].

У лютым 2024 года далучыўся да гомельскага «Паперпрама»[22]. У ліпені 2024 года пакінуў клуб[23].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У 2010 годзе выступаў за моладзевую зборную Беларусі.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Vladimir Pyatigorets // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ https://www.pressball.by/footballstat/vladimir_pjatigorets/
  3. ↑ Голкипер Владимир Пятигорец подписал контракт с жодинским «Торпедо-БелАЗ» (руск.)(недаступная спасылка). sportpanorama.by.
  4. ↑ Лучший бомбардир первой лиги перешел в "Городею" (руск.). football.by (20 лютага 2014). Праверана 9 лютага 2024.
  5. ↑ Семеро футболистов продлили контракты с "Городеей" (руск.). football.by (20 студзеня 2015). Праверана 9 лютага 2024.
  6. ↑ Пятигорец покинул "Неман", на просмотр приехал голкипер могилевского "Днепра" (руск.). football.by (22 лютага 2016). Праверана 9 лютага 2024.
  7. ↑ Пятигорец и Ходенков на просмотре в "Лиде" (руск.). football.by (27 лютага 2016). Праверана 9 лютага 2024.
  8. ↑ Пятигорец, Алексиян, Шепетовский и Сапон стали игроками минского "Торпедо" (руск.). football.by (15 красавіка 2016). Праверана 9 лютага 2024.
  9. ↑ Пятигорец покинул минское "Торпедо" (руск.). football.by (30 снежня 2017). Праверана 9 лютага 2024.
  10. ↑ Пятигорец вернулся в минское "Торпедо" (руск.). football.by (26 лютага 2018). Праверана 9 лютага 2024.
  11. ↑ УЛАДЗIМIР ПЯЦIГОРАЦ ПАКIДАЕ МIНСКАЕ “ТАРПЕДА” (недаступная спасылка). Афіцыйны сайт мінскага «Тарпеда».
  12. ↑ Пятигорец перешел в «Белшину» (руск.). by.tribuna.com.
  13. ↑ Пятигорец покинул "Белшину" (руск.). football.by (14 студзеня 2020). Праверана 9 лютага 2024.
  14. ↑ Пятигорец пришел в "Спутник" (руск.). football.by (5 лютага 2020). Праверана 9 лютага 2024.
  15. ↑ "Спутник" подписал контракт с Пятигорцем (руск.). football.by (19 лютага 2021). Праверана 9 лютага 2024.
  16. ↑ Владимир Пятигорец - игрок дзержинского «Арсенала» (руск.). by.tribuna.com.
  17. ↑ Пятигорец и Васильев покинули "Арсенал" (руск.). football.by (20 студзеня 2022). Праверана 9 лютага 2024.
  18. ↑ Владимир Пятигорец - футболист Днепра (руск.). Афіцыйны сайт магілёўскага «Дняпра» (5 сакавіка 2022). Праверана 9 лютага 2024.
  19. ↑ Пятигорец расстался с "Днепром" (руск.). football.by (20 лютага 2023). Праверана 9 лютага 2024.
  20. ↑ Пятигорец перешел в "Минск" (руск.). football.by (15 сакавіка 2023). Праверана 9 лютага 2024.
  21. ↑ "Минск" объявил о расставании с Пятигорцем (руск.). football.by (30 снежня 2023). Праверана 9 лютага 2024.
  22. ↑ Вратарь "Минска" перешел в "Бумпром" (руск.). football.by (8 лютага 2024). Праверана 9 лютага 2024.
  23. ↑ Два игрока покинули "Бумпром" (руск.). football.by (18 ліпеня 2024). Праверана 6 жніўня 2024.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімір_Ігаравіч_Пяцігорац&oldid=4816625"