Уладзімір Ягоравіч Саўчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Ягоравіч Саўчанка
Сцяг Старшыня Гродзенскага абласнога выканаўчага камітэта
29 красавіка 2001 — 25 студзеня 2010
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Уладзімір Ярмошын
Генадзь Навіцкі
Сяргей Сідорскі
Папярэднік Аляксандр Дубко
Пераемнік Сямён Шапіра

Нараджэнне 26 лютага 1952(1952-02-26) (72 гады)
в. Фралоўка Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць, БССР
Адукацыя Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія

Уладзі́мір Яго́равіч Са́ўчанка (нар. 26 лютага 1952, в. Фралоўка Касцюковіцкага раёна, Магілёўская вобласць, БССР) — дзяржаўны дзеяч Беларусі, былы старшыня Гродненскага абласнога выканаўчага камітэта (2001—2010).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1974 годзе скончыў Беларускую дзяржаўную сельскагаспадарчую акадэмію.

Працаваў дырэктарам Брасаўскага сельгастэхнікума, Бранскай вобласці, Расія. Быў прарабам, начальнікам Круглянскага ДРБУ, старшынёй калгаса, пасля — старшынёй Круглянскага райвыканкама.

У 1996—1999 гадах — намеснік старшыні Магілёўскага аблвыканкама.

З 1999 па 2001 год быў першым намеснікам старшыні Гродзенскага аблвыканкама.

5 лютага 2001 года быў прызначаны в. а. старшыні Гродзенскага аблвыканкама (у сувязі са смерцю Аляксандра Дубко).

29 сакавіка 2001 года Указам Прэзідэнта быў прызначаны старшынёй Гродзенскага аблвыканкама.[1]

25 студзеня 2010 года быў вызвалены з пасады ў сувязі з пераходам на іншую работу.[2]

Праца на пасадзе старшыні Гродзенскага аблвыканкаму[правіць | правіць зыходнік]

Дзейнасць Уладзіміра Саўчанкі на чале Гродзенскай вобласці часта ацэньваецца негатыўна. У першую чаргу з яго асобай звязваюць руйнаванне гістарычнага цэнтру Гродна, а таксама наступ на мясцовую незалежную прэсу і яе ліквідацыю[крыніца?].

У 2005—2009 гадах была праведзеная «рэканструкцыя» Гродна пад кіраўніцтвам губернатара Уладзіміра Саўчанкі. Падчас «рэканструкцыі» быў знішчаны цэлы шэраг помнікаў гісторыі і культуры: магнацкі Палац на Падоле (помнік архітэктуры XVIII стагоддзя)[3], стайні Сцяпана Батуры (помнік архітэктуры XVI стагоддзя)[4], флігель палаца віцэ-адміністратара другой паловы XVIII стагоддзя. У тыя часы ён выконваў функцыю стайні і карэтнай. Гэты будынак быў самай старой аўтэнтычнай стайняй, якая захавалася на тэрыторыі Беларусі. Пасля трох месяцаў вырашэння лёсу флігеля, які цалкам захаваўся з 1794 году, яго зруйнавалі[5][6][7].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]