Эйгердаўскі сельсавет
| Эйгердаўскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна | Беларусь |
| Уваходзіць у | Іўеўскі раён |
| Уключае | 35 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Эйгерды |
| Дата ўтварэння |
12 кастрычніка 1940, 19 студзеня 1965 |
| Дата скасавання | 29 красавіка 1960 |
| Насельніцтва (2009) | 1 217 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Код аўтам. нумароў | 4 |
Э́йгердаўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Іўеўскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2009 г. вёска) Эйгерды.
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Такарышкаўскі сельсавет у складзе Юрацішкаўскага раёна Баранавіцкай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Такарышкі. З 20 верасня 1944 года ў складзе Маладзечанскай вобласці. З 20 студзеня 1960 года ў складзе Іўеўскага раёна Гродзенскай вобласці. 29 красавіка 1960 года скасаваны, тэрыторыя ўвайшла ў склад новаўтворанага Даўгердзішскага сельсавета.
19 студзеня 1965 года Такарышкаўскі сельсавет утвораны зноў. 15 ліпеня 1985 года перайменаваны ў Эйгердаўскі сельсавет, цэнтр перанесены ў вёску Эйгерды. 16 сакавіка 1987 года скасаваны хутар Чорны Луг[1]. 28 мая 1988 года ў склад сельсавета з Трабскага сельсавета перададзены 9 населеных пунктаў.
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1217 чалавек[2], з іх 94,2 % — беларусы, 4,3 % — палякі[3].
Зноскі
- ↑ Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 16 сакавіка 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.
| |||||||||||
| ||||||||||||||||
