Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Футбол
Уладзімір Пяцігорац
Поўнае імя Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац
Нарадзіўся 12 красавіка 1990(1990-04-12)[1] (31 год)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Рост 187 см
Вага 80 кг
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Арсенал
Нумар 1
Клубная кар’ера[* 1]
2008—2011 Беларусь Партызан (Мінск) 43 (-70)
2012 Беларусь Гарадзея 12 (-11)
2013 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 1 (-3)
2014—2015 Беларусь Гарадзея 6 (-6)
2016—2018 Беларусь Тарпеда (Мінск) 37 (-45)
2019 Беларусь Белшына (Бабруйск) 14 (-9)
2020—2021 Беларусь Спадарожнік (Рэчыца) 25 (-26)
2021— Беларусь Арсенал (Дзяржынск)
Нацыянальная зборная[* 2]
2010 Беларусь Беларусь (да 21) 3 (-1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 15 ліпеня 2021.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на канец 2012

Уладзімір Пяцігорац (нар. 12 красавіка 1990, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік дзяржынскага «Арсенала».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаў кар’еру ў мінскім МТЗ-РІПА (пазней «Партызан»), спачатку гуляў за дубль, а ў сезоне 2010 стаў асноўным брамнікам. Пасля спынення існавання «Партызана» ў пачатку 2012 года перайшоў у «Гарадзею».

У студзені 2013 года падпісаў кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»[2]. У жодзінскім клубе стаў трэцім брамнікам. Свой адзіны матч у аснове правёў 7 ліпеня 2013 года супраць «Гомеля», у гэтым матчы прапусціў гол з чужой паловы поля ад Аляксандра Карніцкага.

У лютым 2014 года вярнуўся ў «Гарадзею»[3], дзе стаў другім брамнікам пасля Сімаса Скіндэрыса. У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй»[4]. У сезоне 2015 з’явіўся на полі толькі двойчы, абодва разы ў матчах Кубка Беларусі.

У лютым 2016 года праходзіў прагляд у гродзенскім «Нёмане» і «Лідзе», але беспаспяхова[5][6]. У выніку, папоўніў склад мінскага «Тарпеда»[7], дзе стаў асноўным брамнікам. У снежні 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў сталічны клуб[8], аднак у лютым 2018 года вярнуўся ў каманду і неўзабаве падпісаў новае пагадненне[9]. Сезон 2018 пачынаў у дублі тарпедаўцаў, пазней стаў рэзервовым брамнікам, на полі з’явіўся ў адным матчы.

У сакавіку 2019 года па ўзаемнай згодзе разарваў кантракт з «Тарпеда»[10] і неўзабаве далучыўся да бабруйскай «Белшыны»[11]. У складзе каманды чаргаваўся на полі з Сяргеем Туранком, дапамог бабруйчанам перамагчы ў Першай лізе. У студзені 2020 года стала вядома, што брамнік пакідае «Белшыну»[12].

У лютым 2020 года стаў іграком рэчыцкага «Спадарожніка»[13]. Стаў асноўным брамнікам каманды, разам з ёй выйшаў у Вышэйшую лігу. У лютым 2021 года падоўжыў кантракт са «Спадарожнікам»[14]. У першай палове 2021 года быў другім брамнікам «Спадарожніка» пасля Канстанціна Рудзянка.

У ліпені 2021 года перайшоў у дзяржынскі «Арсенал»[15].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 2010 годзе выступаў за моладзевую зборную Беларусі.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Vladimir Pyatigorets // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Голкипер Владимир Пятигорец подписал контракт с жодинским «Торпедо-БелАЗ»
  3. ↑ Лучший бомбардир первой лиги перешел в "Городею"
  4. ↑ Семеро футболистов продлили контракты с "Городеей"
  5. ↑ Пятигорец покинул "Неман", на просмотр приехал голкипер могилевского "Днепра"
  6. ↑ Пятигорец и Ходенков на просмотре в "Лиде"
  7. ↑ Пятигорец, Алексиян, Шепетовский и Сапон стали игроками минского "Торпедо"
  8. ↑ Пятигорец покинул минское "Торпедо"
  9. ↑ Пятигорец вернулся в минское "Торпедо"
  10. ↑ УЛАДЗIМIР ПЯЦIГОРАЦ ПАКIДАЕ МIНСКАЕ “ТАРПЕДА”
  11. ↑ Пятигорец перешел в «Белшину»
  12. ↑ Пятигорец покинул "Белшину"
  13. ↑ Пятигорец пришел в "Спутник"
  14. ↑ "Спутник" подписал контракт с Пятигорцем
  15. ↑ Владимир Пятигорец - игрок дзержинского «Арсенала»

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімір_Ігаравіч_Пяцігорац&oldid=3879807"