Сады Лукула: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Сады Лукула''' ({{lang-lat|Horti Luculliani}}) — самыя раннія [[Сады ў Старажытным Рыме|сады ў Старажыт...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
'''Сады Лукула''' ({{lang-lat|Horti Luculliani}}) — самыя раннія [[Сады ў Старажытным Рыме|сады ў Старажытным Рыме]] на паўднёва-усходнім схіле [[Пінча, узгорак|ўзгорка Пінча]], пабудаваныя рымскім палкаводцам і консулам [[Луцый Ліцыній Лукул|Луцыем Лукулам]] ({{lang-lat|Lucius Licinius Lucullus}}) у [[60 да н.э.|60 годзе да н.э.]] (Tacitus, Ann., XI.1).
'''Сады Лукула''' ({{lang-lat|Horti Luculliani}}) — самыя раннія [[Сады ў Старажытным Рыме|сады ў Старажытным Рыме]] на паўднёва-усходнім схіле [[Пінча, узгорак|ўзгорка Пінча]], пабудаваныя рымскім палкаводцам і консулам [[Луцый Ліцыній Лукул|Луцыям Лукулам]] ({{lang-lat|Lucius Licinius Lucullus}}) у [[60 да н.э.|60 годзе да н.э.]] (Tacitus, Ann., XI.1).


Лукул лічыцца лічыцца родапачынальнікам рымскага садовага мастацтва. Ён прывёз з Персіі і ўпершыню развёў у Еўропе культурную вішню. Яго рымскі парк складаўся з некалькіх участкаў — садоў з рознымі насаджэннямі. Сады ўпрыгожвалі статуі, вазы, фантаны.
Лукул лічыцца лічыцца родапачынальнікам рымскага садовага мастацтва. Ён прывёз з Персіі і ўпершыню развёў у Еўропе культурную вішню. Яго рымскі парк складаўся з некалькіх участкаў — садоў з рознымі насаджэннямі. Сады ўпрыгожвалі статуі, вазы, фантаны.

Версія ад 22:52, 26 красавіка 2012

Сады Лукула (лац.: Horti Luculliani) — самыя раннія сады ў Старажытным Рыме на паўднёва-усходнім схіле ўзгорка Пінча, пабудаваныя рымскім палкаводцам і консулам Луцыям Лукулам (лац.: Lucius Licinius Lucullus) у 60 годзе да н.э. (Tacitus, Ann., XI.1).

Лукул лічыцца лічыцца родапачынальнікам рымскага садовага мастацтва. Ён прывёз з Персіі і ўпершыню развёў у Еўропе культурную вішню. Яго рымскі парк складаўся з некалькіх участкаў — садоў з рознымі насаджэннямі. Сады ўпрыгожвалі статуі, вазы, фантаны.

Далейшы ўклад у добраўпарадкаванне садоў унёс рымскі консул Валерый Азіятык (лац.: Decimus Valerius Asiaticus), якому яны належалі з 46 года н.э. і зваліся Horti Asiatici. Па словах Плутарха, сады Лукула стаяць у адным шэрагу з самымі пышнымі імператарскімі садамі (Plut., Luc., 39).

У эпоху Адраджэння сады на Пінча былі адроджаны сям'ёй Медычы. Цяпер на гэтым месцы размешчаны віла Баргезэ і віла Медычы.

Гл. таксама

Літаратура