Навагрудскі павет (Расійская імперыя): Розніца паміж версіямі

Навагрудскі павет
Навагрудскі павет
Краіна	Расійская імперыя;
Уваходзіць у	Менская губерня (1843—1920); Гродзенская губерня (1801—1843); Літоўская губерня (1797—1801); Слонімская губерня (1795—1797);
Адміністрацыйны цэнтр	Навагрудак;
Дата ўтварэння	1795
Насельніцтва	247 300 чал. (1897);
Плошча	5 200 км²;

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 15:51, 29 красавіка 2018

Навагру́дскі паве́т (руск.: Новогрудский уезд) — адміністратыўна-тэрытарыяльная адзінка адзінка Расійскай імперыі ў складзе Слонімскай, Літоўскай, Гродзенскай і Мінскай губерняў, якая існавала з 1795 г. па 1920 г. Цэнтр — горад Навагрудак.

Спасылкі

Навагрудскі павет. Адміністрацыйная карта

@@ Радок 11: / Радок 11: @@
 [[Катэгорыя:Паветы Гродзенскай губерні]]
 [[Катэгорыя:Паветы Мінскай губерні]]
-[[Катэгорыя:Навагрудскі павет, Расійская імперыя]]
+[[Катэгорыя:Навагрудскі павет (Расійская імперыя)]]

Паветы Мінскай губерні (1793—1921)
Бабруйскі (да 1919 і з 1920) · Баранавіцкі (з 1919) · Барысаўскі · Вілейскі (да 1843) · Дзісенскі (да 1843) · Ігуменскі · Мазырскі · Мінскі · Навагрудскі (з 1843) · Нясвіжскі (з 1920) · Пінскі · Рэчыцкі (1796—1919) · Слуцкі
У 1793—1796 гадах:	Давыд-Гарадоцкі · Докшыцкі · Нясвіжскі · Пастаўскі